raising the dead
76 versir um "raising the dead"
Versir
Síða 1 av 2Matteus 10:8 Matteus
Grøðið sjúk, vekið upp deyð, reinsið spitølsk, rekið út illar andar! Tit hava fingið tað fyri einki, og tit skulu lata tað fyri einki.
Fyrra Kongabók 17:17 Fyrra Kongabók
Men nakað eftir hetta, nú varð sonur konuna, ið húsið átti, sjúkur; og hann versnaði so av sjúkuni, at hann til endan ikki andaði longur.
Fyrra Kongabók 17:18 Fyrra Kongabók
Tá segði hon við Elias: „Hvat havi eg við teg at gera, gudsmaðurin! Tú ert komin til mín at minna á synd mína og volda syni mínum deyðan!“
Fyrra Kongabók 17:19 Fyrra Kongabók
Hann svaraði henni: „Fá mær son tín higar!“ So tók hann hann úr fangi hennara, bar hann upp á loftið, har sum kamar hansara var, og legði hann á song sína.
Fyrra Kongabók 17:20 Fyrra Kongabók
Og hann rópti til HARRAN og segði: „HARRI Gud mín! Er tað álvara, at Tú fert at gera so illa við hesa einkju, ið eg gisti hjá, at Tú letur son hennara doyggja?“
Fyrra Kongabók 17:21 Fyrra Kongabók
Síðani strekti hann seg tríggjar ferðir út yvir drongin og rópti til HARRAN: „HARRI Gud mín! Lat sálina í hesum drongi koma í hann aftur!“
Fyrra Kongabók 17:22 Fyrra Kongabók
HARRIN hoyrdi bøn Eliasar; sál drongsins kom í hann aftur, so at hann livnaði upp aftur.
Fyrra Kongabók 17:23 Fyrra Kongabók
So tók Elias drongin og bar hann av loftinum niður í húsið, gav móðurini hann og segði: „Hygg – sonur tín livir!“
Fyrra Kongabók 17:24 Fyrra Kongabók
Tá segði kvinnan við Elias: „Nú veit eg, at tú ert gudsmaður, og at orð HARRANS í munni tínum er sannleiki!“
Seinna Kongabók 4:32 Seinna Kongabók
Táið Elisa nú var komin inn í húsið, sá hann drongin liggja deyðan á song síni.
Seinna Kongabók 4:33 Seinna Kongabók
Hann fór tá inn, læsti dyrnar og bað til HARRAN.
Seinna Kongabók 4:34 Seinna Kongabók
Síðani fór hann uppí og legði seg oman á drongin við munni sínum á munni hansara, eygum sínum á eygum hansara og hondum sínum á hondum hansara; táið hann soleiðis boygdi seg yvir hann, ornaði likam drongsins.
Seinna Kongabók 4:35 Seinna Kongabók
So reistist hann aftur, gekk eina ferð aftur og fram í kamarinum og fór síðani uppí aftur og boygdi seg yvir drongin; tá neys drongurin sjey ferðir og læt sundur eyguni.
Seinna Kongabók 4:36 Seinna Kongabók
Nú rópti hann Gehazi og segði: „Rópa hasa sunamitisku kvinnuna!“ Hann rópti hana so, og táið hon kom inn til hansara, segði hann: „Tak son tín!“
Seinna Kongabók 4:37 Seinna Kongabók
Tá kom hon og fall niður fyri fótum hansara og kastaði seg til jarðar; síðani tók hon son sín og fór út.
Lukas 7:11 Lukas
Dagin eftir fór Hann so til bý, sum eitur Nain, og nógvir av lærisveinum Hansara og hópur av fólki fóru við Honum.
Lukas 7:12 Lukas
Táið Hann nú nærkaðist býportrinum, varð ein deyður borin út, sum var einasti sonur móður sína, og hon var einkja; og nógv fólk úr býnum var við henni.
Lukas 7:13 Lukas
Táið Harrin sá hana, tykti Honum hjartaliga synd í henni, og Hann segði við hana: „Grát ikki!“
Lukas 7:14 Lukas
So steig Hann til og nam við børuna, og teir, ið bóru, steðgaðu. Og Hann segði: „Ungi maður, Eg sigi tær: Reis teg!“
Lukas 7:15 Lukas
Tá reisti hin deyði seg og fór at tala, og Hann gav móður hansara hann.
Lukas 7:16 Lukas
Tá fall ótti á øll, og tey prísaðu Gudi og søgdu: „Stórur profetur er risin upp millum okkara!“ og: „Gud hevur vitjað fólk Sítt!“
Lukas 7:17 Lukas
Hetta tosið um Hann kom út um alt Judea og alt landið har um vegir.
Jóhannes 5:21 Jóhannes
Tí eins og Faðirin reisir upp deyð og ger livandi, so ger eisini Sonurin livandi, hvønn Hann vil.
Ápostlasøgan 9:36 Ápostlasøgan
Í Joppe var millum lærisveinarnar kvinna, ið æt Tabita, tað er útlagt: Dorkas*. Hon var rík av góðum verkum og gav nógvar olmussur.
Ápostlasøgan 9:37 Ápostlasøgan
Nú varð hon á teimum døgum sjúk og doyði. Tey vaskaðu hana tá og løgdu hana í ein sal í erva.
Ápostlasøgan 9:38 Ápostlasøgan
Og við tað at Lydda var nær við Joppe, og lærisveinarnir høvdu frætt, at Pætur var har, sendu teir tveir menn til hansara og bóðu hann: „Kom til okkara – drála ikki!“
Ápostlasøgan 9:39 Ápostlasøgan
Pætur reistist tá og fór við teimum. Táið hann kom hagar, fóru tey upp í salin í erva við honum, og allar einkjurnar stóðu hjá honum og grótu og vístu kyrtlarnar og klæðini, ið „Hindin“ hevði gjørt, meðan hon var hjá teimum.
Ápostlasøgan 9:40 Ápostlasøgan
Tá segði Pætur við tey, at tey skuldu øll fara út; so fall hann á knæ og bað; síðani vendi hann sær til hitt deyða likamið og segði: „Tabita, reis teg!“ Hon læt tá upp eyguni, og táið hon sá Pætur, settist hon upp.
Ápostlasøgan 9:41 Ápostlasøgan
Hann rætti henni tá hondina og reisti hana upp. So rópti hann hini heilagu og einkjurnar inn og leiddi hana fram fyri tey, livandi.
Ápostlasøgan 9:42 Ápostlasøgan
Hetta spurdist um alt Joppe, og mong komu til trúgv á Harran.
Ápostlasøgan 20:9 Ápostlasøgan
Í vindeyganum sat ungur maður, ið æt Eutykus; hann var fast sovnaður, við tað at Paulus talaði so leingi. Svøvnurin hevði slíkt vald á honum, at hann datt niður av triðju hædd og varð tikin upp deyður.
Ápostlasøgan 20:10 Ápostlasøgan
Tá fór Paulus oman, kastaði seg yvir hann, tók tvørtur um hann og segði: „Haldið ongan gang! Sálin er í honum.“
Ápostlasøgan 20:11 Ápostlasøgan
So fór hann upp aftur og breyt breyðið og át av tí. Síðani talaði hann leingi við tey enn, líka inntil lýsti; tá fór hann avstað.
Ápostlasøgan 20:12 Ápostlasøgan
Men tey komu upp við hinum unga manni livandi og vóru ikki lítið troystað.
Rómverjabrævið 8:11 Rómverjabrævið
Býr nú Andi Hansara, sum reisti upp Jesus frá hinum deyðu, í tykkum, so skal Hann, sum reisti upp Kristus frá hinum deyðu, gera eisini deyðiligu likam tykkara livandi við Anda Sínum, sum í tykkum býr.
Ezekiel 37:1 Ezekiel
Hond HARRANS kom yvir meg, og HARRIN fór í Andanum út við mær og setti meg niður mitt í dalinum; hann var fullur av beinum.
Ezekiel 37:2 Ezekiel
Hann leiddi meg rundan um tey, og eg sá, at tey lógu har í stórari nøgd um allan dalin; tey vóru heilt uppturkað.
Ezekiel 37:3 Ezekiel
So segði Hann við meg: „Menniskjasonur! Munnu hesi bein fara at livna upp aftur?“ Eg svaraði: „Harri HARRI – Tú veitst tað!“
Ezekiel 37:4 Ezekiel
Tá segði Hann við meg: „Profetera um hesi bein og sig við tey: Tit turru bein! Hoyrið orð HARRANS!
Ezekiel 37:5 Ezekiel
So sigur Harrin HARRIN við hesi bein: Eg lati anda koma í tykkum, og tit skulu verða livandi.
Ezekiel 37:6 Ezekiel
Eg skal seta sinar á tykkum, lata hold koma á tykkum, draga húð yvir tykkum og geva anda í tykkum, og tit skulu verða livandi – og tit skulu sanna, at Eg eri HARRIN.“
Ezekiel 37:7 Ezekiel
Eg profeteraði nú, eins og mær var álagt, og har varð gangur, meðan eg profeteraði; tað fór at braka, og beinini nærkaðust hvørt at øðrum.
Ezekiel 37:8 Ezekiel
Eg sá, hvussu sinar og hold komu á tey, og hvussu húð dróst yvir tey uttan yvir hetta; men andi var eingin í teimum.
Ezekiel 37:9 Ezekiel
Tá segði Hann við meg: „Profetera og tala til andan – profetera, menniskjasonur, og sig við andan: So sigur Harrin HARRIN: Kom úr ættunum fýra, andi, og blás á hesar dripnu, so teir livna upp aftur!“
Ezekiel 37:10 Ezekiel
Eg profeteraði, eins og Hann hevði givið mær boð um, og andin kom í teir, og teir vórðu livandi og reistust á føtur, ovurhonds stórur herur.
Ezekiel 37:11 Ezekiel
Síðani segði Hann við meg: „Menniskjasonur! Hesi bein eru alt hús Ísraels. Tey siga jú: „Bein okkara eru uppturkað, og vón okkara er komin upp í einki – tað er úti við okkum!“
Ezekiel 37:12 Ezekiel
Profetera tí og sig við tey: So sigur Harrin HARRIN: Eg opni gravir tykkara og lati tykkum, fólk Mítt, koma upp úr grøvum tykkara; og Eg flyti tykkum inn í Ísraelsland.
Ezekiel 37:13 Ezekiel
Og tit skulu sanna, at Eg eri HARRIN, táið Eg opni gravir tykkara og lati tykkum, fólk Mítt, koma upp úr grøvum tykkara.
Ezekiel 37:14 Ezekiel
Eg skal geva Anda Mín í tykkum, so tit verða livandi, og Eg skal búseta tykkum í landi tykkara – og tit skulu sanna, at Eg, HARRIN, havi talað, og at Eg eisini geri tað, sigur HARRIN.“
Matteus 10:7 Matteus
Og sum tit ferðast fram, skulu tit prædika og siga: „Ríki Himmiríkis er komið nær.“