respect of person is sin
77 versir um "respect of person is sin"
Versir
Síða 1 av 2Jákupsbrævið 2:1 Jákupsbrævið
Brøður mínir! Trúgv tykkara á Harra okkara Jesus Kristus, hin dýrmæta, fylgist ikki við mannamuni!
Jákupsbrævið 2:2 Jákupsbrævið
Kemur inn á samkomu tykkara maður, við gullringi á fingrinum og í stásiligum klæðum – og eisini fátækur maður kemur inn, í skitnum klæðum –
Jákupsbrævið 2:3 Jákupsbrævið
hyggja tit tá á hann, sum er í hinum stásiligu klæðunum, og siga: „Set tú teg her í gott sæti!“ men siga við hin fátæka: „Statt tú har!“ ella: „Set teg her niðri við fótaskammul mín!“
Jákupsbrævið 2:4 Jákupsbrævið
– eru tit tá ikki komnir í stríð við tykkum sjálvar og vorðnir dómarar eftir órøttum grundum!
Jákupsbrævið 2:5 Jákupsbrævið
Hoyrið, elskaðu brøður mínir: Hevur ikki Gud útvalt tey, sum eru heiminum fátæk, til at vera rík í trúnni og arvingar ríkisins, ið Hann hevur lovað teimum, sum elska Hann!
Jákupsbrævið 2:6 Jákupsbrævið
Men tit hava vanært hin fátæka! – Eru tað ikki hinir ríku, ið kúga tykkum, og eru tað ikki teir, ið draga tykkum fyri dómstólarnar!
Jákupsbrævið 2:7 Jákupsbrævið
Eru tað ikki teir, ið spotta hitt góða navn, ið tit eru nevndir við!
Jákupsbrævið 2:8 Jákupsbrævið
Vissuliga – uppfylla tit hina kongligu lóg eftir skriftini: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan“ – so gera tit væl.
Jákupsbrævið 2:9 Jákupsbrævið
Men gera tit mannamun, synda tit og verða av lógini revsaðir sum lógbrótarar.
Jákupsbrævið 2:10 Jákupsbrævið
Tí tann, ið heldur alla lógina, men snávar í einum, er vorðin sekur í øllum.
Jákupsbrævið 2:11 Jákupsbrævið
Hann, sum segði: „Tú mást ikki dríva hor“, segði eisini: „Tú mást ikki drepa.“ – Um tú nú ikki drívur hor, men drepur, ert tú vorðin lógbrótari.
Jákupsbrævið 2:12 Jákupsbrævið
– Talið so og gerið so sum teir, ið skulu verða dømdir eftir lóg frælsisins!
Jákupsbrævið 2:13 Jákupsbrævið
Tí dómurin er honum miskunnarleysur, sum hevur ikki víst miskunn; men miskunn stígur djørv upp móti dóminum.
Jákupsbrævið 2:14 Jákupsbrævið
Hvat hjálpir tað, brøður mínir, um ein sigur, hann hevur trúgv, táið hann hevur ikki verk! Man trúgvin fáa frelst hann!
Jákupsbrævið 2:15 Jákupsbrævið
– Er bróðir ella systir nakin og hevur ikki føði fyri dagin,
Jákupsbrævið 2:16 Jákupsbrævið
hvat hjálpir tað tá, um onkur av tykkum sigur við tey: „Farið í friði, vermið tykkum og mettið tykkum!“ – um hann gevur teimum ikki tað, ið likaminum tørvar!
Jákupsbrævið 2:17 Jákupsbrævið
– Soleiðis við trúnni eisini: Hevur hon ikki verk, er hon deyð í sær sjálvari!
Jákupsbrævið 2:18 Jákupsbrævið
Men nú sigur onkur: „Tú hevur trúgv?“ – Og eg havi verk! Vís mær trúgv tína uttan verk, so skal eg av verkum mínum vísa tær trúnna!
Jákupsbrævið 2:19 Jákupsbrævið
Tú trýrt, at Gud er ein. Tað gert tú beint! Hinir illu andar trúgva tað við – og skelva!
Jákupsbrævið 2:20 Jákupsbrævið
Men vilt tú vita tað, tóma menniskja, at trúgvin uttan verk er ónýt!
Jákupsbrævið 2:21 Jákupsbrævið
– Ábraham, faðir okkara, varð hann ikki rættvísgjørdur av verkum, táið hann ofraði son sín Ísak á altarinum!
Jákupsbrævið 2:22 Jákupsbrævið
Tú sært, at trúgvin virkaði saman við verkum hansara, og at við verkunum varð trúgvin fullkomin!
Jákupsbrævið 2:23 Jákupsbrævið
– Og skriftin gekk út, sum sigur: „Ábraham trúði Gudi, og tað varð roknað honum til rættvísi“, og hann varð kallaður vinur Guds.
Jákupsbrævið 2:24 Jákupsbrævið
Tit síggja, at menniskjað verður rættvísgjørt av verkum og ikki av trúgv eina.
Jákupsbrævið 2:25 Jákupsbrævið
Á sama hátt Rahab, skøkjan – varð hon ikki rættvísgjørd av verkum, táið hon tók ímóti sendimonnunum og læt teir fara burt aðra leið!
Jákupsbrævið 2:26 Jákupsbrævið
– Ja, eins og likamið er deytt uttan anda, so er eisini trúgvin deyð uttan verk.
Jóhannes 1:1 Jóhannes
Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.
Jóhannes 1:2 Jóhannes
Hann var í upphavi hjá Gudi.
Jóhannes 1:3 Jóhannes
Alt er vorðið til við Honum, og uttan Hann er einki vorðið til av tí, sum til er.
Jóhannes 1:4 Jóhannes
Í Honum var lív, og lívið var ljós menniskjanna.
Jóhannes 1:5 Jóhannes
Ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið skilti tað ikki.
Jóhannes 1:6 Jóhannes
Maður kom, sendur frá Gudi; navn hansara var Jóhannes.
Jóhannes 1:7 Jóhannes
Hann kom til vitnisburð, at hann skuldi vitna um ljósið, so øll skuldu koma til trúgv við honum.
Jóhannes 1:8 Jóhannes
Hann var ikki ljósið, men hann skuldi vitna um ljósið.
Jóhannes 1:9 Jóhannes
Hitt sanna ljósið, tað, sum lýsir yvir øll menniskju, skuldi nú koma í heimin.
Jóhannes 1:10 Jóhannes
Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við Honum; men heimurin kendi Hann ikki.
Jóhannes 1:11 Jóhannes
Hann kom til Sítt egna, men Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum.
Jóhannes 1:12 Jóhannes
Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara;
Jóhannes 1:13 Jóhannes
tey eru fødd, ikki av blóði, heldur ikki av holds vilja, heldur ikki av mans vilja, men av Gudi.
Jóhannes 1:14 Jóhannes
Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.
Jóhannes 1:15 Jóhannes
Jóhannes vitnar um Hann, rópar og sigur: „Hesin er Hann, sum eg segði um: „Tann, ið kemur eftir meg, er komin undan mær, tí Hann var, áðrenn eg.““
Jóhannes 1:16 Jóhannes
Av fylling Hansara hava vit øll fingið, og tað náði yvir náði.
Jóhannes 1:17 Jóhannes
Tí lógin varð givin við Mósesi; náðin og sannleikin eru komin við Jesusi Kristi.
Jóhannes 1:18 Jóhannes
Eingin hevur nakrantíð sæð Gud; hin einborni Sonurin, sum er í fangi Faðirsins, hevur kunngjørt Hann.
Jóhannes 1:19 Jóhannes
Hetta er tað, ið Jóhannes vitnaði, táið Jødarnir sendu prestar og Levitar úr Jerusalem at spyrja hann, hvør hann var.
Jóhannes 1:20 Jóhannes
Tá segði hann beint fram og noktaði ikki, hann viðgekk: „Eg eri ikki Kristus.“
Jóhannes 1:21 Jóhannes
Teir spurdu hann: „Hvat tá? Ert tú Elias?“ Hann svaraði: „Tað eri eg ikki.“ „Ert tú profeturin?“ Hann svaraði: „Nei!“
Jóhannes 1:22 Jóhannes
Tá søgdu teir við hann: „Hvør ert tú? so vit fáa givið teimum svar, sum hava sent okkum; hvat sigur tú um teg sjálvan?“
Jóhannes 1:23 Jóhannes
Hann svaraði: „Eg eri rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: „Javnið Harranum vegin!“ sum Esaias profetur hevur sagt!“
Jóhannes 1:24 Jóhannes
Teir, ið út vóru sendir, vóru Farisearar.