rapist
107 versir um "rapist"
Versir
Síða 1 av 3Fimta Mósebók 22:28 Fimta Mósebók
Táið maður hittir gentu, sum er moyggj og ikki trúlovað, og neyðtekur hana og liggur hjá henni, og so onkur kemur fram á tey,
Fimta Mósebók 22:29 Fimta Mósebók
skal maðurin, ið lá hjá henni, lata faðir gentuna fáa 50 seklar av silvuri, og hann skal taka hana til konu, afturfyri at hann neyðtók hana; hann má ikki skilja seg frá henni, so leingi sum hann livir.
Onnur Mósebók 22:16 Onnur Mósebók
Táið ein maður forførir gentu, ið ikki er trúlovað, og liggur hjá henni, skal hann lata brúðarkeyp fyri hana og taka hana til konu.
Onnur Mósebók 22:17 Onnur Mósebók
Vil faðir hennara ikki lata hann fáa hana, so skal hann bøta so mikið í peningi, sum vanligt er at lata í festargávu fyri gentu.
Fimta Mósebók 22:23 Fimta Mósebók
Táið genta, sum er moyggj, er trúlovað við manni, og annar maður hittir hana inni í býnum og liggur hjá henni,
Fimta Mósebók 22:24 Fimta Mósebók
skulu tit leiða tey bæði út at býportrinum og steina tey til deyða, gentuna, afturfyri at hon rópti ikki um hjálp – tey vóru jú inni í býnum – og mannin, afturfyri at hann neyðtók brúður næsta síns. – Soleiðis skalt tú beina burt hitt illa frá tær.
Fimta Mósebók 22:25 Fimta Mósebók
Men hittir maðurin ta trúlovaðu gentuna úti á markini og neyðtekur hana og liggur hjá henni, so skal bert maðurin doyggja, sum lá hjá henni;
Fimta Mósebók 22:26 Fimta Mósebók
gentuni skalt tú einki gera, hon hevur onga synd gjørt, sum hevur uppiborið deyðan; tí við hesum er tað, sum táið ein leggur á næsta sín og drepur hann;
Fimta Mósebók 22:27 Fimta Mósebók
hann hitti ta trúlovaðu gentuna úti á markini, hon rópti, men har var eingin at hjálpa henni.
Seinna Sámuelsbók 13:1 Seinna Sámuelsbók
Nakað eftir hetta hendi tað, ið her skal sigast frá. Absalom, sonur Dávid, átti vakra systur, ið æt Tamar; henni fekk Amnon, sonur Dávid, hug á.
Seinna Sámuelsbók 13:2 Seinna Sámuelsbók
Amnon píndist so av trá eftir systur síni Tamar, at hann varð sjúkur; tí hon var moyggj, og tað tyktist Amnon ógjørligt at fáa vilja sín við henni.
Seinna Sámuelsbók 13:3 Seinna Sámuelsbók
Men Amnon átti vinmann, ið æt Jónadab, ein son Simea, bróður Dávid; Jónadab var ógvuliga klókur maður.
Seinna Sámuelsbók 13:4 Seinna Sámuelsbók
Hann segði við hann: „Hví ert tú hvønn morgun so burturtærdur at síggja, kongasonurin? Vilt tú ikki siga mær tað?“ Amnon svaraði: „Eg havi fingið hug á Tamar, systur Absalom bróður.“
Seinna Sámuelsbók 13:5 Seinna Sámuelsbók
Tá segði Jónadab við hann: „Legg teg í songina og lætst at vera sjúkur! Táið pápi tín kemur at vitja teg, sig tá við hann: „Lat Tamar, systur mína, koma og geva mær nakað at eta! Táið hon ger matin til, so eg síggi, og sjálv gevur mær hann, so fái eg etið.““
Seinna Sámuelsbók 13:6 Seinna Sámuelsbók
Amnon fór nú í songina og lætst at vera sjúkur, og táið kongurin kom at vitja hann, segði Amnon við kongin: „Lat Tamar systur koma og gera einar tvær køkur, so eg síggi, og sjálva geva mær tær – so fái eg etið!“
Seinna Sámuelsbók 13:7 Seinna Sámuelsbók
Dávid sendi tá boð inn í húsið til Tamar og læt siga: „Far í hús bróður tíns Amnons og ger honum mat!“
Seinna Sámuelsbók 13:8 Seinna Sámuelsbók
So kom Tamar inn í hús bróður síns Amnons; hann lá í songini. Og hon tók deiggj, knoðaði tað og gjørdi køkur, so hann sá, og bakaði tær. –
Seinna Sámuelsbók 13:9 Seinna Sámuelsbók
So tók hon pannuna og stoytti tær burturúr framman fyri hann. Amnon vildi tó ikki eta, men segði: „Latið øll fara út!“ Táið øll vóru útfarin,
Seinna Sámuelsbók 13:10 Seinna Sámuelsbók
segði Amnon við Tamar: „Ber matin inn í kamarið, so eg kann eta hann úr hond tíni!“ Tamar tók tá køkurnar, ið hon hevði gjørt, og bar tær inn í kamarið til bróður sín Amnon.
Seinna Sámuelsbók 13:11 Seinna Sámuelsbók
Men í tí hon rætti honum tær og bað hann fáa sær, treiv hann í hana og segði við hana: „Kom og ligg hjá mær, systir!“
Seinna Sámuelsbók 13:12 Seinna Sámuelsbók
Hon segði við hann: „Nei, beiggi, vanær meg ikki! Slíkt má ikki verða gjørt í Ísrael – ger ikki slíka skemdargerð!
Seinna Sámuelsbók 13:13 Seinna Sámuelsbók
Hvar skuldi eg farið við skomm míni! Og tú hevði verðið roknaður millum dárarnar í Ísrael! Tosa heldur við kong! Hann sýtir tær ikki at fáa meg.“
Seinna Sámuelsbók 13:14 Seinna Sámuelsbók
Men hann vildi ikki lurta eftir henni, og hann varð henni ov sterkur og neyðtók hana og lá hjá henni.
Seinna Sámuelsbók 13:15 Seinna Sámuelsbók
Men so kastaði Amnon ógvuligt hatur á hana; hatrið, ið hann hataði hana við, var størri enn kærleikin, ið hann hevði havt til hennara. Amnon segði við hana: „Reis teg og slepp tær burt!“
Seinna Sámuelsbók 13:16 Seinna Sámuelsbók
Tá segði hon við hann: „Nei, beiggi! Tann illgerð, at tú nú rekur meg burtur, er enn størri enn hin, ið tú gjørdi mær.“ Men hann vildi ikki lurta eftir henni,
Seinna Sámuelsbók 13:17 Seinna Sámuelsbók
men rópti eftir dronginum, ið gekk honum til handa, og segði: „Fá mær hesa kvinnu út úr húsinum og stong dyrnar eftir henni!“
Seinna Sámuelsbók 13:18 Seinna Sámuelsbók
Hon var í síðum kyrtli; tí soleiðis klæddu kongadøturnar seg í forðum, so leingi sum tær vóru moyggjar. Tænarin leiddi hana tá út úr húsinum og stongdi dyrnar eftir henni.
Seinna Sámuelsbók 13:19 Seinna Sámuelsbók
Men Tamar stroyddi øsku á høvd sítt og skræddi tann síða kyrtilin, sum hon var í; hon legði hondina á høvd sítt og fór skríggjandi avstað.
Seinna Sámuelsbók 13:20 Seinna Sámuelsbók
Tá segði bróðir hennara Absalom við hana: „Hevur beiggi tín Amnon verið hjá tær? Ver nú tigandi, systir! Hann er bróðir tín; tak tær ikki hetta so nær!“ So varð Tamar tá verandi í húsi Absaloms, bróður síns – í svárari sorg.
Seinna Sámuelsbók 13:21 Seinna Sámuelsbók
Táið Dávid kongur fekk alt hetta at hoyra, varð hann ógvuliga illur.
Seinna Sámuelsbók 13:22 Seinna Sámuelsbók
Absalom talaði ikki til Amnon, hvørki ilt ella gott; tí hann hataði Amnon fyri tað, at hann hevði vanært Tamar, systur hansara.
Seinna Sámuelsbók 13:23 Seinna Sámuelsbók
Tvey ár eftir hetta læt Absalom klippa seyði sínum í Ba’al-Hazor, sum er við Efra’im, og Absalom beyð tá øllum kongasonunum til sín.
Seinna Sámuelsbók 13:24 Seinna Sámuelsbók
Absalom kom til kongin og segði: „Tænari tín letur nú klippa seyði sínum; vilja kongurin og menn hansara ikki koma hagar við tænara tínum?“
Seinna Sámuelsbók 13:25 Seinna Sámuelsbók
Men kongurin svaraði Absalom: „Nei, sonur mín! Vit fara ikki at koma allir; tí tað verður ov mikil ómakur hjá tær.“ Og tóat hann noyddi hann, vildi hann ikki koma, men bað hann væl fara.
Seinna Sámuelsbók 13:26 Seinna Sámuelsbók
Tá segði Absalom: „Táið tú ikki vilt koma, so lat, ið hvussu er, Amnon beiggja koma við okkum!“ Kongurin spurdi: „Hví skal hann koma við tær?“
Seinna Sámuelsbók 13:27 Seinna Sámuelsbók
Men Absalom helt við at noyða hann, og so læt hann Amnon og allar hinar kongasynirnar fara við honum.
Seinna Sámuelsbók 13:28 Seinna Sámuelsbók
Men Absalom gav tænarum sínum hetta boð: „Aktið nú eftir, táið Amnon er vorðin kátur av víninum! Táið eg tá sigi við tykkum: „Høggið Amnon niður!“ so skulu tit drepa hann – verið ikki ræddir, tað eri eg, sum havi biðið tykkum! Takið mót í tykkum og vísið tykkum sum rættar menn!“
Seinna Sámuelsbók 13:29 Seinna Sámuelsbók
Tænarar Absaloms gjørdu við Amnon, sum Absalom hevði sagt við teir. Tá fóru allir kongasynirnir á føtur, settust á múldýr síni og flýddu.
Seinna Sámuelsbók 13:30 Seinna Sámuelsbók
Áðrenn teir enn vóru komnir vegin fram, komu hesi tíðindi til Dávid: „Absalom hevur dripið allar kongasynirnar – ikki so mikið sum ein teirra er eftir!“
Seinna Sámuelsbók 13:31 Seinna Sámuelsbók
Tá reisti kongurin seg, skræddi klæði síni og kastaði seg niður á jørðina; og allir tænarar hansara stóðu har í skræddum klæðum.
Seinna Sámuelsbók 13:32 Seinna Sámuelsbók
Men Jónadab, sonur Simea, bróður Dávid, tók til orða og segði: „Harri mín má ikki trúgva, at teir hava dripið allar hinar ungu menninar, kongasynirnar! Tað er bert Amnon, ið deyður er; tað hevur verið nakað við munni Absaloms, sum ikki hevur boðað frá góðum, líka síðani tann dagin Amnon neyðtók systur hansara, Tamar.
Seinna Sámuelsbók 13:33 Seinna Sámuelsbók
Harri mín kongurin má tí ikki taka sær hetta at hjarta, at tey siga, at allir kongasynirnir eru deyðir – nei, tað er bert Amnon, ið deyður er!“
Seinna Sámuelsbók 13:34 Seinna Sámuelsbók
– Men Absalom flýddi. – Táið maðurin, ið helt vakt, hugdi upp, sá hann nógv fólk, ið kom av vegnum aftan fyri hann, fram við fjallinum.
Seinna Sámuelsbók 13:35 Seinna Sámuelsbók
Tá segði Jónadab við kongin: „Har koma kongasynirnir – tað hevur gingið, sum tænari tín segði!“
Seinna Sámuelsbók 13:36 Seinna Sámuelsbók
Hann hevði ikki meir enn talað orðið, tá komu kongasynirnir; og teir skóru í at gráta, og kongurin og allir menn hansara skóru eisini í sjóðheitan grát.
Seinna Sámuelsbók 13:37 Seinna Sámuelsbók
Men Absalom flýddi og fór til Talmai, son Ammihud, kongin í Gesur. Og kongurin syrgdi son sín alla tíðina.
Seinna Sámuelsbók 13:38 Seinna Sámuelsbók
Táið nú Absalom var flýddur og farin til Gesur, varð hann verandi har í trý ár.
Seinna Sámuelsbók 13:39 Seinna Sámuelsbók
Hetta gjørdi, at Dávid kongur læt vera at fara ímóti Absalom – tí hann var troystaður í sorgini um, at Amnon var deyður.
Fyrsta Mósebók 34:1 Fyrsta Mósebók
Einaferð ið Dina, dóttirin, ið Jákup hevði við Leu, fór út at síggja døturnar í landinum,
Fyrsta Mósebók 34:2 Fyrsta Mósebók
sá Sikem, sonur Hevitin Hamor, høvdingan í landinum, hana, og hann tók hana og lá hjá henni og neyðtók hana.