postlar

Seinna Korintbrævið 12:12 Seinna Korintbrævið

Tekin ápostuls vórðu jú í øllum toli gjørd millum tykkara, við teknum, undrum og kraftargerðum.

4

Matteus 10:2 Matteus

Hetta eru nøvn hinna tólv ápostla: Fyrstur Símun, sum kallast Pætur, og Andrias, bróðir hansara; Jákup, sonur Zebedeus, og Jóhannes, bróðir hansara;

3

Matteus 10:3 Matteus

Filip og Bartolomeus, Tummas og Matteus tollari; Jákup, sonur Alfeus, og Lebbeus, sum eisini hevði navnið Taddeus;

3

Matteus 10:4 Matteus

Símun Kánaneari og Judas Iskariot, hann, ið sveik Hann.

3

Markus 3:13 Markus

Hann fór so niðan á fjallið og kallaði til Sín teir, ið Hann sjálvur vildi; og teir komu til Hansara.

3

Markus 3:14 Markus

So útvaldi Hann tólv, sum skuldu vera hjá Honum, og sum Hann so kundi senda út at prædika;

3

Markus 3:15 Markus

teir skuldu hava vald at reka út illar andar.

3

Markus 3:17 Markus

so var Jákup, sonur Zebedeus, og Jóhannes, bróðir Jákup; teimum báðum gav Hann navnið Boanerges, tað er Torusynir;

3

Markus 3:18 Markus

so Andrias, Filip, Bartolomeus, Matteus, Tummas, Jákup, sonur Alfeus, Taddeus, Símun Kánaneari

3

Markus 3:19 Markus

og Judas Iskariot, hann, ið sveik Hann.

3

Ápostlasøgan 5:12 Ápostlasøgan

Við hondum ápostlanna vórðu mong tekin og undur gjørd millum fólkið. Tey hildu seg av einum hjarta saman í súlugong Sálomons.

3

Ápostlasøgan 5:13 Ápostlasøgan

Av hinum tordi eingin at halda seg aftrat teimum; men fólkið prísaði teimum stórliga.

3

Ápostlasøgan 5:14 Ápostlasøgan

Fleiri og fleiri, sum trúðu, løgdust til Harran, bæði menn og kvinnur í hópatali.

3

Ápostlasøgan 5:15 Ápostlasøgan

Ja, tey bóru hini sjúku út á gøturnar og løgdu tey á seingir og beinkir, fyri at um ikki annað, so tó skuggi Pæturs kundi bera á summi av teimum, táið hann kom.

3

Ápostlasøgan 5:16 Ápostlasøgan

Eisini úr bygdunum har rundanum streymaði fólkið í hópatali til Jerusalem og hevði við sær sjúk og slík, sum plágað vóru av óreinum andum. Og tey vórðu øll grødd.

3

Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

2

Jesus segði við teir: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Í endurføðingini, táið Menniskjasonurin situr í hásæti dýrdar Sínar, skulu eisini tit, sum hava fylgt Mær, sita í tólv hásætum og døma hinar tólv ættir Ísraels.

2

Markus 16:15 Markus

Og Hann segði við teir: „Farið út í allan heimin og prædikið evangeliið fyri øllum skapninginum!

2

Lukas 9:1 Lukas

Hann kallaði nú saman hinar tólv og gav teimum mátt og vald yvir øllum hinum illu andum og til at grøða sjúkur.

2

Lukas 9:2 Lukas

Og Hann sendi teir út at prædika ríki Guds og grøða sjúk.

2

Lukas 9:3 Lukas

Hann segði við teir: „Takið einki við á ferðini, hvørki stav, tasku, breyð ella pening! Heldur ikki skulu tit hava tveir kyrtlar.

2

Lukas 9:4 Lukas

Í tí húsi, sum tit koma inn í, skulu tit verða, og haðani skulu tit fara longur.

2

Lukas 9:5 Lukas

Allastaðni har tey ikki taka ímóti tykkum, úr tí býi skulu tit fara burtur og eisini rista dustið av fótum tykkara til vitnisburð móti teimum.“

2

Ápostlasøgan 2:1 Ápostlasøgan

Táið nú hvítusunnudagur kom, vóru tey øll komin saman á einum staði.

2

Ápostlasøgan 2:2 Ápostlasøgan

Tá kom knappliga ljóð av himli, sum táið óførur stormur brestur á; tað fylti alt húsið, sum tey sótu í.

2

Ápostlasøgan 2:3 Ápostlasøgan

Tungur, eins og av eldi, vístu seg fyri teimum, og tær skiltu seg sundur og settust á hvørt eitt teirra.

2

Ápostlasøgan 2:4 Ápostlasøgan

Og tey vórðu øll fylt av Heilaga Andanum og fóru at tala onnur tungumál, alt eftir sum Andin gav teimum at siga.

2

Ápostlasøgan 2:5 Ápostlasøgan

Nú búðu í Jerusalem Jødar, menn, sum óttaðust Gud, av øllum fólkasløgum undir himli.

2

Ápostlasøgan 2:6 Ápostlasøgan

Táið hetta ljóð kom, streymaði hópurin saman, og tey vistu ikki, hvat tey skuldu hugsa; tí tey hoyrdu hvør sítt egna mál talað av teimum.

2

Ápostlasøgan 2:7 Ápostlasøgan

Tey vórðu øll ovfarin og undraðust og søgdu: „Hyggið, eru ikki allir hesir, ið tala, Galilearar?

2

Ápostlasøgan 2:8 Ápostlasøgan

Hvussu ber tað tá til, at vit hoyra teir tala, hvør okkara egna mál, sum vit eru fødd í?

2

Ápostlasøgan 2:9 Ápostlasøgan

Vit, Partar, Medar og Elamitar, vit, sum búgva í Mesopotamia, Judea, Kappadokia, Pontus og Asia,

2

Ápostlasøgan 2:10 Ápostlasøgan

í Frýgia, Pamfýlia, Egyptalandi og landspørtum Libya við Kýrene, og vit úr Róm, sum her búgva,

2

Ápostlasøgan 2:11 Ápostlasøgan

bæði Jødar og trúskiftingar*, Kretar og Arabarar – vit hoyra teir tala um stóru verk Guds á tungumálum okkara!“

2

Ápostlasøgan 2:12 Ápostlasøgan

Tey vórðu øll ovfarin og vistu ikki, hvat tey skuldu hugsa. Og tey søgdu hvørt við annað: „Hvat kann hetta vera?“

2

Ápostlasøgan 2:13 Ápostlasøgan

Onnur søgdu spottandi: „Teir eru fullir av søtum víni!“

2

Ápostlasøgan 2:14 Ápostlasøgan

Tá steig Pætur fram saman við hinum ellivu, tók til orða og talaði til teirra: „Tit jødisku menn og øll tit, sum í Jerusalem búgva! Hetta veri tykkum kunnigt – lurtið eftir orðum mínum!

2

Ápostlasøgan 2:15 Ápostlasøgan

Hesir eru ikki druknir, sum tit halda – tað er jú triði tímin á deginum!

2

Ápostlasøgan 2:16 Ápostlasøgan

Nei, hetta er tað, sum sagt er við Jóel profeti:

2

Ápostlasøgan 2:17 Ápostlasøgan

„So skal verða á síðstu døgum“ – sigur Gud – „at Eg skal úthella av Anda Mínum yvir alt hold; synir og døtur tykkara skulu profetera, hini ungu hjá tykkum skulu síggja sjónir, og hini gomlu hjá tykkum skulu hava dreymar.

2

Ápostlasøgan 2:18 Ápostlasøgan

Ja, um tað so eru trælir Mínir og trælkvinnur Mínar, skal Eg á teimum døgum úthella av Anda Mínum yvir tey, og tey skulu profetera.

2

Ápostlasøgan 2:19 Ápostlasøgan

Eg skal lata undur henda á himli uppi og tekin á jørðini niðri, blóð, eld og roykskýggj.

2

Ápostlasøgan 2:20 Ápostlasøgan

Sólin skal umskiftast í myrkur, og mánin í blóð, áðrenn dagur Harrans kemur, hin stóri og dýri.

2

Ápostlasøgan 2:21 Ápostlasøgan

Og so skal verða, at hvør tann, ið kallar á navn Harrans, skal verða frelstur.“

2

Ápostlasøgan 2:22 Ápostlasøgan

Tit menn av Ísrael, hoyrið hesi orð! Jesus úr Nazaret, mann, ið av Gudi varð prógvaður fyri tykkum við kraftargerðum, undrum og teknum, sum Gud við Honum gjørdi mitt ímillum tykkara – so sum tit sjálvir vita –

2

Ápostlasøgan 2:23 Ápostlasøgan

Hann, sum eftir fyriskipaða ráði Guds og fyrivitan Hansara varð svikin, Hann drópu tit – krossfestu Hann við hondum lógloysinga.

2

Ápostlasøgan 2:24 Ápostlasøgan

Men Gud reisti Hann upp, við tað at Hann gjørdi enda á kvølum deyðans; tí ikki var møguligt, at Hann kundi verða hildin av honum.

2

Ápostlasøgan 2:25 Ápostlasøgan

Dávid sigur jú um Hann: „Eg hevði altíð Harran fyri eygum Mínum; tí Hann er við høgru hond Mína, so Eg skal ikki vikast.

2

Ápostlasøgan 2:26 Ápostlasøgan

Tí gleddist hjarta Mítt, og tunga Mín fegnaðist, ja, enntá hold Mítt skal hvíla í vón.

2

Versir