reinleiki

Esaias 1:16 Esaias

Tváið tykkum, reinsið tykkum! Gevið uppat við ónda atburði tykkara fyri eygum Mínum, leggið av at gera ilt!

9

Sálmarnir 51:10 Sálmarnir

Ger, at eg fái at hoyra frøi og gleði, lat beinini, ið Tú hevur sorað sundur, fegnast!

6

Sálmarnir 51:7 Sálmarnir

Tú sært, eg eri føddur í misgerð, og í synd varð eg til í móðurlívi.

5

Seinna Korintbrævið 7:1 Seinna Korintbrævið

Táið vit nú hava hesi lyfti, elskaðu míni, so latið okkum reinsa okkum frá øllum, ið ger okkum órein – á holdi og á anda – og soleiðis fullføra heilaggering í gudsótta!

5

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

4

Triðja Mósebók 19:28 Triðja Mósebók

Tit mugu ikki gera skurðir á likam tykkara av sorg um deyðan, ei heldur rista tykkum merki í húðina. – Eg eri HARRIN!

3

Fimta Mósebók 23:12 Fimta Mósebók

Uttan fyri tilhaldið skalt tú hava stað fyri seg sjálvt, hagar tú kanst fara tíni egnu ørindi.

3

Fimta Mósebók 23:13 Fimta Mósebók

Millum amboð tíni skalt tú hava spaka; við honum skalt tú grava hol, táið tú setur teg harúti, og síðani aftur koyra út yvir tað, ið av tær er farið.

3

Fimta Mósebók 23:14 Fimta Mósebók

Tí HARRIN Gud tín ferðast við mitt í tilhaldi tínum at hjálpa tær og geva fíggindar tínar í hendur tínar; tí má tilhald títt vera heilagt, so Hann sær ikki hjá tær okkurt, sum býður Honum ímóti og ger, at Hann vendir Sær frá tær.

3

Ezekiel 36:25 Ezekiel

Og Eg skal sletta reint vatn á tykkum, so tit verða rein; frá allari óreinsku tykkara og frá øllum avgudum tykkara skal Eg reinsa tykkum.

3

Matteus 5:8 Matteus

Sæl eru hini hjartareinu; tí tey skulu síggja Gud.

3

Matteus 23:26 Matteus

Blindi Fariseari tín! Ger fyrst bikarið og fatið reint innan, so tey kunnu verða rein uttan við!

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:7 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men liva vit í ljósinum – eins og Hann er í ljósinum – so hava vit samfelag hvør við annan, og blóð Jesusar, Sonar Hansara, reinsar okkum frá allari synd.

3

Markus 7:2 Markus

Teir fingu tá at síggja nakrar av lærisveinum Hansara eta við „vanheilagum“, tað er óvaskaðum, hondum.

2

Markus 7:3 Markus

Tí Fariseararnir og allir Jødar eta ikki, uttan teir fyrst vaska sær um hendurnar, bæði væl og virðiliga; tí teir halda fast við viðtøku hinna gomlu.

2

Markus 7:4 Markus

Táið teir koma av torginum, eta teir heldur ikki, fyrrenn teir hava vaskað sær; og mangt annað er, sum teir hava viðtikið at halda, vask av bikarum, krússum, koparíløtum og beinkjum.

2

Markus 7:5 Markus

Tí spurdu Fariseararnir og hinir skriftlærdu Hann: „Hví ganga lærisveinar Tínir ikki eftir viðtøku hinna gomlu, men eta við vanheilagum hondum?“

2

Markus 7:6 Markus

Men Hann svaraði teimum: „Beint profeteraði Esaias um tykkum, hyklarar tykkara! – sum skrivað er: „Hetta fólk heiðrar Meg við vørrunum, men hjarta teirra er langt frá Mær.

2

Markus 7:7 Markus

Og tey dýrka Meg til einkis, við tað at tey læra lærdómar, ið eru menniskjaboð.“

2

Markus 7:8 Markus

Tit beina boð Guds av vegnum og halda viðtøku manna!“

2

Markus 7:9 Markus

Og Hann segði við teir: „Vakurt er! Tit gera boð Guds til einkis fyri at halda viðtøku tykkara!

2

Markus 7:10 Markus

Tí Móses hevur sagt: „Ær faðir tín og móður tína!“ og: „Tann, ið bannar faðir ella móður, skal vissuliga doyggja.“

2

Markus 7:11 Markus

Men tit siga: „Táið maður sigur við faðir ella móður: „Tað, sum tú skuldi fingið frá mær til hjálpar, skal vera korban““ (tað er tempulgáva)

2

Markus 7:12 Markus

– tá geva tit honum ikki longur loyvi at gera nakað fyri faðir ella móður.

2

Markus 7:13 Markus

Soleiðis gera tit orð Guds til einkis við viðtøku tykkara, sum tit hava álagt menniskjum. Og mangt tílíkt gera tit.“

2

Markus 7:14 Markus

So kallaði Hann aftur fólkið til Sín og segði við tey: „Hoyrið Meg øll og fatið!

2

Markus 7:15 Markus

Einki uttan fyri menniskjað kann, um tað fer inn í tað, gera tað óreint; men tað, sum út fer úr menniskjanum, er tað, sum ger menniskjað óreint.

2

Markus 7:16 Markus

Tann, sum hevur oyru at hoyra við, hann hoyri!“

2

Markus 7:17 Markus

Táið Hann nú var komin inn í eitt hús, burtur frá fólkinum, spurdu lærisveinar Hansara Hann um hetta líknilsið.

2

Markus 7:18 Markus

Hann svaraði teimum: „Eru eisini tit so skilaleysir? Skilja tit ikki, at einki, sum uttanfrá kemur inn í menniskjað, kann gera tað óreint?

2

Markus 7:19 Markus

Tað fer jú ikki inn í hjarta tess, men í magan, og fer út hin náttúrliga vegin, soleiðis sum øll føði verður reinsað.“

2

Markus 7:20 Markus

Men Hann segði: „Tað, sum út fer úr menniskjanum, tað ger menniskjað óreint.

2

Markus 7:21 Markus

Tí innanfrá, úr hjarta menniskjanna, koma hinar illu hugsanir: Siðloysi, stuldur, manndráp,

2

Markus 7:22 Markus

hor, havisjúka, óndskapur, svik, skammloysi, øvund, spottan, hugmóð, fávitska.

2

Markus 7:23 Markus

Alt hetta illa kemur innanfrá og ger menniskjað óreint.“

2

Jóhannes 7:24 Jóhannes

Dømið ikki eftir útsjónd, men dømið rættvísan dóm!“

2

Fyrra Korintbrævið 14:40 Fyrra Korintbrævið

Men alt gangi sømiliga og við skili!

2

Filippibrævið 4:8 Filippibrævið

Og síðani, brøður: Alt, sum satt er, alt, sum sámiligt er, alt, sum rætt er, alt, sum reint er, alt, sum elskuligt er, alt, sum væl verður talað um, eina og hvørja dygd og ein og hvønn heiður – hugsið um hetta!

2

Jákupsbrævið 4:17 Jákupsbrævið

Tann, sum tí veit, hvussu hann skal gera rætt, og ger tað ikki, honum er tað synd.

2

Versir