psalm

Sálmarnir 1:1 Sálmarnir

Sælur er maður, ið ikki gongur í ráði hinna gudleysu, ikki stendur á vegi syndara og ikki situr, har spottarar sita,

3

Sálmarnir 1:2 Sálmarnir

men hevur gleði sína í lóg HARRANS og grundar á lóg Hansara bæði dag og nátt!

3

Sálmarnir 1:3 Sálmarnir

Hann er sum træ, plantað við vatnsløkir, ið ber ávøkst sín á røttum tíma, og sum bløðini ikki følna á; øllum, ið hann ger, hevur hann eydnu við.

3

Sálmarnir 1:4 Sálmarnir

So er ikki við hinum gudleysu; nei, tey eru sum dumba, ið fýkur fyri vindinum.

3

Sálmarnir 1:5 Sálmarnir

Tí verða gudleys ikki standandi í dóminum, ei heldur syndarar í samkomu rættvísra.

3

Sálmarnir 1:6 Sálmarnir

Tí HARRIN kennir leið hinna rættvísu, men leið gudleysra endar í vegloysi.

3

Sálmarnir 34:4 Sálmarnir

Gerið HARRAN stóran saman við mær, latið okkum saman seta navn Hansara høgt!

3

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

3

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

3

Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

3

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

3

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

3

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

3

Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

3

Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

3

Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

3

Sálmarnir 91:10 Sálmarnir

teg skal einki ilt henda, og eingin plága skal koma tjaldi tínum nær.

3

Sálmarnir 91:11 Sálmarnir

Tí Hann gevur einglum Sínum boð um at varðveita teg á øllum vegum tínum;

3

Sálmarnir 91:12 Sálmarnir

teir skulu bera teg á hondum, so tú skalt ongum steini sláa fótin ímóti;

3

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

3

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

3

Sálmarnir 91:15 Sálmarnir

hann ákallar Meg, og Eg skal svara honum; Eg eri við honum í neyðini, Eg skal fría hann út og lata hann koma til heiður;

3

Sálmarnir 91:16 Sálmarnir

við longum lívi skal Eg metta hann og lata hann skoða frelsu Mína.“

3

Sálmarnir 107:20 Sálmarnir

sendi orð Sítt og grøddi tey og frelsti tey frá grøvini.

3

Sálmarnir 16:9 Sálmarnir

Tí gleðist hjarta Mítt, æra Mín rópar av frøi; um tað so er hold Mítt, skal tað búgva trygt.

2

Sálmarnir 16:10 Sálmarnir

Tí Tú skalt ikki geva deyðaríkinum sál Mína, Tú skalt ikki lata hin Heilaga Tín síggja rot.

2

Sálmarnir 16:11 Sálmarnir

Tú kunngert Mær veg lívsins; fyri ásjón Tíni er gleðin fullkomin, lívsæla er við høgru hond Tína í allar ævir.

2

Sálmarnir 23:1 Sálmarnir

Sálmur. Eftir Dávid. HARRIN er hirði mín; mær fattast einki.

2

Sálmarnir 23:2 Sálmarnir

Hann letur meg liggja á grønum eingjum, leiðir meg at hvíldarvøtnum;

2

Sálmarnir 23:3 Sálmarnir

Hann lívgar sál mína, Hann leiðir meg eftir røttum leiðum – fyri navns Síns skuld.

2

Sálmarnir 23:4 Sálmarnir

Um eg so skal ganga í dali deyðaskuggans, óttist eg einki ilt; tí Tú ert við mær, keppur Tín og stavur Tín, teir ugga meg.

2

Sálmarnir 23:5 Sálmarnir

Tú borðreiðir fyri mær, beint fyri eygum fígginda mína; Tú salvar høvd mítt við olju; tað rennur út av steypi mínum.

2

Sálmarnir 23:6 Sálmarnir

Einki uttan gott og náði skal fylgja mær, allar dagar eg livi, og eg skal búgva í húsi HARRANS allar ævir.

2

Sálmarnir 27:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. HARRIN er ljós mítt og frelsa mín – hvønn skal eg óttast! HARRIN er tann, ið verjir lív mítt – hvønn skal eg ræðast!

2

Sálmarnir 27:2 Sálmarnir

Táið illgerðarmenn koma ímóti mær og ætla at gloypa mær, snáva og falla teir sjálvir, mótstøðumenn og fíggindar mínir.

2

Sálmarnir 51:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.

2

Sálmarnir 51:2 Sálmarnir

Ta ferðina ið Natan kom til hansara, eftir at hann hevði verið inni hjá Batsebu.

2

Sálmarnir 51:3 Sálmarnir

Gud, ver mær náðigur eftir góðsku Tíni, strika út brot míni eftir stóru miskunn Tíni!

2

Sálmarnir 51:4 Sálmarnir

Tváa meg heilt reinan frá skyld míni, reinsa meg frá synd míni!

2

Sálmarnir 51:5 Sálmarnir

Tí eg kenni misbrot míni, og synd mín er mær altíð fyri eyga.

2

Sálmarnir 51:6 Sálmarnir

Móti Tær er tað, eg havi syndað, eina móti Tær, og tað, sum ónt er í eygum Tínum, havi eg gjørt – fyri at Tú skalt standa rættvísur, táið Tú talar, vera reinur, táið Tú dømir.

2

Sálmarnir 51:7 Sálmarnir

Tú sært, eg eri føddur í misgerð, og í synd varð eg til í móðurlívi.

2

Sálmarnir 51:8 Sálmarnir

Tú elskar jú sannleik innast í hjartanum – so lær meg tá vísdóm í hjartadýpinum!

2

Sálmarnir 51:9 Sálmarnir

Reinsa meg við isopi frá synd, so eg verði reinur, tváa meg, so eg verði hvítari enn kavi!

2

Sálmarnir 51:10 Sálmarnir

Ger, at eg fái at hoyra frøi og gleði, lat beinini, ið Tú hevur sorað sundur, fegnast!

2

Sálmarnir 51:11 Sálmarnir

Fjal ásjón Tína fyri syndum mínum, og strika út allar misgerðir mínar!

2

Sálmarnir 51:12 Sálmarnir

Gud, skap í mær reint hjarta, og gev av nýggjum støðugan anda innan í mær!

2

Sálmarnir 51:13 Sálmarnir

Kasta meg ikki burtur frá ásjón Tíni, og tak ikki Heilaga Anda Tín frá mær!

2

Sálmarnir 51:14 Sálmarnir

Gev mær aftur at gleðast um frelsu Tína, og halt mær uppi við fúsum anda!

2

Sálmarnir 51:15 Sálmarnir

So skal eg læra misbrotsmenn vegir Tínar, og syndarar skulu venda við til Tín!

2

Versir