risar
90 versir um "risar"
Versir
Síða 1 av 2Fyrsta Mósebók 6:4 Fyrsta Mósebók
Á teimum døgum, og eisini seinni í tíðini, vóru kapparnir á jørðini – táið gudssynirnir fóru inn til menniskjadøturnar, og tær føddu teimum børn; hetta vóru teir veldigu í forðum, teir navngitnu.
Fyrsta Mósebók 6:1 Fyrsta Mósebók
Táið nú menniskjan fór at nørast á jørðini, og døtur føddust teimum,
Fyrsta Mósebók 6:2 Fyrsta Mósebók
sóu gudssynirnir, at menniskjadøturnar vóru vakrar, og teir tóku sær konur, so mangar sum teimum lysti.
Fyrsta Mósebók 6:3 Fyrsta Mósebók
Tá segði HARRIN: „Andi Mín skal ikki til ævigar tíðir stríðast við menniskjuni! Í villing síni eru tey hold; dagar teirra skulu vera 120 ár.“
Fyrsta Mósebók 6:5 Fyrsta Mósebók
Men HARRIN sá, at óndskapurin í menniskjunum var stórur á jørðini, og at hjartans hugsan og tráan teirra var ikki annað enn ilt allan dagin.
Fyrsta Mósebók 6:6 Fyrsta Mósebók
Tá angraði HARRIN, at Hann hevði gjørt menniskjuna á jørðini; tað voldi Honum sorg í hjartanum.
Fyrsta Mósebók 6:7 Fyrsta Mósebók
Og HARRIN segði: „Eg skal týna menniskjuni, ið Eg havi skapt, av jørðini, bæði menniskju, fæ, skriðdýr og fuglarnar undir himli; tí Eg angri, at Eg havi gjørt tey!“
Fyrsta Mósebók 6:8 Fyrsta Mósebók
– Men Nóa fann náði fyri eygum HARRANS.
Fyrsta Mósebók 6:9 Fyrsta Mósebók
Hetta er ættarbók Nóa. Nóa var rættvísur, ólastandi maður á tíð síni; Nóa livdi við Gudi.
Fyrsta Mósebók 6:10 Fyrsta Mósebók
Nóa fekk tríggjar synir: Sem, Kam og Jafet.
Fyrsta Mósebók 6:11 Fyrsta Mósebók
Men jørðin var spilt fyri eygum Guds; jørðin varð full av órætti.
Fyrsta Mósebók 6:12 Fyrsta Mósebók
Gud sá jørðina – hon var spilt; tí alt hold hevði spilt veg sín á jørðini.
Fyrsta Mósebók 6:13 Fyrsta Mósebók
Tá segði Gud við Nóa: „Eg havi gjørt av, at Eg skal gera enda á øllum holdi, tí tey hava fylt jørðina við órætti; nú skal Eg forkoma bæði teimum og jørðini.
Fyrsta Mósebók 6:14 Fyrsta Mósebók
Men tú skalt gera tær ørk av goferviði; við kømurum skalt tú gera hana og bika hana bæði innan og uttan.
Fyrsta Mósebók 6:15 Fyrsta Mósebók
Soleiðis skalt tú gera ørkina: Hon skal vera 300 alin long, 50 alin breið og 30 alin høg.
Fyrsta Mósebók 6:16 Fyrsta Mósebók
Eitt vindeyga skalt tú gera á ørkini í erva, eina alin høgt allan vegin, og dyr arkarinnar skalt tú gera á síðu hennara; tú skalt gera hana við eini niðastu, eini mittastu og eini ovastu hædd.
Fyrsta Mósebók 6:17 Fyrsta Mósebók
Eg lati nú vatnflóð koma yvir jørðina til at týna alt hold undir himli, sum lívsandi er í; alt tað, ið á jørðini er, skal ganga til grundar.
Fyrsta Mósebók 6:18 Fyrsta Mósebók
Men við teg geri Eg sáttmála Mín; tú skalt fara inn í ørkina, tú og synir tínir, kona tín og sonarkonur tínar við tær.
Fyrsta Mósebók 6:19 Fyrsta Mósebók
Av øllum, ið livir, av øllum holdi, skalt tú taka eitt par av hvørjum slagi inn í ørkina fyri at halda tey á lívi saman við tær; hannslag og honslag skal tað vera.
Fyrsta Mósebók 6:20 Fyrsta Mósebók
Av fuglunum eftir teirra slagi, av fænum eftir slagi tess, og av øllum skriðdýrum á jørðini eftir teirra slagi skal eitt par av hvørjum fara inn til tín fyri at verða hildin á lívi.
Fyrsta Mósebók 6:21 Fyrsta Mósebók
Tú skalt fáa tær av alskyns føði, ið etin verður, og savna tað til tín, so tað kann vera tær og teimum til føði.“
Fyrsta Mósebók 6:22 Fyrsta Mósebók
Nóa so gjørdi; í einum og øllum gjørdi hann, sum Gud hevði sagt við hann.
Fjórða Mósebók 13:33 Fjórða Mósebók
Har sóu vit risar – synir Anak, sum eru av risaætt; móti teimum vóru vit í okkara egnu eygum sum grashoppur, og sama hildu teir um okkum.“
Fimta Mósebók 1:28 Fimta Mósebók
Hvar er tað so, vit skulu fara? – Brøður okkara hava tikið mótið frá okkum við at siga: „Tað er eitt fólk, sum er størri og hægri enn vit, og tey hava stórar býir við múrum líka upp til himmals – ja, vit sóu eisini Anakitar har!““
Fimta Mósebók 3:11 Fimta Mósebók
– Hesin Og, kongurin í Basan, var tann seinasti, ið eftir var av Refa’itum*; kista hansara, jarnkista, stendur, sum øll vita, í ammonitabýnum Rabba; hon er 9 alin long og 4 alin breið eftir vanligum máli.
Fyrra Sámuelsbók 17:1 Fyrra Sámuelsbók
Filistarar savnaðu her sín til bardaga. Teir savnaðu seg við Soko, sum hoyrir til Juda, og tóku støðu millum Soko og Azeka í Efes-Dammim.
Fyrra Sámuelsbók 17:2 Fyrra Sámuelsbók
Saul og Ísraelsmenn savnaðu seg við; teir tóku støðu í Eikidali og gjørdu seg til at herja á Filistarar.
Fyrra Sámuelsbók 17:3 Fyrra Sámuelsbók
Filistarar stóðu við fjallið øðrumegin, og Ísraelsmenn við fjallið hinumegin, so at dalurin var ímillum teir.
Fyrra Sámuelsbók 17:4 Fyrra Sámuelsbók
Tá gekk hólmgongumaður fram úr Filistaraherinum; hann var úr Gat og æt Goliat; hann var seks alin og sponn høgur.
Fyrra Sámuelsbók 17:5 Fyrra Sámuelsbók
Á høvdinum hevði hann koparhjálm, og hann var í ringbrynju, sum 5000 seklar av kopari vóru í.
Fyrra Sámuelsbók 17:6 Fyrra Sámuelsbók
Hann hevði koparspengur á beinunum og koparspjót á herðunum.
Fyrra Sámuelsbók 17:7 Fyrra Sámuelsbók
Spjótskaft hansara var sum vevbummur, og blaðið á spjóti hansara var av jarni og vigaði 600 seklar; undan honum gekk tann, ið bar skjøld hansara.
Fyrra Sámuelsbók 17:8 Fyrra Sámuelsbók
Hann steig nú fram, rópti til her Ísraels og segði við teir: „Hví halda tit fram og ætla at herja á? Eri eg ikki Filistarin, og tit trælir Sauls! – Veljið tykkum mann og latið hann koma oman higar til mín!
Fyrra Sámuelsbók 17:9 Fyrra Sámuelsbók
Er hann maður fyri at berjast við meg og fella meg, so skulu vit vera trælir tykkara; men verði eg við yvirlutan og felli hann, so skulu tit vera trælir okkara og tæna hjá okkum!“
Fyrra Sámuelsbók 17:10 Fyrra Sámuelsbók
Framvegis segði Filistarin: „Eg havi í dag háðað her Ísraels – komið við manni, so vit kunnu berjast!“
Fyrra Sámuelsbók 17:11 Fyrra Sámuelsbók
Táið Saul og alt Ísrael hoyrdu hesi orð Filistarans, ræddust teir og óttaðust stórliga.
Fyrra Sámuelsbók 17:12 Fyrra Sámuelsbók
Dávid var sonur hin sama Efratitin í Betlehem í Juda, sum æt Ísai og hevði átta synir. Hesin maður var á døgum Sauls gamal og boygdur av elli.
Fyrra Sámuelsbók 17:13 Fyrra Sámuelsbók
Teir tríggir elstu synir Ísai vóru farnir við Saul í bardagan, og av hesum sonum hansara, sum farnir vóru í bardagan, æt hin elsti Eliab, hin næstelsti Abinadab, og hin triði Samma.
Fyrra Sámuelsbók 17:14 Fyrra Sámuelsbók
Dávid var yngstur. Teir tríggir elstu vóru farnir við Saul;
Fyrra Sámuelsbók 17:15 Fyrra Sámuelsbók
men Dávid fór viðhvørt heimaftur frá Saul at røkta smáfæ faðirs síns í Betlehem.
Fyrra Sámuelsbók 17:16 Fyrra Sámuelsbók
Filistarin steig so fram og beyð av hvønn morgun og hvørt kvøld í 40 dagar.
Fyrra Sámuelsbók 17:17 Fyrra Sámuelsbók
Nú segði Ísai einaferð við son sín Dávid: „Tak efu av hesum bakaða korninum og hesi tíggju breyðini til brøður tínar og skunda tær til teirra í tilhaldið við tí!
Fyrra Sámuelsbók 17:18 Fyrra Sámuelsbók
Og hesar tíggju ostarnar skalt tú hava við til yvirhøvuðsmannin. Vita so, um brøðrum tínum veit væl við, og hav pant við aftur frá teimum!
Fyrra Sámuelsbók 17:19 Fyrra Sámuelsbók
Saul og teir og allir menn Ísraels eru jú í Eikidali og berjast við Filistarar.“
Fyrra Sámuelsbók 17:20 Fyrra Sámuelsbók
Tíðliga morgunin eftir læt so Dávid einum røktingarmanni smáfæið upp í hendur; so tók hann tað, ið hann skuldi hava við, og fór avstað, sum Ísai hevði álagt honum. Táið hann kom til vagnborgina, helt herurin júst avstað til bardaga og skar í herróp.
Fyrra Sámuelsbók 17:21 Fyrra Sámuelsbók
Bæði Ísrael og Filistarar stóðu til reiðar til bardaga, fylking móti fylking.
Fyrra Sámuelsbók 17:22 Fyrra Sámuelsbók
Dávid legði tað, ið hann hevði við, frá sær hjá honum, sum helt vakt yvir viðførinum, og skundaði sær avstað til herin; og táið hann kom hagar, heilsaði hann brøðrum sínum.
Fyrra Sámuelsbók 17:23 Fyrra Sámuelsbók
Meðan hann tosaði við teir, kom hólmgongumaðurin, Goliat Filistari úr Gat, út úr Filistaraherinum og rópti somu orð, sum hann var vanur; og Dávid hoyrdi tað.
Fyrra Sámuelsbók 17:24 Fyrra Sámuelsbók
Táið menn Ísraels sóu mannin, flýddu teir allir ræðsluslignir undan honum.
Fyrra Sámuelsbók 17:25 Fyrra Sámuelsbók
Og menn Ísraels søgdu: „Síggja tit handa mannin, ið har kemur! Hann kemur at háða Ísrael. Tí manni, ið fellir hann, gevur kongur nógv ríkidømi; dóttur sína gevur hann honum og ger fedrahús hansara skattafrítt í Ísrael!“