rulers

Orðtøkini 29:2 Orðtøkini

Táið rættvís nørast, gleðist fólkið, men táið gudleysur maður valdar, suffar fólkið.

13

Fyrra Timoteusarbrævið 2:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Eg áminni nú fyrst av øllum um, at bønir, ákallanir, forbønir, takkargerðir verða hildnar fyri øllum menniskjum,

11

Fyrra Timoteusarbrævið 2:2 Fyrra Timoteusarbrævið

fyri kongum og øllum, ið høgt eru sett – fyri at vit kunnu liva stilt og friðarligt lív í øllum gudsótta og siðprýði.

11

Titusarbrævið 3:1 Titusarbrævið

Minn tey á at vera yvirvøldini og teimum, ið valdið hava, undirgivin, at vera lýðin og til reiðar til alt gott verk,

9

Titusarbrævið 3:2 Titusarbrævið

ongan at spotta, ikki at hava hug til stríð, men vera mild og vísa øllum menniskjum alt spakføri!

9

Rómverjabrævið 13:1 Rómverjabrævið

Hvørt menniskja veri teimum yvirvøldum lýðið, sum yvir tí eru! Tí eingin yvirvøld er, sum ikki er frá Gudi; tær, ið eru, eru settar av Gudi –

6

Rómverjabrævið 13:2 Rómverjabrævið

so at tann, sum setur seg upp ímóti yvirvøldini, stendur tí ímóti, sum Gud hevur fyriskipað; men tey, sum standa ímóti, skulu fáa dóm sín.

6

Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

6

Rómverjabrævið 13:4 Rómverjabrævið

Tí hon er tænari Guds, tær til góða. Men gert tú tað, sum ónt er, so óttast! Tí hon ber ikki svørðið til einkis; hon er tænari Guds, hevnari, honum til revsing, sum ger tað, ið ilt er.

5

Kolossibrævið 1:16 Kolossibrævið

Tí í Honum varð alt skapt, tað í Himlunum og tað á jørðini, hitt sjónliga og hitt ósjónliga – veri tað nú hásæti, harradømi, tignir ella vald – alt er skapt við Honum og til Hansara,

4

Orðtøkini 6:6 Orðtøkini

Far til meyruna, letingi, hygg, hvussu hon ber seg at, og verð vísur!

3

Orðtøkini 6:7 Orðtøkini

Hon hevur hvørki høvdinga, fúta ella harra,

3

Orðtøkini 6:8 Orðtøkini

og kortini ger hon um summarið føði sína til, sankar um heystið mat sín.

3

Jóhannes 18:36 Jóhannes

Jesus svaraði: „Ríki Mítt er ikki av hesum heimi. Var ríki Mítt av hesum heimi, høvdu tænarar Mínir barst fyri, at Eg skuldi ikki verða givin upp til Jødarnar; men nú er ríki Mítt ikki av honum.“

3

Rómverjabrævið 12:19 Rómverjabrævið

Hevnið tykkum ikki sjálv, tit elskaðu, nei, gevið vreiðini rúm! Tí skrivað er: „Mær hoyrir hevndin til, Eg skal løna aftur! sigur Harrin.“

3

Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“

2

Dómararnir 5:1 Dómararnir

Tá sungu Debora og Barak, sonur Abinoam, henda song:

2

Dómararnir 5:2 Dómararnir

„Lovið HARRANUM fyri, at høvdingar Ísraels fóru fyrstir í stríðið, og fólkið kom sjálvkravt!

2

Dómararnir 5:3 Dómararnir

Hoyrið, tit kongar, lurtið, tit høvdingar! Syngja skal eg, syngja um HARRAN, lovsyngja HARRANUM Gudi Ísraels.

2

Dómararnir 5:4 Dómararnir

HARRI, táið Tú fórt úr Se’ir, táið Tú gekst fram av Edomsmark, ristist jørðin, himlarnir dryppaðu, ja, skýggini lótu streyma niður vatn;

2

Dómararnir 5:5 Dómararnir

fjøllini nøtraðu fyri ásjón HARRANS, sjálvt Sinai, fyri ásjón HARRANS Guds Ísraels.

2

Dómararnir 5:6 Dómararnir

Á døgum Samgars, sonar Anats, á døgum Jaelar, lógu vegirnir í oyði, ferðafólkið sníkti seg eftir avsíðis gøtum.

2

Dómararnir 5:7 Dómararnir

Ísrael fattaðist stýrismann, ja, líka inntil eg, Debora, steig fram, inntil eg steig fram, móðir í Ísrael.

2

Dómararnir 5:8 Dómararnir

Tey valdu sær nýggjar gudar – tá var stríð í portrunum! Ei var skjøldur at síggja, ei heldur spjót, hjá hinum fjøruti túsund Ísraels!

2

Dómararnir 5:9 Dómararnir

Hjarta mítt slær fyri høvdingum Ísraels og fyri teimum av fólkinum, ið sjálvkravdir komu. – Lovið HARRANUM!

2

Dómararnir 5:10 Dómararnir

Syngið, tit, ið ríða á ljósum eslum, tit, ið sita á teppum, tit, ið ganga á vegnum!

2

Dómararnir 5:11 Dómararnir

Hoyrið, hvussu tey spæla millum vatntrogini! Har lovsyngja tey frelsuverki HARRANS, verki Hansara sum stýrismanni Ísraels. – Tá fóru tey niður til portrini, fólk HARRANS.

2

Dómararnir 5:12 Dómararnir

Vakna, vakna, Debora, vakna, vakna, syng song! Reis teg, Barak, og leið burt fangar tínar, tú sonur Abinoam!

2

Dómararnir 5:13 Dómararnir

Tá fór Ísrael avstað sum kappar; sum veldigir krígsmenn helt fólk HARRANS fram.

2

Dómararnir 5:14 Dómararnir

Úr Efra’im fóru teir oman, sum hava rót sína á Amaleksfjalli; bróðir tín Benjamin var millum skarar tínar. Úr Makir komu høvdingar oman, úr Zebulon teir, ið bóru herhøvdingastav.

2

Dómararnir 5:15 Dómararnir

Høvdingarnir í Issakar fylgdu eftir Deboru, og Barak – í fótasporum hansara fylgdu teir oman í dalin. – Við løkir Rubens tvørraðu ikki ivingar!

2

Dómararnir 5:16 Dómararnir

Hví vart tú sitandi millum fæbyrgini og lurtaði eftir hirðafloytunum? – Við løkir Rubens tvørraðu ikki ivingar!

2

Dómararnir 5:17 Dómararnir

Gilead – hinumegin Jordan varð hann verandi í mak, og Dan – hví dvøldi hann við skipini? Aser sat stillur við sjóvarstrondina, við víkir sínar varð hann verandi í mak.

2

Dómararnir 5:18 Dómararnir

Zebulon var fólk, ið vágaði lívið, somuleiðis Naftali á fjøllum sínum.

2

Dómararnir 5:19 Dómararnir

Kongarnir komu, teir bardust; tá bardust kongar Kána’ans við Ta’anak, við vøtnini í Megiddo – herfong av silvuri fingu teir ikki!

2

Dómararnir 5:20 Dómararnir

Av himli bardust tær, stjørnurnar; av vegum sínum bardust tær við Sisera.

2

Dómararnir 5:21 Dómararnir

Kisonsløkur skolaði teir burt, hin eldgamli løkurin, Kisonsløkur. – Stíg fram, sál mín, við kraft!

2

Dómararnir 5:22 Dómararnir

Tá trampaðu hógvar hestanna, sum kapparnir hildu fram, hildu fram við øgiligari ferð!

2

Dómararnir 5:23 Dómararnir

– „Banna Meroz!“ segði eingil HARRANS; „banna teimum, ið har búgva, fyri tað at tey komu ikki HARRANUM til hjálpar – HARRANUM til hjálpar millum kapparnar!“

2

Dómararnir 5:24 Dómararnir

Signað millum kvinnur veri Jael, kona Heber Kenit, signað millum kvinnur í tjøldum!

2

Dómararnir 5:25 Dómararnir

Um vatn bað hann, mjólk gav hon honum, í dýrari skál bar hon fram róma.

2

Dómararnir 5:26 Dómararnir

Hondina rættir hon út eftir tjaldhælinum, høgru hond sína eftir smíðhamrinum; hon fellir Sisera, klývur høvd hansara, sorar tinning hansara, drívur hælin tvørtur ígjøgnum.

2

Dómararnir 5:27 Dómararnir

Fyri fótum hennara signaði hann, fall hann, lá hann; fyri fótum hennara signaði hann, fall hann; har sum hann signaði, lá hann feldur.

2

Dómararnir 5:28 Dómararnir

Út um vindeygað skoðar hon og rópar, móðir Sisera, út gjøgnum rimaverkið: „Hví er so leingi, áðrenn vagnur hansara kemur? Hví hoyrist ikki ljóðið frá hógvum vagnhesta hansara enn?“

2

Dómararnir 5:29 Dómararnir

Tá svarar hin klókasta av frúum hennara – og sjálv gevur hon sær sama svar:

2

Dómararnir 5:30 Dómararnir

„Óivað skifta teir sundur herfongin, ið teir hava vunnið – eina gentu ella báðar tvær til mans, herfong av litaðum klæðum til Sisera, herfong av litaðum klæðum, útseymaðum klæðum, eini litað klæði, tvey útseymað hálsklæði til hvørja kvinnuna, ið teir hava tikið!“

2

Dómararnir 5:31 Dómararnir

– Soleiðis skulu allir fíggindar Tínir ganga til grundar, HARRI; men tey, ið elska Teg, skulu vera sum sólin, táið hon kemur upp í megi síni!“ – Landið hevði nú frið í 40 ár.

2

Sálmarnir 144:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. Lovaður veri HARRIN, klettur mín, sum lærir upp armar mínar til stríð, fingrar mínar til bardaga,

2

Orðtøkini 11:11 Orðtøkini

Við signing hinna sannhjartaðu reisist staður upp, men muður gudleysra brýtur hann niður.

2

Versir