praying to the dead

Prædikarin 9:5 Prædikarin

Tí víst vita tey, sum liva, at tey mugu doyggja, men hini deyðu vita einki; tey hava onga løn meir at vænta sær, tí minnið um tey verður strikað út.

9

Prædikarin 9:6 Prædikarin

Bæði kærleika teirra og hatri teirra og øvund teirra er langt síðani úti við, og tey hava í allar ævir ongan part aftur í øllum, sum undir sólini hendir.

9

Fyrra Timoteusarbrævið 2:5 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí ein Gud er, og ein millummaður millum Gud og menniskju, menniskjað Kristus Jesus,

9

Esaias 8:19 Esaias

Og táið tey siga við tykkum: „Spyrjið andamanarar og spámenn, teir, ið teska og mutla!“ skulu tit svara: „Skal fólk ikki spyrja Gud sín! Skal ein spyrja hini deyðu fyri hini livandi!“

8

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

6

Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

5

Opinberingin 5:8 Opinberingin

Táið tað tók bókrulluna, fullu hinar fýra verurnar og hinir 24 elstu niður fyri lambinum, hvørt við hørpu síni og við gullskálum, fullum av roykilsi, sum er bønir hinna heilagu.

4

Fimta Mósebók 18:10 Fimta Mósebók

Eingin má vera hjá tær, sum letur son sín ella dóttur sína ganga gjøgnum eldin, eingin gandakallur ella spámaður, eingin, sum fæst við at leggja út tekin ella við svartakunst,

3

Fimta Mósebók 18:11 Fimta Mósebók

eingin andamanari, eingin, sum spyr deydningar ella hamar, ella sum leitar sær ráð frá deyðum.

3

Fyrra Timoteusarbrævið 2:6 Fyrra Timoteusarbrævið

sum gav Seg sjálvan til loysigjald fyri øll, til vitnisburð á tíð síni.

3

Onnur Mósebók 20:4 Onnur Mósebók

Tú mást onga skurðmynd gera tær, ei heldur nakra mynd, av tí, sum er uppi í himli, av tí, sum er niðri á jørðini, ella av tí, sum er í vatninum undir jørðini;

2

Onnur Mósebók 20:5 Onnur Mósebók

tú mást ikki tilbiðja og ikki dýrka tað; tí Eg, HARRIN Gud tín, eri álvarsamur Gud, sum líka í triðja og fjórða lið straffar børnini fyri misgerðir fedranna, tey, ið hata Meg,

2

Esaias 8:20 Esaias

– „Til orðið og til vitnisburðin!“ – Siga tey ikki so, hetta fólk, ið ongan morgunroða hevur,

2

Esaias 8:21 Esaias

so skulu tey reika um landið, hart plágað og hungrandi, og táið tey hungra, kemur ilt í tey, og tey banna kongi og Gudi sínum. Tey skulu venda eygunum uppeftir,

2

Esaias 8:22 Esaias

og tey skulu hyggja niður á jørðina – men neyð og myrkur er, ræðsluniða, tey eru rikin út í hina svørtu nátt!

2

Matteus 6:9 Matteus

Tí skulu tit biðja soleiðis: „Faðir okkara, Tú, sum ert í Himli! Heilagt verði navn Títt!

2

Matteus 6:10 Matteus

Komi ríki Títt! Verði vilji Tín, sum í Himli, so á jørðini við!

2

Matteus 6:11 Matteus

Gev okkum í dag dagliga breyð okkara!

2

Matteus 6:12 Matteus

Fyrigev okkum skuldir okkara, sum eisini vit fyrigeva skuldarum okkara.

2

Matteus 6:13 Matteus

Leið okkum ikki í freistingar, men frels okkum frá illum! Tí Títt er ríkið og valdið, Tín er heiðurin, í allar ævir. Amen.“

2

Matteus 22:32 Matteus

„Eg eri Gud Ábrahams, Gud Ísaks og Gud Jákups“? Hann er ikki Gud hinna deyðu, men hinna livandi.“

2

Jóhannes 3:13 Jóhannes

Og tó er eingin farin upp til Himmals uttan Hann, sum er stigin niður av Himli, Menniskjasonurin, sum er í Himli.

2

Ápostlasøgan 4:12 Ápostlasøgan

Og frelsa er ikki í nøkrum øðrum; heldur ikki er nakað annað navn undir himli, givið millum menniskju, sum vit skulu verða frelst við.“

2

Fyrra Korintbrævið 3:1 Fyrra Korintbrævið

Og eg, brøður, fekk ikki talað við tykkum sum við andalig, men bert sum við holdlig, sum við nýføðingar í Kristusi.

2

Fyrra Korintbrævið 3:2 Fyrra Korintbrævið

Mjólk gav eg tykkum at drekka; mat gav eg tykkum ikki, tí tað toldu tit ikki enn. Ja, tit tola tað ikki nú heldur,

2

Fyrra Korintbrævið 3:3 Fyrra Korintbrævið

tí tit eru holdlig enn. Tí táið øvund og træta er tykkara millum, eru tit tá ikki holdlig og bera tykkum at, sum menniskju eru von!

2

Fyrra Korintbrævið 3:4 Fyrra Korintbrævið

Táið ein sigur: „Eg eri Paulusarmaður!“ ein annar: „Eg eri Apollosarmaður!“ – eru tit tá ikki „menniskju“!

2

Fyrra Korintbrævið 3:5 Fyrra Korintbrævið

Hvat er tá Apollos? Og hvat er Paulus? Tænarar, sum tit komu til trúgv við – og tað, eftir sum Harrin gav einum og hvørjum.

2

Fyrra Korintbrævið 3:6 Fyrra Korintbrævið

Eg plantaði, Apollos vatnaði, men Gud gav vøkst.

2

Fyrra Korintbrævið 3:7 Fyrra Korintbrævið

Hvørki tann, ið plantar, ella tann, ið vatnar, er tí nakað, men Gud, sum gevur vøkst.

2

Fyrra Korintbrævið 3:8 Fyrra Korintbrævið

Tann, ið plantar, og tann, ið vatnar, eru eitt; tó skal hvør fáa sína egnu løn, eftir sínum egna arbeiði.

2

Fyrra Korintbrævið 3:9 Fyrra Korintbrævið

Tí vit eru samverkamenn Guds; tit eru akurlendi Guds, bygningur Guds.

2

Fyrra Korintbrævið 3:10 Fyrra Korintbrævið

Eftir tí náði Guds, ið mær er givin, havi eg sum vísur byggimeistari lagt grundina, og annar byggir á hana. Men ein og hvør síggi til, hvussu hann byggir á hana!

2

Fyrra Korintbrævið 3:11 Fyrra Korintbrævið

Aðra grund kann nú eingin leggja enn hana, ið løgd er, tað er Jesus Kristus.

2

Fyrra Korintbrævið 3:12 Fyrra Korintbrævið

Men um nakar á hesa grund byggir við gulli, silvuri, dýrum steinum, træi, hoyggi, hálmi,

2

Fyrra Korintbrævið 3:13 Fyrra Korintbrævið

so skal koma at síggjast, hvussu verk eins og hvørs er; dagurin skal vísa tað. Tí hann verður opinberaður í eldi, og hvussu verk eins og hvørs er, skal eldurin royna.

2

Fyrra Korintbrævið 3:14 Fyrra Korintbrævið

Verður verkið, ið ein hevur bygt á grundina, standandi, skal hann fáa løn;

2

Fyrra Korintbrævið 3:15 Fyrra Korintbrævið

men verður verk einshvørs brent upp, skal hann missa hana; sjálvur skal hann tó verða frelstur, men sum gjøgnum eld.

2

Fyrra Korintbrævið 3:16 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at tit eru tempul Guds, og at Andi Guds býr í tykkum?

2

Fyrra Korintbrævið 3:17 Fyrra Korintbrævið

Oyðir nú nakar tempul Guds, skal Gud oyða hann; tí tempul Guds er heilagt, og tað eru tit.

2

Fyrra Korintbrævið 3:18 Fyrra Korintbrævið

Eingin dári seg sjálvan! Tykist nakar millum tykkara at vera vísur í hesum heimi – hann verði dári, fyri at hann kann verða vísur!

2

Fyrra Korintbrævið 3:19 Fyrra Korintbrævið

Tí vísdómurin, ið hoyrir hesum heimi til, er Gudi dárskapur. Skrivað er jú: „Hann, sum fangar hinar vísu í sviki teirra“,

2

Fyrra Korintbrævið 3:20 Fyrra Korintbrævið

og uppaftur: „Harrin kennir hugsanir hinna vísu, at tær eru fáfongdar.“

2

Fyrra Korintbrævið 3:21 Fyrra Korintbrævið

Eingin rósi sær tí av menniskjum! Alt er jú tykkara –

2

Fyrra Korintbrævið 3:22 Fyrra Korintbrævið

tað veri Paulus, Apollos ella Kefas, tað veri heimurin, lív ella deyði, tað veri tað, ið nú er, ella tað, ið koma skal – alt hoyrir tykkum til.

2

Fyrra Korintbrævið 3:23 Fyrra Korintbrævið

Og tit hoyra Kristusi til, og Kristus hoyrir Gudi til.

2

Efesusbrævið 4:8 Efesusbrævið

Tí sigur skriftin: „Hann fór upp á hæddina, førdi fangar burtur og gav menniskjunum gávur.“

2

Efesusbrævið 4:9 Efesusbrævið

Hetta orð: „Hann fór upp“ – hvat er tað annað, enn at Hann fyrst fór niður til hinar lægru partar jarðarinnar!

2

Efesusbrævið 4:10 Efesusbrævið

Hann, sum niður fór, er eisini tann, sum upp fór – yvir allar himlar, fyri at Hann skuldi fylla alt.

2

Hebrearabrævið 9:27 Hebrearabrævið

Og eins og menniskjunum er lagað at doyggja eina ferð – og hareftir er dómur –

2