quick to listen and slow to speak

Jákupsbrævið 1:19 Jákupsbrævið

Tit vita tað, elskaðu brøður mínir! Men hvørt menniskja veri skjótt at hoyra, seint at tala, seint til vreiði!

10

Jákupsbrævið 1:20 Jákupsbrævið

Tí vreiði mans avrikar ikki tað, sum rætt er fyri Gudi.

6

Orðtøkini 17:28 Orðtøkini

Um tað so er dárin, verður hann roknaður fyri vísmann, táið hann tegir, og fyri vitigan mann, táið hann heldur munnin saman.

5

Orðtøkini 29:20 Orðtøkini

Hevur tú sæð mann, ið loypur framav í orðum – meiri vón er um dáran enn um hann!

5

Orðtøkini 10:19 Orðtøkini

Har sum nógv orð eru, tvørrar ikki synd, men tann, ið heldur vakt yvir munni sínum, er klókur.

4

Orðtøkini 18:2 Orðtøkini

Dárin leggur líka í at vera vitigur; hann vil bert vísa, hvat í honum býr.

4

Orðtøkini 21:23 Orðtøkini

Tann, ið varðar munn sín og tungu sína, varðar lív sítt frá trongdum.

4

Orðtøkini 12:15 Orðtøkini

Vegur dárans er beinur í hansara egnu eygum, men tann, ið lurtar eftir ráðum, er vísur.

3

Orðtøkini 15:1 Orðtøkini

Milt svar stillar bræði, men særandi orð vekur vreiði.

3

Orðtøkini 18:13 Orðtøkini

Táið ein svarar, áðrenn hann hoyrir, verður tað roknað honum til dárskap og skomm.

3

Efesusbrævið 4:29 Efesusbrævið

Eingin ólíklig tala komi tykkum av munni, nei, slík, sum góð er til uppbygging, sum nú tørvar, so tey, sum hoyra, kunnu fáa náði við henni!

3

Orðtøkini 15:28 Orðtøkini

Hjarta hins rættvísa hugsar, áðrenn tað svarar, men muður gudleysra letur streyma út ilt.

2

Orðtøkini 16:32 Orðtøkini

Hin tolni er betri enn veldigur kappi; størri er at stýra sinni sínum enn at taka ein stað.

2

Prædikarin 5:2 Prædikarin

Tí av miklum strevi koma dreymar, og av orðanøgd kemur dáratala.

2

Efesusbrævið 4:32 Efesusbrævið

Verið í tann stað góð hvørt við annað, miskunnsom, so tit fyrigeva hvørt øðrum, eins og Gud hevur fyrigivið tykkum í Kristusi!

2