rejoicing
80 versir um "rejoicing"
Versir
Síða 1 av 2Filippibrævið 4:4 Filippibrævið
Gleðist í Harranum, altíð! Aftur sigi eg: Gleðist!
Rómverjabrævið 5:3 Rómverjabrævið
Og ikki bert tað; vit rósa okkum av trongdunum við; tí vit vita, at trongdin virkar tol,
Sálmarnir 113:1 Sálmarnir
Halleluja! Lovið, tit tænarar HARRANS, lovið navni HARRANS!
Sálmarnir 113:2 Sálmarnir
Navn HARRANS veri lovað frá nú og til ævigar tíðir!
Sálmarnir 113:3 Sálmarnir
Frá upprisi sólar til sólarlag veri navn HARRANS hálovað!
Sálmarnir 113:4 Sálmarnir
Høgur yvir øllum tjóðum er HARRIN, heiður Hansara røkkur upp um himmalin.
Sálmarnir 113:5 Sálmarnir
Hvør er sum HARRIN Gud okkara, Hann, sum situr so høgt,
Sálmarnir 113:6 Sálmarnir
sum skoðar so djúpt niður, í Himlarnar og á jørðina,
Sálmarnir 113:7 Sálmarnir
Hann, sum reisir úr dustinum tann, ið lítið hevur at týða, lyftir upp úr skarninum hin fátæka
Sálmarnir 113:8 Sálmarnir
og setur hann hjá høvdingum, hjá høvdingum fólks Síns,
Sálmarnir 113:9 Sálmarnir
Hann, sum letur hina ófruktbøru konu sita sum glaða barnamóður! – Halleluja!
Esaias 61:10 Esaias
Eg gleðist stórliga í HARRANUM, sál mín skal fegnast í Gudi mínum; tí Hann hevur latið meg í búna frelsunnar; í kappa rættvísinnar hevur Hann sveipað meg – eins og táið brúðgómur setur á seg húgvu, vakra sum prestsins, og brúður pyntar seg við stási sínum.
Lukas 10:20 Lukas
Tó, gleðist ikki yvir tað, at andarnir eru tykkum lýdnir, men gleðist yvir, at nøvn tykkara eru uppskrivað í Himli!“
Ápostlasøgan 16:33 Ápostlasøgan
So tók hann teir til sín í sama tíma um náttina og vaskaði sár teirra, og hann sjálvur og øll hansara vórðu við tað sama doypt.
Ápostlasøgan 16:34 Ápostlasøgan
Hann fór niðan í hús sítt við teimum og setti teir til borðs, og hann var glaður um, at hann við øllum húsi sínum var komin til trúgv á Gud.
Rómverjabrævið 12:15 Rómverjabrævið
Gleðist við hinum glaðu, og grátið við teimum, ið gráta!
Rómverjabrævið 15:13 Rómverjabrævið
Gud vónarinnar fylli tykkum við allari gleði og øllum friði í trúnni, so tit kunnu vera rík í vónini við kraft Heilaga Andans!
Esaias 65:18 Esaias
Men gleðið og frøið tykkum til ævigar tíðir um tað, ið Eg skapi! Tí Eg skapi Jerusalem til fagnað og fólkið har til frøi;
Zefanias 3:14 Zefanias
Gleð teg stórliga, dóttir Zion! Lat hoyrast fagnað, Ísrael! Gleð og frø teg av fullum hjarta, dóttir Jerusalem!
Zefanias 3:15 Zefanias
HARRIN hevur tikið burt revsidómar tínar, Hann hevur ruddað burt fígginda tín! Kongur Ísraels, HARRIN, er hjá tær – tú skalt einki ilt síggja uppaftur!
Zefanias 3:16 Zefanias
Tann dag skal verða sagt við Jerusalem: „Óttast ikki! Zion, miss ikki mótið!
Zefanias 3:17 Zefanias
HARRIN Gud tín er hjá tær, hetjan, sum frelsir; Hann fegnast yvir tær við gleði, Hann tigur í kærleika Sínum, Hann frøist yvir tær við fagnaði!“
Lukas 15:7 Lukas
Eg sigi tykkum: Soleiðis skal vera gleði í Himli um ein syndara, ið vendir við, meir enn um 99 rættvís, sum ikki tørvar umvending.
Lukas 15:10 Lukas
Soleiðis, sigi Eg tykkum, verður gleði hjá einglum Guds um ein syndara, ið vendir við.“
Lukas 24:1 Lukas
Men fyrsta dagin í vikuni, tíðliga, í lýsingini, komu tær til grøvina og høvdu við sær hinar angandi urtirnar, ið tær høvdu gjørt til.
Lukas 24:2 Lukas
Og tær funnu steinin veltan frá grøvini.
Lukas 24:3 Lukas
Táið tær so fóru inn í hana, funnu tær ikki likam Harrans Jesusar.
Lukas 24:4 Lukas
Táið tær nú ikki vistu, hvat tær skuldu hugsa um hetta, stóðu hjá teimum tveir menn í skínandi klæðum.
Lukas 24:5 Lukas
Tær ræddust og boygdu andlit síni móti jørðini. Men teir søgdu við tær: „Hví leita tit eftir hinum livandi millum hini deyðu!
Lukas 24:6 Lukas
Hann er ikki her, Hann er risin upp; minnist tað, ið Hann talaði til tykkara, meðan Hann enn var í Galilea, hvussu Hann segði,
Lukas 24:7 Lukas
at Menniskjasonurin skuldi verða givin syndigum menniskjum upp í hendur og verða krossfestur og rísa upp aftur triðja dagin!“
Lukas 24:8 Lukas
Tá mintust tær orð Hansara.
Lukas 24:9 Lukas
Tær fóru nú avstað aftur frá grøvini og søgdu alt hetta fyri hinum ellivu og fyri øllum hinum.
Lukas 24:10 Lukas
Tað vóru Maria Magdalena, Jóhanna og Maria, móðir Jákup, og hinar kvinnurnar við teimum; tær søgdu ápostlunum hetta.
Lukas 24:11 Lukas
Men orð teirra tyktust teimum at vera leyst tos; teir trúðu teimum ikki.
Lukas 24:12 Lukas
Men Pætur reistist og leyp út til grøvina, og táið hann bukkaði seg niður, sá hann einki uttan línklæðini liggja har; hann fór tá aftur til hús í undran um tað, ið hent hevði.
Lukas 24:13 Lukas
Tveir av teimum fóru sama dagin til bygd, ið æt Emmaus og var 60 stadiur frá Jerusalem.
Lukas 24:14 Lukas
Teir tosaðu hvør við annan um alt hetta, ið hent hevði.
Lukas 24:15 Lukas
Meðan teir nú tosaðu saman og spurdu hvør annan, kom Jesus sjálvur til teirra og fylgdist við teimum.
Lukas 24:16 Lukas
Men eygu teirra vórðu hildin aftur, so teir kendu Hann ikki.
Lukas 24:17 Lukas
Hann segði við teir: „Hvat er tað, tit tosa um hvør við annan, meðan tit ganga?“ Og teir stóðu sorgarfullir.
Lukas 24:18 Lukas
Annar teirra – hann æt Kleopas – svaraði Honum: „Ert Tú einsamallur so fremmandur í Jerusalem, at Tú veitst ikki, hvat har hevur hent hesar dagar?“
Lukas 24:19 Lukas
Hann spurdi teir: „Hvat tá?“ Teir svaraðu Honum: „Tað við Jesusi úr Nazaret, sum var profetur, mektigur í verki og orði fyri Gudi og øllum fólkinum,
Lukas 24:20 Lukas
og hvussu høvuðsprestarnir og ráðharrar okkara hava givið Hann upp til deyðadóm og krossfest Hann.
Lukas 24:21 Lukas
Vit vónaðu, at Hann var tann, ið skuldi endurloysa Ísrael; men tó – oman á alt hetta er í dag triði dagurin, síðani hetta hendi.
Lukas 24:22 Lukas
So hava eisini nakrar av kvinnum okkara gjørt okkum ovfarnar. Tær vóru tíðliga í morgun við grøvina
Lukas 24:23 Lukas
og funnu ikki likam Hansara; so komu tær og søgdu, at tær høvdu sæð sjón – einglar, sum høvdu sagt, at Hann livir.
Lukas 24:24 Lukas
Nakrir av teimum, ið við okkum vóru, fóru tá út til grøvina og funnu tað so, sum kvinnurnar høvdu sagt; men Hann sóu teir ikki.“
Lukas 24:25 Lukas
Tá segði Hann við teir: „Tit lítið hugsandi og trekhjartaðu at trúgva øllum tí, ið profetarnir hava talað!
Lukas 24:26 Lukas
Átti Kristus ikki at líða hetta og so fara inn til dýrd Sína!“