rosan í Saron

Hásongurin 2:1 Hásongurin

„Eg eri rósan í Saron, liljan í dølunum.“

13

Esaias 35:1 Esaias

Oyðimørkin og hitt turra land skulu gleðast, hin oydna heiði skal fegnast og blóma sum lilja.

6

Fyrra Krønikubók 27:29 Fyrra Krønikubók

Sitrai úr Saron yvir neytunum, sum gingu í Saron; Safat, sonur Adlai, yvir neytunum, sum gingu í dølunum;

3

Esaias 35:2 Esaias

Hon skal blóma og fegnast, ja, fegnast og syngja av frøi; dýrd Libanons er givin henni, prýði Karmels og Sarons; tey skulu síggja dýrd HARRANS, prýði Guds okkara.

3

Fyrra Krønikubók 5:16 Fyrra Krønikubók

Teir búðu í Gilead, í Basan og í býunum, sum hartil hoyrdu, og á øllum graslendi Sarons, so langt sum tað gekk.

2

Hásongurin 1:2 Hásongurin

„Hann kyssi meg, kyssi meg við munni sínum! Tí kærleiki tín er betri enn vín.

2

Hásongurin 1:3 Hásongurin

Søtur er angin av smyrslum tínum, navn títt er úthelt olja; tí elska moyggjar teg.

2

Hásongurin 1:4 Hásongurin

Drag meg! Við skundi skulu vit fylgja tær. Kongurin tók meg inn í kømur síni. Vit skulu frøa og gleða okkum í tær, vit skulu prísa kærleika tínum meir enn víni; av sonnum hjarta elska tær teg.

2

Hásongurin 1:5 Hásongurin

Svørt eri eg, men yndislig kortini, tit døtur Jerusalems, sum tjøld Kedars, sum tjaldteppi Sálomos.

2

Hyggið ikki at mær, fyri tað at eg eri so svørt, fyri tað at eg eri so brend av sólini! Synir móður mínar vórðu illir við meg, teir settu meg at røkta víngarðarnar, mín egna víngarð havi eg ikki røktað.

2

Hásongurin 1:7 Hásongurin

Sig mær, tú, sum sál mín elskar, hvar røktar tú fylgi títt? Hvar letur tú tað hvíla um middagin? Hví skal eg ganga sum vilst kvinna hjá fylgjum felaga tína?“

2

Hásongurin 1:8 Hásongurin

„Veitst tú tað ikki, tú hin vakrasta av kvinnum, so far bert avstað í sporum fylgisins og røkta geitalomb tíni við tjøld hirðanna!

2

Hásongurin 1:9 Hásongurin

Við gangararnar fyri vagni Faraos líkni eg teg, elskaða mín!

2

Hásongurin 1:10 Hásongurin

Yndisligar eru kinnar tínar undir ketunum, hálsur tín í perlurøðunum.

2

Hásongurin 1:11 Hásongurin

Gullketur skulu vit gera tær við silvurkúlum á.“

2

Hásongurin 1:12 Hásongurin

„So leingi sum kongurin sat við borð sítt, gav nardus mítt góðan anga.

2

Hásongurin 1:13 Hásongurin

Vinur mín er mær myrrapungur, sum eg beri í barminum.

2

Hásongurin 1:14 Hásongurin

Vinur mín er mær tyssi av syprisberum úr víngørðunum í En-Gedi.“

2

Hásongurin 1:15 Hásongurin

„Sum tú ert vøkur, elskaða mín, sum tú ert vøkur! Eygu tíni eru dúvur.“

2

Hásongurin 1:16 Hásongurin

„Sum tú ert vakur, vinur mín, sum tú ert lívsælur! Og lega okkara er grøn.

2

Hásongurin 1:17 Hásongurin

Bjálkarnir í húsi okkara eru sedrisviður, tað er bróstað við syprisviði.“

2

Hásongurin 2:2 Hásongurin

„Ja, sum lilja millum tornir er elskaða mín millum genturnar.“

2

Esaias 33:9 Esaias

Landið følnar og svinnur burt, Libanon stendur við skomm og følnar burt, Saron er sum oyðimørk, Basan og Karmel rista leyvið av sær.

2

Esaias 65:10 Esaias

Saron skal verða smáfæi beiti, og Akorsdalur neytum hvíldarstað, fólki Mínum til gagn, teimum, ið søkja Meg.

2

Hoseas 14:5 Hoseas

– Eg skal grøða fráfall teirra, Eg skal elska tey av fríum huga; tí vreiði Mín hevur vent sær frá teimum.

2

Matteus 6:28 Matteus

Og hví stúra tit fyri klæðum! Aktið eftir liljunum á markini, hvussu tær vaksa! Tær arbeiða ikki, tær spinna ikki;

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 10:11 Jóhannes

Eg eri hin góði hirði; hin góði hirði gevur lív Sítt fyri seyðin.

2

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2

Ápostlasøgan 9:35 Ápostlasøgan

Øll, sum í Lydda og Saron búðu, sóu hann, og tey vendu við til Harran.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:5 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí ein Gud er, og ein millummaður millum Gud og menniskju, menniskjað Kristus Jesus,

2

Fyrra Pætursbrævið 2:1 Fyrra Pætursbrævið

Leggið tí av allan óndskap, alt svik og hykl, alla øvund og alt baktal!

2

Fyrra Pætursbrævið 2:2 Fyrra Pætursbrævið

Tráið – eins og nýfødd børn – eftir hini óblandaðu mjólk orðsins, fyri at tit av henni kunnu vaksa til frelsu

2

Fyrra Pætursbrævið 2:3 Fyrra Pætursbrævið

– so satt sum tit hava smakkað, at Harrin er góður!

2

Fyrra Pætursbrævið 2:4 Fyrra Pætursbrævið

Komið til Hansara, hin livandi stein, sum víst er vrakaður av menniskjum, men er Gudi útvaldur og dýrabarur,

2

Fyrra Pætursbrævið 2:5 Fyrra Pætursbrævið

og latið tykkum sjálv – sum livandi steinar – byggja upp til andaligt hús, heilagan prestaskap, at bera fram andalig offur, sum við Jesusi Kristi toknast Gudi!

2

Fyrra Pætursbrævið 2:6 Fyrra Pætursbrævið

Í skriftini stendur jú: „Eg leggi í Zion hornstein, útvaldan, dýrabaran; tann, ið trýr á Hann, skal als ikki verða til skammar.“

2

Fyrra Pætursbrævið 2:7 Fyrra Pætursbrævið

Tykkum, ið trúgva, er Hann tá dýrabarur; men hinum vantrúgvandi er hesin steinur, sum teir, ið bygdu, vrakaðu, vorðin hornsteinur, snávisteinur og klettur til fall –

2

Fyrra Pætursbrævið 2:8 Fyrra Pætursbrævið

hesum, sum snáva, av tí at tey trúgva ikki orðinum – til tað vóru tey eisini ætlað.

2

Fyrra Pætursbrævið 2:9 Fyrra Pætursbrævið

Men tit eru útvald ætt, kongligur prestaskapur, heilag tjóð, ognarfólk, fyri at tit skulu kunngera dygdir Hansara, sum kallaði tykkum úr myrkrinum inn í undurfulla ljós Sítt,

2

Fyrra Pætursbrævið 2:10 Fyrra Pætursbrævið

tit, sum ikki vóru fólk áður, men nú eru fólk Guds, tit, sum ikki høvdu funnið miskunn, men nú hava fingið miskunn.

2

Fyrra Pætursbrævið 2:11 Fyrra Pætursbrævið

Tit elskaðu! Eg áminni tykkum sum gestir og útlendingar at halda tykkum frá hinum holdligu lystum, sum eru í bardaga við sálina!

2

Fyrra Pætursbrævið 2:12 Fyrra Pætursbrævið

Og havið góðan atburð millum heidningarnar, so tey, um tey nú baktala tykkum sum illgerðarmenn, kunnu síggja góðu verk tykkara og fyri teirra skuld prísa Gudi vitjunardagin!

2

Fyrra Pætursbrævið 2:13 Fyrra Pætursbrævið

Verið tí fyri Harrans skuld allari menniskjaligari fyriskipan undirgivin, veri tað nú konginum sum hinum hægsta

2

Fyrra Pætursbrævið 2:14 Fyrra Pætursbrævið

ella landshøvdingum sum teimum, ið sendir eru av honum, teimum til revsing, sum ilt gera, men teimum til rós, sum gott gera!

2

Fyrra Pætursbrævið 2:15 Fyrra Pætursbrævið

Tí vilji Guds er, at tit soleiðis, við at gera hitt góða, skulu fáa fávitsku dáranna at tagna –

2

Fyrra Pætursbrævið 2:16 Fyrra Pætursbrævið

sum fræls, tó ikki sum tey, ið hava frælsið til skjól óndskapar, nei, sum tænarar Guds.

2

Fyrra Pætursbrævið 2:17 Fyrra Pætursbrævið

Ærið øll, elskið bróðurskapin, óttist Gud, heiðrið kongin!

2

Fyrra Pætursbrævið 2:18 Fyrra Pætursbrævið

Tit trælir! Verið í øllum ótta harrum tykkara undirgivin, ikki bert hinum góðu og mildu, men eisini hinum rangvørgu!

2

Versir