revel

Opinberingin 14:17 Opinberingin

Annar eingil kom út úr templinum í Himli; eisini hann hevði hvassan akurknív.

2

Opinberingin 14:18 Opinberingin

Frá altarinum kom uppaftur annar eingil út; hann hevði vald yvir eldinum; og hann rópti hart til hansara, sum hevði hin hvassa akurknívin: „Send út hvassa akurknív tín og sker vínberini av víntræi jarðarinnar! Tí vínber tess eru staðin.“

2

Opinberingin 14:19 Opinberingin

Eingilin læt tá akurknív sín fara yvir jørðina, skar ávøkstin av víntræi jarðarinnar og kastaði hann í stóru vreiðivínpersu Guds.

2

Opinberingin 14:20 Opinberingin

Vínpersan varð troðin uttan fyri staðin, og blóð kom út úr vínpersuni – líka upp undir boksl hestanna, so langt sum 1600 stadiur.

2

Opinberingin 21:1 Opinberingin

Nú sá eg nýggjan himmal og nýggja jørð, tí hin fyrri himmalin og hin fyrra jørðin vóru farin burt; og havið var ikki longur.

2

Opinberingin 21:2 Opinberingin

Eg sá hin heilaga stað, hitt nýggja Jerusalem, koma niður av Himli, frá Gudi, tilgjørdan sum brúður, ið er prýdd fyri brúðgómi sínum.

2

Opinberingin 21:3 Opinberingin

Og eg hoyrdi rødd frá hásætinum; hon segði: „Hygg, bústaður Guds er hjá menniskjunum! Hann skal búgva hjá teimum; tey skulu vera fólk Hansara, og Gud sjálvur skal vera hjá teimum og vera Gud teirra.

2

Opinberingin 21:4 Opinberingin

Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.“

2

Opinberingin 21:5 Opinberingin

Hann, sum í hásætinum sat, segði: „Hygg, Eg geri alt nýtt!“ Og Hann segði við meg: „Skriva! Tí hesi orð eru trúverd og sonn.“

2

Opinberingin 21:6 Opinberingin

Hann segði við meg: „Tað er gjørt! Eg eri alfa og omega, upphavið og endin. Eg skal geva hinum tysta at drekka fyri einki av keldu lívsvatnsins.

2

Opinberingin 21:7 Opinberingin

Tann, ið sigrar, skal arva hetta; Eg skal vera Gud hansara, og hann skal vera sonur Mín.

2

Opinberingin 21:8 Opinberingin

Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“

2

Opinberingin 21:9 Opinberingin

Ein av hinum sjey einglunum, sum høvdu hinar sjey skálirnar, ið vóru fullar av hinum sjey síðstu plágunum, kom nú til mín, talaði við meg og segði: „Kom, eg skal vísa tær brúðrina, konu lambsins!“

2

Opinberingin 21:10 Opinberingin

Hann fór so – í andanum – við mær niðan á stórt, høgt fjall og vísti mær hin heilaga stað, Jerusalem, ið kom niður av Himli, frá Gudi.

2

Opinberingin 21:11 Opinberingin

Hann hevði dýrd Guds, og hann skein sum dýrabarasti steinur, sum krystalklárur jaspissteinur.

2

Opinberingin 21:12 Opinberingin

Hann hevði stóran og høgan múr við tólv portrum; við portrini stóðu tólv einglar, og á portrunum vóru nøvn skrivað, nøvn hinna tólv ætta Ísraelssona.

2

Opinberingin 21:13 Opinberingin

Móti eystri vóru trý portur, móti norðri trý portur, móti suðri trý portur og móti vestri trý portur.

2

Opinberingin 21:14 Opinberingin

Múrur staðarins hevði tólv grundarsteinar, og á teimum stóðu nøvn hinna tólv ápostla lambsins.

2

Opinberingin 21:15 Opinberingin

Hann, ið tosaði við meg, hevði mál – gullrør – fyri at hann skuldi mála staðin, portur hansara og múr hansara.

2

Opinberingin 21:16 Opinberingin

Staðurin liggur í fýrhyrningi; longd og breidd hansara eru líka. – Hann máldi staðin við rørinum: 12000 stadiur – longd, breidd og hædd hansara eru líka.

2

Opinberingin 21:17 Opinberingin

Hann máldi múr hansara: 144 alin eftir menniskjamáli – sum eisini er einglamál.

2

Opinberingin 21:18 Opinberingin

Múrur staðarins var laðaður av jaspis, og staðurin var reint gull, líkur reinum glasi.

2

Opinberingin 21:19 Opinberingin

Grundarsteinar staðarmúrsins vóru prýddir við alskyns dýrum steinum. Fyrsti grundarsteinurin var jaspis, annar safir, triði kalsedon, fjórði smaragd,

2

Opinberingin 21:20 Opinberingin

fimti sardonyks, sætti sardis, sjeyndi krýsolit, áttandi beryl, níggjundi topas, tíggjundi krýsopras, ellivti hýasint, tólvti ametyst.

2

Opinberingin 21:21 Opinberingin

Hini tólv portrini vóru tólv perlur; hvørt portrið fyri seg var úr eini perlu. Gøta staðarins var reint gull, sum klárt glas.

2

Opinberingin 21:22 Opinberingin

Eg sá einki tempul í honum; tí tempul hansara er Harrin Gud hin Alvaldi og lambið.

2

Opinberingin 21:23 Opinberingin

Staðnum tørvar ikki sól ella mána at lýsa sær, tí dýrd Guds lýsir hann upp, og lambið er ljós hansara.

2

Opinberingin 21:24 Opinberingin

Fólkasløgini skulu ganga í ljósi hansara, og kongar jarðarinnar skulu bera dýrd sína inn í hann.

2

Opinberingin 21:25 Opinberingin

Portur hansara skulu aldri verða stongd um dagin – tí nátt skal ikki vera har.

2

Opinberingin 21:26 Opinberingin

Dýrd og æra tjóðanna skal verða borin inn í hann.

2

Opinberingin 21:27 Opinberingin

Einki óreint skal koma inn í hann, og eingin, sum ger tað, ið viðurstyggiligt er, ella gongur við lygn – bert tey, sum skrivað eru í lívsbók lambsins.

2

Opinberingin 22:1 Opinberingin

Hann vísti mær nú lívsvatnsánna, skínandi sum krystall; hon rann út frá hásæti Guds og lambsins.

2

Opinberingin 22:2 Opinberingin

Mitt á gøtu staðarins og báðumegin ánna var træ lívsins, sum bar tólv ferðir ávøkst – hvønn mánað gav tað ávøkst sín; bløð træsins vóru tjóðunum til grøðing.

2

Opinberingin 22:3 Opinberingin

Einki bann skal vera longur. Hásæti Guds og lambsins skal vera í honum, og tænarar Hansara skulu tæna Honum.

2

Opinberingin 22:4 Opinberingin

Teir skulu síggja ásjón Hansara, og navn Hansara skal vera á pannum teirra.

2

Opinberingin 22:5 Opinberingin

Nátt skal ikki vera longur; og teimum tørvar ikki lampuljós ella sólarljós; tí Gud Harrin skal lýsa yvir teimum, og teir skulu vera kongar í aldur og allar ævir.

2

Opinberingin 22:6 Opinberingin

Hann segði við meg: „Hesi orð eru trúverd og sonn; og Harrin, Gud anda profetanna, hevur sent eingil Sín at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt fer at henda.

2

Opinberingin 22:7 Opinberingin

Eg komi skjótt! Sælur er tann, ið heldur fast við profetorðini í hesi bók!“

2

Opinberingin 22:8 Opinberingin

Eg, Jóhannes, var tann, ið hoyrdi og sá hetta. Táið eg hevði hoyrt og sæð, fall eg niður at tilbiðja fyri fótum eingilsins, ið vísti mær hetta.

2

Opinberingin 22:9 Opinberingin

Men hann segði við meg: „Ger ikki so! Eg eri samtænari tín og brøðra tína, profetanna, og teirra, sum halda fast við orðini í hesi bók. Gud skalt tú tilbiðja!“

2

Opinberingin 22:10 Opinberingin

Hann segði við meg: „Tú skalt ikki innsigla profetorðini í hesi bók; tí tíðin er nær.

2

Opinberingin 22:11 Opinberingin

Tann, ið ger órætt, haldi áfram at gera órætt, hin óreini dálki seg enn sum áður, hin rættvísi haldi áfram at gera rættvísi, og hin heilagi verði halgaður enn sum áður!

2

Opinberingin 22:12 Opinberingin

Eg komi skjótt, og løn Mín er við Mær til at lata ein og hvønn fáa, eftir sum verk hansara er.

2

Opinberingin 22:13 Opinberingin

Eg eri alfa og omega, hin fyrsti og hin síðsti, upphavið og endin.

2

Opinberingin 22:14 Opinberingin

Sæl eru tey, sum tváa klæði síni, so tey kunnu fáa atgongd til træ lívsins og um portrini ganga inn í staðin!

2

Opinberingin 22:15 Opinberingin

Men uttanfyri eru hundarnir, gandakallarnir, siðloysingarnir, manndrápararnir, avgudadýrkararnir og ein og hvør, ið elskar lygn og gongur við lygn.

2

Opinberingin 22:16 Opinberingin

Eg, Jesus, havi sent eingil Mín at vitna hetta fyri tykkum um samkomurnar. Eg eri rótskot og ætt Dávids, hin bjarta morgunstjørna.

2

Opinberingin 22:17 Opinberingin

Andin og brúðurin siga: „Kom!“ Tann, ið hoyrir, sigi: „Kom!“ Tann, ið tystir, komi! Og tann, ið vil, taki vatn lívsins fyri einki!“

2

Opinberingin 22:18 Opinberingin

Eg vitni fyri einum og hvørjum, sum hoyrir profetorðini í hesi bók: Leggur nakar nakað aftrat hesum, skal Gud leggja á hann plágurnar, sum skrivað er um í hesi bók.

2

Opinberingin 22:19 Opinberingin

Og tekur nakar nakað burtur av orðunum í hesi profetabók, skal Gud taka lut hansara burtur frá træi lívsins og úr hinum heilaga staði, sum skrivað er um í hesi bók.

2

Versir