remarriage

Matteus 19:9 Matteus

Og Eg sigi tykkum, at tann, ið skilst frá konu síni, táið tað ikki er fyri hor, og giftist við aðrari, drívur hor; og tann, ið giftist við fráskildari kvinnu, drívur hor.“

4

Lukas 16:18 Lukas

Hvør tann, ið skilst frá konu síni og giftist við aðrari, drívur hor, og hvør tann, ið giftist við kvinnu, sum skild er frá manni sínum, drívur hor.

4

Fyrra Korintbrævið 7:39 Fyrra Korintbrævið

Konan er bundin, so leingi sum maður hennara livir; men er maður hennara deyður, er henni frítt at giftast við hvørjum, hon vil – bert tað verður gjørt í Harranum.

4

Matteus 5:31 Matteus

Eisini er sagt: „Tann, ið skilst frá konu síni, skal geva henni skilnaðarbræv.“

3

Matteus 5:32 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið skilst frá konu síni fyri nakað annað enn hor, ger, at hon drívur hor, og hvør tann, ið tekur fráskilda kvinnu til ekta, drívur hor.

3

Matteus 19:6 Matteus

So eru tey ikki longur tvey, men eitt hold. Tað, sum tí Gud hevur bundið saman, má menniskja ikki skilja sundur.“

3

Markus 10:2 Markus

Tá komu Fariseararnir og spurdu Hann – fyri at freista Hann: „Hevur maður loyvi at skiljast frá konu síni?“

3

Markus 10:3 Markus

Hann svaraði teimum: „Hvat boð hevur Móses givið tykkum?“

3

Markus 10:4 Markus

Teir søgdu: „Móses gav loyvi at skriva skilnaðarbræv og skiljast frá henni.“

3

Markus 10:5 Markus

Jesus segði við teir: „Tí hjørtu tykkara eru so hørð, skrivaði hann tykkum hetta boð.

3

Markus 10:6 Markus

Men úr upphavi, táið Gud skapti alt, skapti Hann tey til mann og kvinnu.

3

Markus 10:7 Markus

Tí skal maðurin fara frá faðir sínum og móður síni og halda seg til konu sína,

3

Markus 10:8 Markus

og tey skulu verða eitt hold. So eru tey tá ikki longur tvey, men eitt hold.

3

Markus 10:9 Markus

Tað, sum tí Gud hevur bundið saman, má menniskja ikki skilja sundur.“

3

Markus 10:10 Markus

Heima við hús spurdu lærisveinarnir Hann aftur um hetta.

3

Markus 10:11 Markus

Hann svaraði teimum: „Tann, ið skilst frá konu síni og giftist við aðrari, drívur hor móti henni.

3

Markus 10:12 Markus

Og skilst kona frá manni sínum og giftist við øðrum, drívur hon hor.“

3

Fyrsta Mósebók 2:24 Fyrsta Mósebók

Tí fer maðurin frá faðir og móður og heldur seg til konu sína, og tey bæði verða eitt hold.

2

Fimta Mósebók 24:1 Fimta Mósebók

„Táið maður tekur sær konu, men honum so, eftir at tey eru samankomin, ikki líkst á hana longur, av tí at hann hevur funnið okkurt hjá henni, sum býður honum ímóti, og hann tá skrivar henni skilnaðarbræv og flýggjar henni tað og letur hana fara av húsi sínum,

2

Fimta Mósebók 24:2 Fimta Mósebók

so kann hon, eftir at hon er flutt frá honum, fara og giftast við øðrum manni.

2

Fimta Mósebók 24:3 Fimta Mósebók

Líkst nú heldur ikki hesum manni á hana, so hann skrivar henni skilnaðarbræv og flýggjar henni tað og letur hana fara av húsi sínum, ella doyr hesin seinni maðurin, ið hevur tikið hana til konu,

2

Fimta Mósebók 24:4 Fimta Mósebók

so má ikki fyrri maður hennara, hann, ið læt hana fara frá sær, taka hana aftur til konu, nú hon er vorðin órein; slíkt er andstygd fyri ásjón HARRANS, og tú mást ikki draga synd oman yvir landið, ið HARRIN Gud tín hevur givið tær at eiga.

2

Malakias 2:16 Malakias

Tí Eg hati skilnaðarsótt – sigur HARRIN Gud Ísraels; við henni sveipar ein yvirgang um klæði síni – sigur HARRIN Gud herskaranna. Aktið tí eftir anda tykkara og verið ikki trúleysir!

2

Fyrra Korintbrævið 7:15 Fyrra Korintbrævið

Men skilir hin vantrúgvandi seg, so skilji hann seg! Bróðirin ella systirin eru ikki trælbundin í slíkum – men Gud hevur kallað okkum til frið.

2

Versir