rainbow
17 versir um "rainbow"
Versir
Síða 1 av 1Fyrsta Mósebók 9:12 Fyrsta Mósebók
Framvegis segði Gud: „Hetta er tekinið upp á sáttmálan, ið Eg til ævigar tíðir geri millum Meg og tykkum og hvønn livandi skapning, ið hjá tykkum er:
Fyrsta Mósebók 9:13 Fyrsta Mósebók
Boga Mín seti Eg í skýggið, og hann skal vera tekin upp á sáttmálan millum Meg og jørðina.
Opinberingin 10:1 Opinberingin
Eg sá nú annan veldigan eingil koma niður av Himli. Hann var sveipaður í skýggj, ælabogin var á høvdi hansara, andlit hansara var sum sólin, og føtur hansara vóru sum eldstólpar.
Ezekiel 1:28 Ezekiel
Eins og at síggja bogan í skýnum regndag, var at síggja skinið har rundanum. – Soleiðis sá dýrd HARRANS út – sum hon vísti seg fyri mær. Táið eg sá tað, fall eg á andlit mítt og hoyrdi rødd Eins, ið tosaði.
Fyrsta Mósebók 9:8 Fyrsta Mósebók
Síðani segði Gud við Nóa og synir hansara:
Fyrsta Mósebók 9:9 Fyrsta Mósebók
„Nú geri Eg sáttmála Mín við tykkum og við eftirkomarar tykkara
Fyrsta Mósebók 9:10 Fyrsta Mósebók
og við hvønn livandi skapning, ið hjá tykkum er, fuglarnar, fæið og øll tey villu dýrini, ið hjá tykkum eru, alt tað, ið fór út úr ørkini, øll dýr á jørðini.
Fyrsta Mósebók 9:11 Fyrsta Mósebók
Eg geri sáttmála Mín við tykkum og lovi, at aldri aftur skal alt hold verða týnt við vatnflóð; aldri aftur skal ein vatnflóð koma, sum forkemur jørðini.“
Fyrsta Mósebók 9:14 Fyrsta Mósebók
Táið Eg dragi skýggj yvir jørðina, og bogin so sæst í skýggjunum,
Fyrsta Mósebók 9:15 Fyrsta Mósebók
tá skal Eg minnast sáttmálan, ið er millum Meg og tykkum og hvønn livandi skapning av øllum holdi, og vatnið skal aldri aftur verða ein vatnflóð, sum oyðir alt hold.
Fyrsta Mósebók 9:16 Fyrsta Mósebók
Táið tá bogin stendur í skýggjunum, skal Eg hyggja á hann og minnast hin æviga sáttmála, ið er millum Gud og hvønn livandi skapning av øllum holdi á jørðini.“
Opinberingin 4:3 Opinberingin
Hann, sum sat í tí, var líkur jaspis og sardissteini at síggja, og ælabogi var rundan um hásætið, líkur smaragdi at síggja.
Fimta Mósebók 7:9 Fimta Mósebók
Tú skalt tí nú vita, at HARRIN Gud tín, Hann er Gud, hin trúfasti Gud, sum í túsund ættarlið heldur fast við sáttmála Sín og miskunn Sína móti teimum, ið elska Hann og halda boð Hansara,
Esaias 54:8 Esaias
Táið vreiði Mín rann útav, fjaldi Eg lítla løtu ásjón Mína fyri tær, men við ævigari náði miskunni Eg tær – sigur HARRIN, endurloysari tín.
Esaias 54:9 Esaias
Sum nóaflóð er hetta Mær; so sum Eg svór, at nóaflóð skuldi ikki koma yvir jørðina uppaftur, havi Eg nú svorið, at Eg skal ikki verða illur við teg ella deila teg.
Esaias 54:10 Esaias
Tí víst kunnu fjøllini fara úr stað, og heyggjarnir vikast; men miskunn Mín skal ikki víkja frá tær, og friðarsáttmáli Mín skal ikki vikast – sigur HARRIN, Hann, sum miskunnar tær.
Rómverjabrævið 8:18 Rómverjabrævið
Tí eg rokni líðingarnar í tíðini, sum nú er, einki at hava at týða móti dýrdini, ið skal verða opinberað á okkum.