protests

Orðtøkini 31:9 Orðtøkini

Ja, lat upp munnin, døm rættvíst og hjálp hinum arma og fátæka at fáa rætt!

9

Orðtøkini 21:13 Orðtøkini

Tann, ið letur aftur oyrað fyri rópum hins fátæka, hann skal sjálvur rópa, men einki svar fáa.

7

Orðtøkini 22:8 Orðtøkini

Tann, ið sáar órætt, skal heysta ilt, og vreiðikoyril hansara skal sláa hann sjálvan.

5

Matteus 24:12 Matteus

Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.

4

Fimta Mósebók 1:16 Fimta Mósebók

Ta ferðina gav eg eisini dómarum tykkara hetta boð: „Hoyrið sakirnar, ið brøður tykkara hava sín ámillum, og hevur onkur søk við bróður sín ella við ein fremmandan, ið hjá honum býr, so dømið rættvíst millum teirra!

3

Fimta Mósebók 1:17 Fimta Mósebók

Tit mugu ikki gera mannamun, táið tit døma! Tann, ið lítið hevur at týða, skulu tit hoyra líka væl sum hin mæta; tit skulu ongan óttast, tí dómurin hoyrir Gudi til. Men er ein søk tykkum ov torfør, skulu tit bera hana fram fyri meg; so skal eg hoyra hana.“

3

Seinna Korintbrævið 6:1 Seinna Korintbrævið

Sum teir, ið arbeiða saman við tykkum, áminna vit tykkum tó eisini, at tað má ikki vera til einkis, tit hava tikið ímóti náði Guds.

3

Seinna Korintbrævið 6:2 Seinna Korintbrævið

Hann sigur jú: „Á teirri tíð, sum Mær toknaðist, bønhoyrdi Eg teg, og frelsudagin kom Eg tær til hjálpar.“ – Ja, nú er lagalig tíð, nú er frelsudagurin!

3

Seinna Korintbrævið 6:3 Seinna Korintbrævið

Vit eru á ongan hátt til ástoyt – fyri at tænastan skal ikki verða lastað.

3

Seinna Korintbrævið 6:4 Seinna Korintbrævið

Nei, í øllum prógva vit okkum sum tænarar Guds: Við miklum toli í trongdum, í neyð, í angist,

3

Seinna Korintbrævið 6:5 Seinna Korintbrævið

undir sløgum, í fangahúsum, í uppreistrum, í møði, í náttarvøku, í føstu,

3

Seinna Korintbrævið 6:6 Seinna Korintbrævið

við reinleika, við kunnskapi, við langmóði, við mildleika, við Heilaga Andanum, við kærleika, sum ikki er bert eiti,

3

Seinna Korintbrævið 6:7 Seinna Korintbrævið

við sannleiksorði, við kraft Guds, við rættvísivápnum, bæði til álop og verju,

3

Seinna Korintbrævið 6:8 Seinna Korintbrævið

í æru og vanæru, í ringum orði og góðum orði, sum villleiðarar og tó sannorðaðir,

3

Seinna Korintbrævið 6:9 Seinna Korintbrævið

sum ókendir og tó vælkendir, sum teir, ið doyggja, og vit liva tó enn, sum teir, ið verða tyktaðir, men tó ikki dripnir,

3

Seinna Korintbrævið 6:10 Seinna Korintbrævið

sum sorgarfullir, men altíð glaðir, sum fátækir, ið tó gera mong rík, sum teir, ið einki hava og tó eiga alt.

3

Seinna Korintbrævið 6:11 Seinna Korintbrævið

Frítt tala vit við tykkum, Korintmenn, hjarta okkara er rúmkað.

3

Seinna Korintbrævið 6:12 Seinna Korintbrævið

Tit hava ikki trongt rúm hjá okkum, men í hjarta tykkara er trongt.

3

Seinna Korintbrævið 6:13 Seinna Korintbrævið

Gevið okkum tá líka fyri líka – eg tali sum til børn míni – rúmkið eisini tit hjørtu tykkara!

3

Seinna Korintbrævið 6:14 Seinna Korintbrævið

Farið ikki undir ójavnt ok saman við vantrúgvandi! Hvønn felagsskap hevur rættvísi við lógloysi, og hvat samfelag hevur ljós við myrkur!

3

Seinna Korintbrævið 6:15 Seinna Korintbrævið

Hvat samljóð er millum Kristus og Belial, og hvønn lut hevur trúgvandi við vantrúgvandi!

3

Seinna Korintbrævið 6:16 Seinna Korintbrævið

Hvussu kann tempul Guds sameinast við avgudar! – Vit eru jú tempul hins livandi Guds – sum Gud hevur sagt: „Eg skal búgva hjá teimum og ganga millum teirra; Eg skal vera Gud teirra, og tey skulu vera fólk Mítt.“

3

Seinna Korintbrævið 6:17 Seinna Korintbrævið

„Farið tí út frá teimum og skiljið tykkum frá teimum – sigur Harrin – og nemið einki óreint! Tá skal Eg taka ímóti tykkum“;

3

Seinna Korintbrævið 6:18 Seinna Korintbrævið

„og Eg skal vera tykkum Faðir, og tit skulu vera Mær synir og døtur – sigur Harrin hin Alvaldi.“

3

Orðtøkini 14:15 Orðtøkini

Hin fávitskuti trýr hvørjum orði, men hin klóki gevur sær far um, hvussu hann stígur.

2

Jóhannes 16:33 Jóhannes

Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at tit skulu hava frið í Mær. Í heiminum hava tit trongd, men verið hugreystir – Eg havi sigrað yvir heiminum!“

2

Ápostlasøgan 19:34 Ápostlasøgan

Men táið tey fingu at vita, at hann var Jødi, fóru tey at rópa, øll sum eitt, í úti við tveir tímar: „Stór er Artemis Efesusmanna!“

2

Galatiabrævið 4:16 Galatiabrævið

Eri eg tá vorðin fíggindi tykkara við at siga tykkum sannleikan?

2

Jákupsbrævið 5:1 Jákupsbrævið

Nú, tit ríku! Grátið og gremjið tykkum um vanlukkurnar, ið yvir tykkum koma!

2

Jákupsbrævið 5:2 Jákupsbrævið

Ríkdómur tykkara er rotnaður, og klæði tykkara eru møletin;

2

Jákupsbrævið 5:3 Jákupsbrævið

gull og silvur tykkara rustar burtur, og rustur teirra skal vera til vitnisburð móti tykkum og eta hold tykkara sum eldur – tit hava savnað skattir á síðstu døgum!

2

Jákupsbrævið 5:4 Jákupsbrævið

Løn arbeiðsmannanna, ið hava skorið akrar tykkara, hon, ið tit eru lagstir á – hon rópar, og róp skurðarmannanna eru komin inn fyri oyru Harrans Zebaots.

2

Jákupsbrævið 5:5 Jákupsbrævið

Tit hava livað í sællívi á jørðini og eftir lystum tykkara; tit hava unt hjarta tykkara góðgæti eins og sláturdag.

2

Jákupsbrævið 5:6 Jákupsbrævið

Tit hava dómfelt og dripið hin rættvísa; hann stendur tykkum ikki ímóti.

2

Jákupsbrævið 5:7 Jákupsbrævið

So verið nú tolnir, brøður, inntil Harrin kemur! Bóndin bíðar eftir dýrabara ávøksti jarðarinnar; hann bíðar tolin eftir honum, inntil hann fær heystregn og várregn.

2

Jákupsbrævið 5:8 Jákupsbrævið

– Verið eisini tit tolnir, styrkið hjørtu tykkara, tí koma Harrans er nær!

2

Jákupsbrævið 5:9 Jákupsbrævið

Suffið ikki hvør móti øðrum, brøður, fyri at tit skulu ikki verða dømdir! Dómarin stendur fyri durunum!

2

Jákupsbrævið 5:10 Jákupsbrævið

Brøður! Takið profetarnar, sum talaðu í navni Harrans, til fyridømi í at líða ilt og vera tolnir!

2

Jákupsbrævið 5:11 Jákupsbrævið

Vit prísa jú tey sæl, sum hava hildið út. Tit hava hoyrt um tol Jobs og vita um útgongdina, ið Harrin gjørdi; tí Harrin er sára náðiríkur og miskunnsamur.

2

Jákupsbrævið 5:12 Jákupsbrævið

Men fram um alt, brøður mínir, svørjið ikki – hvørki um Himmalin, um jørðina ella nakran annan eið! Ja tykkara veri ja, og nei tykkara nei – fyri at tit skulu ikki falla undir dómin!

2

Jákupsbrævið 5:13 Jákupsbrævið

Líður nakar av tykkum ilt – hann biði! Er nakar glaður – hann syngi lovsong!

2

Jákupsbrævið 5:14 Jákupsbrævið

Er nakar av tykkum sjúkur – hann kalli til sín hinar elstu í samkomuni! Teir skulu biðja yvir honum og salva hann við olju í navni Harrans.

2

Jákupsbrævið 5:15 Jákupsbrævið

Og bønin, biðin í trúgv, skal hjálpa hinum sjúka; Harrin skal reisa hann upp, og hevur hann gjørt syndir, skulu tær verða honum fyrigivnar.

2

Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

2

Jákupsbrævið 5:17 Jákupsbrævið

Elias var menniskja undir somu korum sum vit. Hann bað, at ikki skuldi regna, og ikki regnaði á jørðini trý ár og seks mánaðir.

2

Jákupsbrævið 5:18 Jákupsbrævið

Aftur bað hann, og himmalin gav regn, og jørðin bar grøði sína.

2

Jákupsbrævið 5:19 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Villist onkur av tykkum frá sannleikanum, og ein umvendir hann –

2

Jákupsbrævið 5:20 Jákupsbrævið

hesin skal vita, at tann, ið umvendir syndara frá villu vegar hansara, frelsir sál frá deyðanum og fjalir fjøld synda.

2

Versir