rome
71 versir um "rome"
Versir
Síða 2 av 2Lukas 2:51 Lukas
So fór Hann heim við teimum og kom til Nazaret og var teimum lýðin. Og móðir Hansara goymdi øll hesi orð í hjarta sínum.
Lukas 2:52 Lukas
Jesus tók til í vísdómi og aldri og yndi hjá Gudi og menniskjum.
Ápostlasøgan 17:16 Ápostlasøgan
Meðan Paulus tá bíðaði eftir teimum í Aten, harmaðist andi hansara í honum, táið hann sá, at býurin var fullur av avgudum.
Ápostlasøgan 17:17 Ápostlasøgan
Hann talaði tí í sýnagoguni við Jødarnar og teir, sum dýrkaðu Gud*, og á torginum hvønn dag við tey, sum hann hitti.
Ápostlasøgan 17:18 Ápostlasøgan
Eisini nakrir av hinum epikursku og stoisku vísdómslærarunum góvu seg í orðaskifti við hann; summir søgdu: „Hvat er tað, hatta møsnið sigur?“ Men summir søgdu: „Hann tykist at vera ein, ið boðar útlendskar gudar!“ – av tí at hann kunngjørdi evangeliið um Jesus og uppreisnina.
Ápostlasøgan 17:19 Ápostlasøgan
So tóku teir hann, fóru niðan á Areopagus* við honum og søgdu: „Kunnu vit fáa at vita, hvat hetta er fyri nýggj læra, tú boðar?
Ápostlasøgan 17:20 Ápostlasøgan
Tí tað er nakað ókunnigt, tú letur koma okkum fyri oyru; vit vilja tí vita, hvat hetta hevur at týða.“
Ápostlasøgan 17:21 Ápostlasøgan
– Øll í Aten og hini fremmandu, ið har vóru, góvu sær ikki stundir til annað enn at siga ella hoyra nýtt.
Ápostlasøgan 17:22 Ápostlasøgan
Paulus steig nú fram mitt á Areopagus og segði: „Tit menn í Aten! Eg síggi, at tit á allan hátt eru ógvuliga ídnir fyri gudsdýrkan tykkara.
Ápostlasøgan 17:23 Ápostlasøgan
Tí táið eg gekk um og hugdi at halgidómum tykkara, fann eg eisini altar við hesi innskrift: „Fyri ókendan Gud.“ – Hann, ið tit soleiðis dýrka og ikki kenna, Hann kunngeri eg tykkum.
Ápostlasøgan 17:24 Ápostlasøgan
Gud, sum hevur gjørt heimin og alt, sum honum er í, Hann, ið er Harri himmals og jarðar, býr ikki í templum, sum gjørd eru við hondum;
Ápostlasøgan 17:25 Ápostlasøgan
Hann verður heldur ikki tæntur av menniskjahondum sum ein, ið nakað tørvar; tí tað er Hann sjálvur, sum gevur øllum lív og anda og alt.
Ápostlasøgan 17:26 Ápostlasøgan
Hann hevur gjørt øll fólkasløg av einum blóði – til at búgva um alt jarðarríki; og Hann hevur givið teimum ásettar tíðir og markini fyri bústøðum teirra,
Ápostlasøgan 17:27 Ápostlasøgan
fyri at tey skuldu søkja Gud, um tey tó kundu kenna og finna Hann – tóat Hann er ikki langt frá nøkrum av okkum.
Ápostlasøgan 17:28 Ápostlasøgan
Tí í Honum liva, rørast og eru vit – sum eisini nøkur av skøldum tykkara hava sagt: „Vit eru jú eisini ætt Hansara.“
Ápostlasøgan 17:29 Ápostlasøgan
Táið vit nú eru ætt Guds, mugu vit ikki halda, at Guddómurin er líkur gulli, silvuri ella steini, nøkrum, ið gjørt er av hegni og hugsan manna.
Ápostlasøgan 17:30 Ápostlasøgan
Eftir at Gud tá hevur havt tol við tíðum vankunnleikans, gevur Hann nú menniskjunum tað boð, at tey øll allastaðni skulu venda við.
Ápostlasøgan 17:31 Ápostlasøgan
Tí Hann hevur ásett dag, táið Hann skal døma jarðarríki við rættvísi – við manni, sum Hann hevur sett til tað; og hetta hevur Hann prógvað øllum við at reisa Hann upp frá hinum deyðu.“
Ápostlasøgan 17:32 Ápostlasøgan
– Táið teir hoyrdu um uppreisn hinna deyðu, spottaðu summir; men summir søgdu: „Vit skulu hoyra teg aftur um hetta!“
Ápostlasøgan 17:33 Ápostlasøgan
– Soleiðis skiltist Paulus frá teimum.
Ápostlasøgan 17:34 Ápostlasøgan
Men nakrir menn hildu seg til hansara og komu til trúgv; teirra millum var Dionýsius, limur av areopagusráðnum, kvinna, ið æt Damaris, og nøkur onnur við teimum.