rúmdin

Sálmarnir 8:3 Sálmarnir

Av munni smábarna og bróstabarna hevur Tú grundfest Tær vernd, fyri teirra skuld, sum eru óvinir Tínir, fyri at teppa fíggindan og hin hevnisama.

8

Sálmarnir 8:4 Sálmarnir

Táið eg síggi himmal Tín – verk fingra Tína – mánan og stjørnurnar, ið Tú hevur gjørt,

8

Fyrsta Mósebók 1:1 Fyrsta Mósebók

Í upphavi skapti Gud himmal og jørð.

5

Lyftið eygum tykkara móti hæddini og hyggið! – Hvør hevur skapt alt hetta? Tað er Hann, ið førir her teirra út í ásettum tali og rópar tey øll við navni; so stór eru kraft og veldi Hansara, at ikki eitt saknast!

5

Sálmarnir 19:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.

4

Sálmarnir 147:4 Sálmarnir

Hann ger av, hvussu mangar stjørnurnar skulu vera, og Hann gevur teimum øllum navn.

3

Opinberingin 8:12 Opinberingin

Fjórði eingilin blásti í lúður; tá varð triðingurin av sólini raktur, og triðingurin av mánanum og triðingurin av stjørnunum, so at triðingurin av teimum varð myrkur; dagurin misti triðingin av ljósi sínum, somuleiðis náttin.

3

Fyrsta Mósebók 1:16 Fyrsta Mósebók

Gud gjørdi tey bæði stóru ljósini, hitt størra til at ráða um dagin, hitt minna til at ráða um náttina, og stjørnurnar.

2

Job 26:7 Job

Hann breiðir norðrið út yvir hitt tóma og heingir jørðina á einki.

2

Sálmarnir 19:2 Sálmarnir

Himlarnir kunngera dýrd Guds, hvølvið ber boð um handaverk Hansara.

2

Sálmarnir 19:3 Sálmarnir

Ein dagurin talar við annan um tað, ein náttin kunnger aðrari tað;

2

Sálmarnir 19:4 Sálmarnir

uttan orð og uttan talu, uttan at ljóðið hoyrist,

2

Sálmarnir 19:5 Sálmarnir

gongur rødd himmalsins út um alla jørðina, tala hansara til enda jarðarríkis. Á himli reisti Hann sólini tjald.

2

Sálmarnir 19:6 Sálmarnir

Og hon er sum brúðgómur, ið kemur út úr brúðarkamari sínum; sum kappi gleðir hon seg til at renna skeið sítt.

2

Sálmarnir 104:1 Sálmarnir

Lova HARRANUM, sál mín! HARRI Gud mín, Tú ert sára stórur! Í stórleika og dýrd ert Tú klæddur;

2

Sálmarnir 104:2 Sálmarnir

Tú sveipar Teg í ljós sum kappa; himmalin spennir Tú út sum tjald;

2

Sálmarnir 104:3 Sálmarnir

Tú smíðar í vøtnunum hásal Tín, gert skýggini til vagn Tín, fert fram á veingjum vindsins;

2

Sálmarnir 104:4 Sálmarnir

vindarnar gert Tú til sendiboð Tíni, logandi eld til tænarar Tínar;

2

Sálmarnir 104:5 Sálmarnir

Tú festi jørðina á grundvøllir hennara, hon vikast ikki í allar ævir.

2

Sálmarnir 104:6 Sálmarnir

Við djúpum vøtnum hevði Tú fjalt hana sum við klædningi, vøtnini stóðu yvir fjøllini.

2

Sálmarnir 104:7 Sálmarnir

Fyri hóttan Tíni flýddu tey, stygdust burtur av torurødd Tíni;

2

Sálmarnir 104:8 Sálmarnir

tey løgdu upp eftir fjøllunum og runnu oman í dalarnar til staðið, ið Tú hevði ætlað teimum;

2

Sálmarnir 104:9 Sálmarnir

Tú setti mark, sum tey ikki skulu fara um, tey skulu ikki uppaftur leggja yvir jørðina.

2

Sálmarnir 104:10 Sálmarnir

Keldur letur Tú springa upp í dølunum, millum fjøllini renna tær;

2

Sálmarnir 104:11 Sálmarnir

tær geva øllum dýrunum á markini at drekka, villeslini sløkkja tosta sín;

2

Sálmarnir 104:12 Sálmarnir

yvir teimum búgva fuglar himmalsins, millum greinarnar hoyrast teir láta.

2

Sálmarnir 104:13 Sálmarnir

Úr hásali Tínum vatnar Tú fjøllini; jørðin verður mettað av ávøkstinum, ið Tú skapir.

2

Sálmarnir 104:14 Sálmarnir

Gras letur Tú grógva til fæið og urtir menniskjunum til gagns; soleiðis leiðir Tú fram breyð av jørðini

2

Sálmarnir 104:15 Sálmarnir

og vín, sum gleðir hjarta menniskjans og fær andlit tess at skína meir enn olju, og breyð, sum styrkir hjarta menniskjans.

2

Sálmarnir 104:16 Sálmarnir

Trø HARRANS verða mett, sedristrøini á Libanon, tey, ið Hann hevur plantað,

2

Sálmarnir 104:17 Sálmarnir

har sum fuglarnir byggja sær reiður, storkurin, sum hevur bústað sín í sypristrøunum.

2

Sálmarnir 104:18 Sálmarnir

Hini høgu fjøll eru til steingeitirnar; klettarnir eru fjallagrevlingunum skjól.

2

Sálmarnir 104:19 Sálmarnir

Mánan gjørdi Tú at kanna tíðirnar eftir; sólin veit, nær hon skal fara niður.

2

Sálmarnir 104:20 Sálmarnir

Tú sendir myrkur, og nátt verður; tá rørast øll dýr í skóginum;

2

Sálmarnir 104:21 Sálmarnir

hinar ungu leyvur brøla eftir ráni, tær krevja føði sína frá Gudi.

2

Sálmarnir 104:22 Sálmarnir

Sólin kemur undan; tá sníkja tær seg burtur og leggjast í bøli síni;

2

Sálmarnir 104:23 Sálmarnir

tá fer menniskjað út til dagsverk sítt, til arbeiði sítt inntil kvøldið.

2

Sálmarnir 104:24 Sálmarnir

– Hvussu mong eru ikki verk Tíni, HARRI! – Tú gjørdi tey øll við vísdómi; jørðin er full av tí, ið Tú hevur skapt.

2

Sálmarnir 104:25 Sálmarnir

Har er nú havið, stórt og vítt; tað er fult av óteljandi nøgd av dýrum, bæði smáum og stórum;

2

Sálmarnir 104:26 Sálmarnir

har fara skipini, Livjatan, sum Tú skapti at spæla har.

2

Sálmarnir 104:27 Sálmarnir

Øll bíða tey eftir Tær, at Tú skalt geva teimum føðina, táið tíð er.

2

Sálmarnir 104:28 Sálmarnir

Tú gevur teimum, og tey sanka; Tú letur upp hondina, og tey verða mettað við góðum.

2

Sálmarnir 104:29 Sálmarnir

Tú fjalir andlitið; tá fellur ræðsla á tey; Tú tekur anda teirra; tá doyggja tey og fara aftur í dustið;

2

Sálmarnir 104:30 Sálmarnir

Tú sendir Anda Tín út, og tey verða skapt; ásjón jarðarinnar endurnýggjar Tú.

2

Sálmarnir 104:31 Sálmarnir

Heiður HARRANS skal vara til ævigar tíðir! HARRIN skal gleða Seg í verkum Sínum!

2

Sálmarnir 104:32 Sálmarnir

Eygnakast frá Honum – og jørðin nøtrar! Stoytur frá Honum – og fjøllini rúka!

2

Sálmarnir 104:33 Sálmarnir

Eg skal syngja fyri HARRANUM, so leingi sum eg livi; eg skal syngja Gudi mínum lov, so leingi sum eg eri til.

2

Sálmarnir 104:34 Sálmarnir

Hevði songur mín líkað Honum! – Eg havi gleði mína í HARRANUM.

2

Sálmarnir 104:35 Sálmarnir

Høvdu syndarar horvið av jørðini, og gudleys ikki verið til longur! – Lova HARRANUM, sál mín! Halleluja!*

2

Sálmarnir 115:16 Sálmarnir

Himmalin er Himmal HARRANS, men jørðina hevur Hann givið menniskjabørnunum.

2

Versir