Pætur

Ápostlasøgan 10:45 Ápostlasøgan

Allir hinir umskornu trúgvandi, sum við Pæturi vóru komnir, vórðu ógvuliga bilsnir, at gáva Heilaga Andans var úthelt yvir heidningarnar við;

2

Ápostlasøgan 10:46 Ápostlasøgan

tí teir hoyrdu tey tala í tungum og stórliga prísa Gudi.

2

Ápostlasøgan 10:47 Ápostlasøgan

Tá tók Pætur til orða og segði: „Kann nakar sýta hesum vatnið, at tey skulu ikki verða doypt – tey, sum tó hava fingið Heilaga Andan líka væl sum vit!“

2

Ápostlasøgan 10:48 Ápostlasøgan

Og hann beyð, at tey skuldu verða doypt í navni Jesu Krists. Tey bóðu hann tá steðga har nakrar dagar.

2

Ápostlasøgan 12:3 Ápostlasøgan

Táið hann sá, at hetta líkaði Jødunum væl, helt hann fram og læt eisini Pætur taka. – Tá vóru dagar hinna ósúrgaðu breyða.

2

Ápostlasøgan 12:4 Ápostlasøgan

Táið hann hevði tikið hann, setti hann hann í fangahús og álegði fýra vaktarskiftum við fýra hermonnum í hvørjum at hava hann í varðveitslu; tí eftir páskir ætlaði hann at leiða hann fram fyri fólkið.

2

Ápostlasøgan 12:5 Ápostlasøgan

So varð nú vakt hildin yvir Pæturi í fangahúsinum; men av samkomuni varð støðugt hildin bøn til Gud fyri honum.

2

Ápostlasøgan 12:6 Ápostlasøgan

Táið nú Heródes skuldi fara at leiða hann fram, svav Pætur ta náttina millum tveir hermenn og var bundin við tveimum leinkjum; og vaktarmenn uttan fyri dyrnar hildu vakt yvir fangahúsinum.

2

Ápostlasøgan 12:7 Ápostlasøgan

Tá stóð eingil Harrans har, og ljós skein í fangarúminum; hann sló Pætur í síðuna, vakti hann og segði: „Reis teg, ver skjótur!“ Og leinkjurnar fullu av hondum hansara.

2

Ápostlasøgan 12:8 Ápostlasøgan

Eisini segði eingilin við hann: „Gyrð teg og lat teg í skógvarnar!“ Hann so gjørdi. So segði hann við hann: „Kasta kappa tín um teg og kom við mær!“

2

Ápostlasøgan 12:9 Ápostlasøgan

Hann fór tá út og fylgdi honum; hann visti ikki, at tað, sum eingilin gjørdi, var veruleiki, men helt, at tað var sjón, hann sá.

2

Ápostlasøgan 12:10 Ápostlasøgan

Teir gingu nú fyrst fram við eini vakt og so fram við aðrari og komu tá til jarnportrið, ið gekk út til staðin; tað fór upp fyri teimum av sær sjálvum, og teir komu út og gingu gjøgnum eina gøtu; í tí sama skiltist eingilin frá honum.

2

Ápostlasøgan 12:11 Ápostlasøgan

Táið Pætur kom til sín sjálvs, segði hann: „Nú veit eg av sonnum, at Harrin hevur sent eingil Sín út og fríað meg av hond Heródesar og frá øllum, sum Jødafólkið hevði væntað sær!“

2

Ápostlasøgan 12:12 Ápostlasøgan

Táið hann nú hevði summað seg, fór hann til hús Mariu, móður Jóhannesar, sum hevði tilnavnið Markus; har vóru mong savnað og bóðu.

2

Ápostlasøgan 12:13 Ápostlasøgan

Táið hann bankaði á porturdyrnar, kom arbeiðskona, ið æt Rode, at vita, hvør tað var.

2

Ápostlasøgan 12:14 Ápostlasøgan

Táið hon kendi mál Pæturs, varð hon so glað, at hon læt ikki upp portrið, men leyp inn og segði, at Pætur stóð uttanfyri.

2

Ápostlasøgan 12:15 Ápostlasøgan

Tá søgdu tey við hana: „Tú ert í ørviti!“ Men hon segði, at tað skuldu tey trúgva, at so var. Tá søgdu tey: „Tað er eingil hansara!“

2

Ápostlasøgan 12:16 Ápostlasøgan

Men Pætur helt á at banka; og táið tey lótu upp, sóu tey hann og vórðu ovfarin.

2

Ápostlasøgan 12:17 Ápostlasøgan

Hann gjørdi við hondini tekin til teirra, at tey skuldu tiga; so segði hann teimum, hvussu Harrin hevði leitt hann út úr fangahúsinum, og legði aftrat: „Sigið Jákupi og brøðrunum hetta!“ Síðani fór hann út og fór til annað stað.

2

Ápostlasøgan 12:18 Ápostlasøgan

Táið nú var vorðið dagur, var ikki smávegis standur av hermonnunum um, hvat ið var vorðið av Pæturi.

2

Ápostlasøgan 12:19 Ápostlasøgan

Heródes læt leita eftir honum og fann hann ikki; so tók hann vaktarmenninar til avhoyringar og beyð, at teir skuldu verða dripnir. Síðani fór hann úr Judea til Kesarea og varð verandi har.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:1 Fyrra Pætursbrævið

Pætur, ápostul Jesu Krists – til útlendingarnar í sundurspreiðing í Pontus, Galatia, Kappadokia, Asia og Bitýnia,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:2 Fyrra Pætursbrævið

útvald eftir fyrivitan Guds Faðirs, í halgan Andans, til lýdni og ásletting við blóði Jesu Krists. Náði og friður falli tykkum margfalt í lut!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:3 Fyrra Pætursbrævið

Lovaður veri Gud og Faðir Harra okkara Jesu Krists, sum eftir stóru miskunn Síni hevur endurføtt okkum til livandi vón við uppreisn Jesu Krists frá hinum deyðu

2

Fyrra Pætursbrævið 1:4 Fyrra Pætursbrævið

– til óforgeingiligan, ódálkaðan og ófølnandi arv, sum tykkum er goymdur í Himlunum,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:5 Fyrra Pætursbrævið

tykkum, sum við kraft Guds eru varðveitt við trúgv til frelsu, sum er til reiðar at verða opinberað á síðstu tíð!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:6 Fyrra Pætursbrævið

Í henni gleðast tit, um tit so nú stutta tíð – táið so skal vera – hava sorg í alskyns royndum,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:7 Fyrra Pætursbrævið

fyri at roynda trúgv tykkara – sum er mangan dýrabarari enn hitt forgeingiliga gull – og tað verður tó roynt við eldi – kann finnast til rós, dýrd og heiður í opinbering Jesu Krists.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:8 Fyrra Pætursbrævið

Hann elska tit, tóat tit hava ikki sæð Hann; og tóat tit nú ikki síggja, men trúgva, gleðast tit í Honum við ósigiligari og dýrmettari gleði

2

Fyrra Pætursbrævið 1:9 Fyrra Pætursbrævið

og náa málið fyri trúgv tykkara – frelsu sálanna.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:10 Fyrra Pætursbrævið

Um hesa frelsu var tað, profetar granskaðu og rannsakaðu, teir, sum profeteraðu um náðina, ið tit skuldu fáa.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:11 Fyrra Pætursbrævið

Teir granskaðu, hvør ella hvussu tíðin var, ið Andi Kristusar, sum í teimum var, vísti á, táið Hann frammanundan vitnaði um líðingar Kristusar og dýrdina aftaná.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:12 Fyrra Pætursbrævið

Og teimum varð opinberað, at tað var ikki sær sjálvum, men okkum, teir tæntu við hesum, sum nú er tykkum boðað við teimum, ið hava kunngjørt tykkum evangeliið í Heilaga Andanum, sum sendur varð av Himli – hesum, sum einglar tráa eftir at skoða inn í.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:13 Fyrra Pætursbrævið

Gyrðið tí lendar sinnis tykkara, verið edrú, og setið heilt og fult vón tykkara til náðina, sum tykkum veitist í opinbering Jesu Krists!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:14 Fyrra Pætursbrævið

Sum lýðin børn skulu tit ikki skikka tykkum eins og áður, táið tit livdu eftir lystunum, tí tit vistu ikki betur.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:15 Fyrra Pætursbrævið

Nei, eftir hinum Heilaga, sum kallaði tykkum, skulu eisini tit verða heilag í øllum atburði tykkara;

2

Fyrra Pætursbrævið 1:16 Fyrra Pætursbrævið

tí skrivað er: „Tit skulu vera heilag, tí Eg eri heilagur.“

2

Fyrra Pætursbrævið 1:17 Fyrra Pætursbrævið

Táið tit ákalla Hann sum Faðir, ið dømir uttan at gera mannamun, eftir verki hvørs eins, so livið í ótta útlegdartíð tykkara!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:18 Fyrra Pætursbrævið

Tit vita jú, at tað var ikki við tí, sum forgeingiligt er – silvuri ella gulli – tit vórðu leyskeypt frá dáraatburði tykkara, sum arvaður var frá fedrunum.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:19 Fyrra Pætursbrævið

Nei, tað var við dýra blóði Kristusar – sum av lýtaleysum og ódálkaðum lambi –

2

Fyrra Pætursbrævið 1:20 Fyrra Pætursbrævið

Hansara, sum kendur var frammanundan, áðrenn heimurin varð grundaður, men varð opinberaður við enda tíðanna fyri tykkara skuld,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:21 Fyrra Pætursbrævið

sum við Honum trúgva á Gud, ið reisti Hann upp frá hinum deyðu og gav Honum dýrd – so at trúgv tykkara er eisini vón til Gud.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:22 Fyrra Pætursbrævið

Eftir at hava reinsað sálir tykkara í lýdni fyri sannleikanum til bróðurkærleika, sum ikki bert er eiti – havið brennandi kærleika hvør til annan av reinum hjarta –

2

Fyrra Pætursbrævið 1:23 Fyrra Pætursbrævið

tit, sum endurfødd eru, ikki av forgeingiligum sáði, men óforgeingiligum, við orði Guds, sum livir og varir!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:24 Fyrra Pætursbrævið

Tí alt kjøt er sum gras, og øll dýrd tess sum blóma grassins; grasið følnar, og blóma tess fellur av;

2

Fyrra Pætursbrævið 1:25 Fyrra Pætursbrævið

men orð Harrans verður í allar ævir. – Og hetta er orðið, sum tykkum er kunngjørt við evangeliinum.

2

Fyrra Pætursbrævið 5:10 Fyrra Pætursbrævið

Men Gud alrar náði, sum kallaði tykkum til ævigu dýrd Sína í Kristi Jesusi eftir líðing stutta tíð, Hann skal fullkoma, staðfesta, styrkja, grundfesta tykkum

2

Versir