samkynt hjúnalag

Ezekiel 23:20 Ezekiel

og so fór hon at brenna av trá eftir horkøllunum har, ið høvdu hold sum esil og vóru graðir sum hestar.

9

Triðja Mósebók 18:22 Triðja Mósebók

Tú mást ikki liggja hjá mannfólki, soleiðis sum ein liggur hjá kvinnu – tað er andstygd!

6

Triðja Mósebók 20:13 Triðja Mósebók

Liggur maður hjá øðrum manni, sum ligið verður hjá kvinnu, so hava teir báðir gjørt viðurstyggiliga gerð; teir skulu lata lív, blóðskyld hvílir á teimum!

6

Judasarbrævið 1:7 Judasarbrævið

Somuleiðis eru Sodoma og Gomorra og býirnir har rundanum – sum á sama hátt sum hesi drivu hor og gingu eftir fremmandum holdi – settir til fyridømi, við tað at teir líða ævigs elds straff.

5

Rómverjabrævið 1:26 Rómverjabrævið

Tí gav Gud tey upp til vanærandi lystir: Kvinnur teirra skiftu hin náttúrliga umgangin um við tann, sum er ímóti náttúruni;

4

Rómverjabrævið 1:27 Rómverjabrævið

og somuleiðis hildu eisini menninir uppat við hinum náttúrliga umganginum við kvinnuna og brendu í lysti sínum hvør eftir øðrum, so at menn drivu skemdarverk við monnum – og fingu á sær sjálvum lønina fyri villu sína – sum rætt var.

4

Rómverjabrævið 13:8 Rómverjabrævið

Skyldið ongum nakað – uttan tað at elska hvør annan! Tí tann, ið elskar næsta sín, hevur uppfylt lógina.

4

Rómverjabrævið 13:9 Rómverjabrævið

Tí hetta: „Tú mást ikki dríva hor“; „tú mást ikki drepa“; „tú mást ikki stjala“; „tú mást ikki girnast“ – og hvat annað boð ið er – tað er stutt innihildið í hesum orði: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

4

Rómverjabrævið 13:10 Rómverjabrævið

Kærleikin ger næstanum einki ilt; tí er kærleikin uppfylling lógarinnar.

4

Fyrsta Mósebók 2:24 Fyrsta Mósebók

Tí fer maðurin frá faðir og móður og heldur seg til konu sína, og tey bæði verða eitt hold.

3

Matteus 22:39 Matteus

Men annað er hesum líkt: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

3

Markus 10:6 Markus

Men úr upphavi, táið Gud skapti alt, skapti Hann tey til mann og kvinnu.

3

Markus 10:7 Markus

Tí skal maðurin fara frá faðir sínum og móður síni og halda seg til konu sína,

3

Markus 10:8 Markus

og tey skulu verða eitt hold. So eru tey tá ikki longur tvey, men eitt hold.

3

Markus 10:9 Markus

Tað, sum tí Gud hevur bundið saman, má menniskja ikki skilja sundur.“

3

Jóhannes 8:7 Jóhannes

Táið teir nú hildu á at spyrja, rætti Hann Seg upp og segði við teir: „Tann av tykkum, sum er uttan synd, kasti fyrsta steinin á hana!“

3

Jóhannes 8:8 Jóhannes

Síðani boygdi Hann Seg niður aftur og skrivaði á jørðina.

3

Jóhannes 8:9 Jóhannes

Táið teir hoyrdu hetta, fóru teir avstað, ein fyri og annar eftir, hinir elstu fyrstir; og Jesus var einsamallur eftir við kvinnuni, ið stóð har.

3

Jóhannes 8:10 Jóhannes

Tá rætti Jesus Seg upp og segði við hana: „Kvinna, hvar eru teir? Var eingin, sum dømdi teg?“

3

Jóhannes 8:11 Jóhannes

Hon svaraði: „Eingin, Harri!“ Tá segði Jesus: „Heldur ikki Eg dømi teg; far avstað og synda ikki longur!“

3

Galatiabrævið 3:28 Galatiabrævið

Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki trælur ella frælsur, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi.

3

Galatiabrævið 5:14 Galatiabrævið

Tí øll lógin er uppfylt í einum orði, í hesum: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

3

Fyrra Timoteusarbrævið 1:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Vit vita, at lógin er góð, um onkur nýtir hana, sum lógin eigur at verða nýtt,

3

Fyrra Timoteusarbrævið 1:11 Fyrra Timoteusarbrævið

eftir evangeliinum um dýrd hins sæla Guds, sum mær er litið upp í hendur.

3

Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.

3

Jákupsbrævið 4:12 Jákupsbrævið

Ein er lóggevarin og dómarin, Hann, sum er mentur at frelsa og oyða; men tú, hvør ert tú, ið dømir næsta tín!

3

Fyrsta Mósebók 19:1 Fyrsta Mósebók

Teir báðir einglarnir komu nú um kvøldið til Sodoma. Lot sat í portrinum í Sodoma, og táið hann sá teir, reistist hann og fór ímóti teimum, boygdi seg til jarðar

2

Fyrsta Mósebók 19:2 Fyrsta Mósebók

og segði: „Harrar mínir! Komið inn hjá tænara tykkara og gistið her í nátt, og vaskið tykkum um føturnar! So kunnu tit í morgin ári halda fram leið tykkara.“ Men teir svaraðu: „Nei, vit ætla at verða á vegnum í nátt!“

2

Fyrsta Mósebók 19:3 Fyrsta Mósebók

Tá noyddi hann teir mikið, og teir fóru tá inn hjá honum at gista; hann gjørdi teimum eina máltíð til og bakaði ósúrgað breyð, og teir ótu.

2

Fyrsta Mósebók 19:4 Fyrsta Mósebók

Men áðrenn teir vóru lagstir, tyrptist býfólkið – menninir í Sodoma – saman um húsið, bæði ungir og gamlir, alt fólkið, hvør ein.

2

Fyrsta Mósebók 19:5 Fyrsta Mósebók

Teir róptu á Lot og søgdu við hann: „Hvar eru hasir menninir, ið komnir eru til tín í nátt? Kom út higar við teimum, so vit kunnu fáa vilja okkara við teimum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:6 Fyrsta Mósebók

Tá fór Lot út í dyrnar til teirra, læsti hurðina eftir sær

2

Fyrsta Mósebók 19:7 Fyrsta Mósebók

og segði: „Gerið tó einki ilt, brøður mínir!

2

Fyrsta Mósebók 19:8 Fyrsta Mósebók

Eg havi tvær døtur, sum ikki vita av manni; eg skal koma við teimum út til tykkara; so kunnu tit gera við tær tað, ið tit hava hug til. Gerið bert ikki hesum monnum nakað, við tað at teir nú eru komnir inn undir skuggan av taki mínum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:9 Fyrsta Mósebók

Men teir svaraðu: „Av vegnum!“ Og so søgdu teir: „Her er hesin eini maðurin komin at búgva sum fremmandur, og so skal hann altíð spæla dómari! Nú skulu vit fara verri við tær enn við teimum!“ Og teir gingu hart á mannin, Lot, og trongdu seg fram at durunum, at bróta tær upp.

2

Fyrsta Mósebók 19:10 Fyrsta Mósebók

Tá rættu menninir út hondina, tóku Lot inn í húsið til sín og læstu dyrnar.

2

Fyrsta Mósebók 19:11 Fyrsta Mósebók

Og fólkið, sum stóð uttan fyri dyrnar á húsinum, slógu teir við blindleika, bæði smáar og stórar, so teir funnu ikki dyrnar, hvussu teir so leitaðu.

2

Fyrsta Mósebók 19:12 Fyrsta Mósebók

So søgdu menninir við Lot: „Hevur tú annars nakran her, dótturmann, synir ella døtur, ella nakran, ið hoyrir tær til, í staðnum, so fá tey burtur av hesum plássi!

2

Fyrsta Mósebók 19:13 Fyrsta Mósebók

Tí vit fara nú at oyða hetta pláss; rópið um tey er vorðið so stórt fyri HARRANUM, at HARRIN hevur sent okkum at oyða tey.“

2

Fyrsta Mósebók 19:14 Fyrsta Mósebók

Lot fór tá út og tosaði við dótturmenn sínar, teir, ið skuldu giftast við døtrum hansara, og segði: „Reisist, farið av hesum plássi! Tí HARRIN fer at oyða býin!“ Men dótturmenn hansara hildu hann narrast.

2

Fyrsta Mósebók 19:15 Fyrsta Mósebók

Táið nú fór at lýsa av degi, skundaðu einglarnir undir Lot og søgdu: „Reis teg, tak við tær konu tína og døtur tínar báðar, sum eru her, so tú ikki gongur til grundar gjøgnum alt tað illa, ið gjørt er her í býnum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:16 Fyrsta Mósebók

Og táið hann drálaði, tóku menninir hann og konu hansara og báðar døtur hansara og leiddu tey – tí HARRIN vildi spara hann; teir fóru avstað við honum og sleptu honum ikki, fyrrenn tey vóru komin út úr býnum.

2

Fyrsta Mósebók 19:17 Fyrsta Mósebók

Meðan teir leiddu tey út, segði annar: „Flýggja fyri lívinum, hygg ikki aftur um teg og steðga ikki á øllum slættanum! Flýggja til fjals, fyri at tú skalt ikki ganga til grundar!“

2

Fyrsta Mósebók 19:18 Fyrsta Mósebók

Men Lot svaraði teimum: „Á nei, harri!

2

Fyrsta Mósebók 19:19 Fyrsta Mósebók

Tænari tín hevur jú funnið náði fyri eygum tínum, og stór er tann miskunn, ið tú hevur víst mær við at bjarga lívi mínum! Men eg eri ikki mentur at flýggja í fjøllini! Eg óttist fyri, at vanlukkan fær meg aftur, so eg lati lív!

2

Fyrsta Mósebók 19:20 Fyrsta Mósebók

Hygg, hasin býurin er so nær, hagar er lætt at flýggja, og hann er lítil, lat meg flýggja hagar – er hann ikki lítil! – So kann eg bjarga lívinum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:21 Fyrsta Mósebók

Tá segði hann við hann: „Gott, eg skal eisini gera tær til vildar í hesum, eg skal ikki oyða handa býin, ið tú tosar um!

2

Fyrsta Mósebók 19:22 Fyrsta Mósebók

Men bjarga tær hagar, og tað skjótt! Tí eg fái einki gjørt, fyrrenn tú ert komin hagar!“ – Tí fekk tann býurin navnið Zoar.*

2

Fyrsta Mósebók 19:23 Fyrsta Mósebók

Sólin var undankomin í landinum, táið Lot kom til Zoar.

2

Fyrsta Mósebók 19:24 Fyrsta Mósebók

Og tá læt HARRIN regna svávul og eld yvir Sodoma og Gomorra – frá HARRANUM, av himli.

2