revelations

Opinberingin 6:3 Opinberingin

Táið tað læt upp annað innsiglið, hoyrdi eg aðra veruna siga: „Kom!“

2

Opinberingin 6:4 Opinberingin

Tá kom út annar hestur; hann var reyður; honum, ið á honum sat, varð givið at taka friðin burtur av jørðini, so tey skuldu drepa hvørt annað; og stórt svørð varð honum givið.

2

Opinberingin 6:5 Opinberingin

Táið tað læt upp triðja innsiglið, hoyrdi eg triðju veruna siga: „Kom!“ Tá fekk eg at síggja svartan hest; hann, ið á honum sat, hevði vekt í hondini.

2

Opinberingin 6:6 Opinberingin

Eg hoyrdi eins og rødd mitt ímillum hinar fýra verurnar; hon segði: „Mál av hveiti fyri denar, og trý mál av byggi fyri denar; men oljuna og vínið mást tú ikki skaða!“

2

Opinberingin 6:7 Opinberingin

Táið tað læt upp fjórða innsiglið, hoyrdi eg rødd fjórðu verunnar; hon segði: „Kom!“

2

Tá fekk eg at síggja bleikgulan hest; hann, ið á honum sat, navn hansara var deyðin, og deyðaríkið var í fylgi við honum. Teimum varð givið vald yvir fjórðinginum av jørðini – at drepa við svørði, hungri, pest og villdýrum jarðarinnar.

2

Opinberingin 6:9 Opinberingin

Táið tað læt upp fimta innsiglið, sá eg undir altarinum sálir teirra, ið dripin vóru fyri orðs Guds skuld og fyri vitnisburðarins skuld, ið tey høvdu.

2

Opinberingin 6:10 Opinberingin

Tey róptu við harðari rødd: „Harri, Tú heilagi og sannorðaði, hvussu leingi fert Tú at bíða at halda dóm og hevna blóð okkara á tey, sum á jørðini búgva?“

2

Opinberingin 6:11 Opinberingin

Og teimum vórðu givin – einum og hvørjum – síð, hvít klæði, og sagt varð við tey, at tey skuldu halda seg still stutta tíð enn – inntil tal samtænara og brøðra teirra varð fult – teirra, ið skuldu verða dripin eins og tey.

2

Opinberingin 6:12 Opinberingin

Eg sá tað lata upp sætta innsiglið. Tá varð stórur jarðskjálvti, sólin varð svørt sum syrgibúni, og mánin varð allur sum blóð.

2

Opinberingin 6:13 Opinberingin

Stjørnur himmalsins fullu niður á jørðina, eins og táið fikutræ, rist av nógvum vindi, kastar niður óstadnu fikur sínar.

2

Opinberingin 6:14 Opinberingin

Himmalin fór burtur eins og bókrulla, ið saman verður rullað, og hvørt fjall og hvør oyggj vórðu flutt úr staði.

2

Opinberingin 6:15 Opinberingin

Kongar jarðarinnar, stórmenninir, herhøvdingarnir, hinir ríku, hinir veldigu og hvør trælur og hvør frælsur – teir fjaldu seg í hellum og bergskorum.

2

Opinberingin 6:16 Opinberingin

Teir søgdu við fjøllini og hamrarnar: „Fallið yvir okkum og fjalið okkum fyri ásjón Hansara, sum í hásætinum situr, og fyri vreiði lambsins!

2

Opinberingin 6:17 Opinberingin

Tí stóri vreiðidagur teirra er komin, og hvør man fáa staðist!“

2

Opinberingin 13:1 Opinberingin

Eg sá nú dýr koma upp úr havinum; tað hevði tíggju horn og sjey høvd, á hornum sínum tíggju krúnur og á høvdum sínum nøvn gudsspottanar.

2

Opinberingin 13:2 Opinberingin

Dýrið, ið eg sá, líktist leopardi; føtur tess vóru sum føtur bjarnar, og muður tess sum leyvumuður. Drekin gav tí mátt sín, hásæti sítt og stórt vald.

2

Opinberingin 13:3 Opinberingin

Eg sá eitt av høvdum tess eins og sært til deyða; men ólívssár tess varð grøtt. Og øll jørðin fylgdi undrandi eftir dýrinum.

2

Opinberingin 13:4 Opinberingin

Tey tilbóðu drekan, tí hann hevði givið dýrinum vald, og tey tilbóðu dýrið og søgdu: „Hvør er dýrinum líkur, og hvør er mentur at berjast við tað!“

2

Opinberingin 13:5 Opinberingin

Muður varð tí givin, sum talaði stór orð og gudsspottanir, og tí varð givið vald at halda á 42 mánaðir.

2

Opinberingin 13:6 Opinberingin

Tað læt upp munn sín til spottanir móti Gudi, at spotta navn Hansara, bústað Hansara og tey, sum í Himli búgva.

2

Opinberingin 13:7 Opinberingin

Tí varð givið at berjast við hini heilagu – og sigra tey; og tí varð givið vald yvir hvørji ætt, hvørjum fólki, hvørjum tungumáli og hvørji tjóð.

2

Opinberingin 13:8 Opinberingin

Øll, ið á jørðini búgva, skulu tilbiðja tað, hvør tann, ið ikki, frá tí heimurin varð grundaður, hevur navn sítt skrivað í lívsbók lambsins, ið dripið er.

2

Opinberingin 13:9 Opinberingin

Hevur onkur oyra – hann hoyri!

2

Opinberingin 13:10 Opinberingin

Um onkur herleiðir – hann skal verða herleiddur; drepur onkur við svørði – hann skal verða dripin við svørði. – Her ræður um tol og trúgv hinna heilagra!

2

Opinberingin 13:11 Opinberingin

Eg sá nú annað dýr koma upp – úr jørðini; tað hevði tvey horn eins og lamb, og tað talaði sum dreki.

2

Opinberingin 13:12 Opinberingin

Tað útinnir alt vald hins fyrra dýrs – fyri eygum tess; og tað ger, at jørðin og tey, sum á henni búgva, tilbiðja hitt fyrra dýrið, hvørs ólívssár varð grøtt.

2

Opinberingin 13:13 Opinberingin

Tað ger stór tekin, so at tað enntá fær eld at falla niður av himli á jørðina fyri eygum menniskjanna.

2

Opinberingin 13:14 Opinberingin

Við teknunum, ið tí er givið at gera fyri eygum dýrsins, villleiðir tað tey, sum á jørðini búgva; tað sigur við tey, sum á jørðini búgva, at tey skulu gera mynd av dýrinum, ið fekk sárið av svørðinum – og livdi.

2

Opinberingin 13:15 Opinberingin

Tað fekk vald at geva mynd dýrsins anda, so at mynd dýrsins enntá kundi tala og gera, at øll, ið ikki vildu tilbiðja mynd dýrsins, skuldu verða dripin.

2

Opinberingin 13:16 Opinberingin

Tað fær øll, bæði smá og stór, bæði rík og fátæk, bæði fræls og trælir, at lata seta sær merki á høgru hond ella á pannuna,

2

Opinberingin 13:17 Opinberingin

so at eingin skal kunna keypa ella selja uttan tann, ið hevur merkið, navn dýrsins ella tal navns tess.

2

Opinberingin 13:18 Opinberingin

Her ræður um vísdóm! Tann, ið skil hevur, rokni út tal dýrsins! Tað er tal menniskja – tal tess er 666.

2

Versir