rætting / agi

Orðtøkini 12:1 Orðtøkini

Hann, ið elskar tykt, elskar kunnskap; tann, ið hatar revsing, er býttur.

6

Hebrearabrævið 12:11 Hebrearabrævið

Víst tykist øll tykt, meðan vit líða hana, ikki at vera til gleði, men til sorg; men aftaná gevur hon teimum, ið við henni eru uppfostrað, friðarávøkst rættvísinnar.

6

Seinna Timoteusarbrævið 3:16 Seinna Timoteusarbrævið

Øll skriftin er innblást av Gudi og er nyttulig til lærdóm, til sannføring, til rættleiðing, til uppfostran í rættvísi,

5

Orðtøkini 15:32 Orðtøkini

Tann, ið ikki vil vita av tykt, vanvirðir lív sítt, men tann, ið lurtar eftir revsing, vinnur sær vit.

4

Orðtøkini 8:33 Orðtøkini

Lurtið eftir tykt míni og verðið vís, vanvirðið hana ikki!

3

Orðtøkini 29:15 Orðtøkini

Koyril og revsing geva vísdóm, men drongur, sum sleppur at ráða sær sjálvum, ger móður síni fyri skommum.

3

Hebrearabrævið 12:5 Hebrearabrævið

og tit hava gloymt áminningina, ið talar við tykkum sum við børn: „Sonur mín! Vanvirð ikki tykt Harrans, verð heldur ikki mótleysur, táið tú verður revsaður av Honum!

3

Hebrearabrævið 12:6 Hebrearabrævið

Tí tann, ið Harrin elskar, tyktar Hann, og Hann slær harðliga hvønn tann son, ið Hann tekur Sær av.“

3

Hebrearabrævið 12:7 Hebrearabrævið

Tað er til uppfostran tykkara, tit tola líðingar; Gud ger við tykkum sum við synir – hvør er sonurin, ið faðirin tyktar ikki!

3

Hebrearabrævið 12:8 Hebrearabrævið

Eru tit uttan tykt – sum øll hava fingið part sín av – so eru tit óektabørn og ikki synir.

3

Hebrearabrævið 12:9 Hebrearabrævið

Framvegis: Vit høvdu eftir holdinum fedrar, sum tyktaðu okkum, og vit høvdu virðing fyri teimum; skulu vit tá ikki mangan meir vera Faðir andanna undirgivin – og liva!

3

Hebrearabrævið 12:10 Hebrearabrævið

Teir tyktaðu okkum jú nakrar fáar dagar, eftir tykki sínum, men Hann ger tað okkum til gagn, so vit skulu fáa lut í heilagleika Hansara.

3

Orðtøkini 6:23 Orðtøkini

Tí boðið er lykt, læran ljós, og revsandi áminningar eru vegur lívsins.

2

Orðtøkini 9:7 Orðtøkini

Tann, ið revsar spottara, vinnur sær sjálvum vanæru, og tann, ið setur at hinum gudleysa, heystar skomm.

2

Orðtøkini 9:8 Orðtøkini

Hav ikki at spottara, tí hann hatar teg fyri tað! Hav at hinum vísa – hann skal elska teg fyri tað!

2

Orðtøkini 9:9 Orðtøkini

Lær hin vísa, so verður hann enn vísari! Lær hin rættvísa, so gongur hann fram í lærdómi!

2

Orðtøkini 13:24 Orðtøkini

Tann, ið sparir koyrilin, hatar son sín, men tann, ið elskar hann, tyktar hann, meðan tíð er.

2

Matteus 18:15 Matteus

Men um bróðir tín syndar móti tær, so far og hav at honum undir fýra eygum! Lurtar hann eftir tær, so hevur tú vunnið bróður tín.

2

Matteus 18:16 Matteus

Men lurtar hann ikki eftir tær, so far aftur og hav ein ella tveir við tær, fyri at „hvør søk skal standa føst eftir tí, sum tveir ella tríggir vitna“!

2

Matteus 18:17 Matteus

Lurtar hann nú ikki eftir teimum, so sig tað við samkomuna! Og lurtar hann ikki eftir samkomuni heldur, skal hann vera tær sum heidningur og tollari.

2

Galatiabrævið 6:1 Galatiabrævið

Brøður! Um nú onkur skuldi verðið tikin av fótum av onkrari synd, so hjálpið honum til rættis, tit andaligu, við spakførisanda, og síggj til tín sjálvs, at ikki eisini tú verður freistaður!

2

Efesusbrævið 6:4 Efesusbrævið

Og tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, nei, fostrið tey upp í tykt og áminning Harrans!

2

Seinna Timoteusarbrævið 3:17 Seinna Timoteusarbrævið

so gudsmenniskjað kann verða fullkomið, ført fyri at gera alt gott verk.

2

Hebrearabrævið 4:12 Hebrearabrævið

Tí orð Guds er livandi og hevur kraft og er hvassari enn nakað tvíeggjað svørð; tað fer ígjøgnum, inntil tað klývur sál og anda, liðir og merg, og dømir hugsanir og ráð hjartans.

2

Jákupsbrævið 5:19 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Villist onkur av tykkum frá sannleikanum, og ein umvendir hann –

2

Jákupsbrævið 5:20 Jákupsbrævið

hesin skal vita, at tann, ið umvendir syndara frá villu vegar hansara, frelsir sál frá deyðanum og fjalir fjøld synda.

2

Versir