politikarar

Fyrra Jóhannesarbrævið 5:19 Fyrra Jóhannesarbrævið

Vit vita, at vit eru av Gudi, og at allur heimurin liggur í hinum illa.

6

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:4 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur: „Eg kenni Hann!“ – og heldur ikki boð Hansara – hann er lygnari, og í honum er sannleikin ikki.

5

Matteus 7:1 Matteus

„Dømið ikki, fyri at tit skulu ikki verða dømd! Tí við dóminum, ið tit døma við, skulu tit verða dømd,

4

Matteus 7:2 Matteus

og við málinum, ið tit mála við, skal tykkum verða mált.

4

Ápostlasøgan 5:29 Ápostlasøgan

Men Pætur og hinir ápostlarnir svaraðu: „Ein eigur at lýða Gud meir enn menniskju!

4

Rómverjabrævið 13:4 Rómverjabrævið

Tí hon er tænari Guds, tær til góða. Men gert tú tað, sum ónt er, so óttast! Tí hon ber ikki svørðið til einkis; hon er tænari Guds, hevnari, honum til revsing, sum ger tað, ið ilt er.

4

Jákupsbrævið 1:19 Jákupsbrævið

Tit vita tað, elskaðu brøður mínir! Men hvørt menniskja veri skjótt at hoyra, seint at tala, seint til vreiði!

4

Orðtøkini 29:2 Orðtøkini

Táið rættvís nørast, gleðist fólkið, men táið gudleysur maður valdar, suffar fólkið.

3

Esaias 32:1 Esaias

Við rættvísi skal kongurin ráða, og høvdingarnir skulu stýra við rætti;

3

Esaias 32:2 Esaias

ein og hvør teirra skal vera sum læ fyri stormi og lívd fyri skúrum, sum løkir í oyðimørk, sum skuggin av stórum hamri í vatnleysum landi.

3

Esaias 32:3 Esaias

Tá skulu eygu teirra, ið síggja, ikki vera blind, og oyru teirra, ið hoyra, skulu lurta;

3

Esaias 32:4 Esaias

hjarta hinna gáloysnu skal duga at skilja, og tunga teirra, ið stama, skal tala skilliga, reint.

3

Esaias 32:5 Esaias

Dárin skal ikki longur verða kallaður skilamaður, og hin svikafulli skal ikki verða kallaður harri.

3

Tí dárin talar einki uttan dárskap, og hjarta hansara upphugsar ilt; hann ger tað, ið vanheilagt er, og talar tað, ið rangvørgt er, um HARRAN; hann letur hin hungrandi svølta og sýtir hinum tysta vatn.

3

Esaias 32:7 Esaias

Og vápn hins svikafulla eru ónd; hann leggur skammilig ráð, til at leiða hini spakføru í vanlukku við følskum orðum, og tað, táið hin fátæki talar tað, ið rætt er.

3

Esaias 32:8 Esaias

Men edilingurin hugsar sum edilingur, og hann stendur fastur í tí, sum aðalkyn er í.

3

Matteus 7:13 Matteus

Farið inn um hitt tronga portrið! Tí portrið er vítt, og vegurin er breiður, sum førir til undirgang, og tey eru mong, sum fara inn um tað;

3

Matteus 7:14 Matteus

og portrið er trongt, og vegurin er smalur, sum førir til lívið, og tey eru fá, sum finna hann.

3

Rómverjabrævið 1:22 Rómverjabrævið

Meðan tey róstu sær av at vera vís, vórðu tey dárar

3

Rómverjabrævið 12:19 Rómverjabrævið

Hevnið tykkum ikki sjálv, tit elskaðu, nei, gevið vreiðini rúm! Tí skrivað er: „Mær hoyrir hevndin til, Eg skal løna aftur! sigur Harrin.“

3

Judasarbrævið 1:16 Judasarbrævið

Hetta eru tey, sum knarra og gremja seg um lut sín – og so liva tey eftir lystum sínum! Muður teirra talar hugmóðig orð, tóat tey fyri vinnings skuld smikra fyri fólki.

3

Fyrra Sámuelsbók 12:12 Fyrra Sámuelsbók

Men táið tit sóu, at Nahas ammonitakongur herjaði á tykkum, søgdu tit við meg: „Nei, kongur skal ráða yvir okkum!“ – Og HARRIN Gud tykkara var tó kongur tykkara!

2

Fyrra Sámuelsbók 12:13 Fyrra Sámuelsbók

Og nú – her stendur kongurin, sum tit hava valt og kravt – HARRIN hevur sett kong yvir tykkum!

2

Fyrra Sámuelsbók 12:14 Fyrra Sámuelsbók

Óttast tit nú HARRAN og tæna Honum og akta Hann, so tit ikki standa orði HARRANS ímóti, men fylgja HARRANUM Gudi tykkara eftir, bæði tit og kongurin, ið yvir tykkum ræður, [so skal HARRIN vera við tykkum].

2

Fyrra Sámuelsbók 12:15 Fyrra Sámuelsbók

Men akta tit ikki HARRAN, men standa orði HARRANS ímóti, so skal hond HARRANS vera móti tykkum sum móti fedrum tykkara.

2

Fyrra Sámuelsbók 12:16 Fyrra Sámuelsbók

Stígið nú fram og síggið tað veldiga verk, ið HARRIN fer at gera fyri eygum tykkara!

2

Fyrra Sámuelsbók 12:17 Fyrra Sámuelsbók

Hava vit ikki hveitiheyst nú! Men eg skal rópa til HARRAN, og Hann skal senda toru og regn – so tit kunnu sanna og síggja, at tað í eygum HARRANS var stórt misbrot, ið tit gjørdu, táið tit kravdu kong!“

2

Hoseas 13:9 Hoseas

Tað er tað, ið forkemur tær, Ísrael, at tú ert ímóti Mær, Mær, sum eri hjálp tín!

2

Hoseas 13:10 Hoseas

Hvar er tá kongur tín! – Lat hann frelsa teg í øllum býum tínum! – Og dómarar tínir, sum tú segði um: „Gev mær kong og høvdingar!“

2

Hoseas 13:11 Hoseas

Eg gevi tær kong í vreiði Míni og taki hann burtur aftur í bræði Míni.

2

Hoseas 13:12 Hoseas

Samanbundið er misbrot Efra’ims, synd hansara er goymd.

2

Hoseas 13:13 Hoseas

Verkir skulu koma á hann sum á barnakonu. Hann er óvísur sonur; táið stundin er, kemur hann ikki fram í burðarliðin.

2

Matteus 4:1 Matteus

Tá varð Jesus av Andanum leiddur niðan í oyðimørkina at verða freistaður av Djevulinum.

2

Matteus 4:2 Matteus

Táið Hann nú hevði fastað 40 dagar og 40 nætur, hungraði Hann til endan.

2

Matteus 4:3 Matteus

Tá kom freistarin til Hansara og segði: „Ert Tú Sonur Guds, so sig, at hesir steinar skulu verða breyð!“

2

Matteus 4:4 Matteus

Hann svaraði: „Skrivað er: „Menniskjað livir ikki bert av breyði, men av hvørjum orði, ið út gongur av munni Guds.““

2

Matteus 4:5 Matteus

Tá tók Djevulin Hann við sær til hin heilaga stað, setti Hann á takbrún tempulsins og segði við Hann:

2

Matteus 4:6 Matteus

„Ert Tú Sonur Guds, so leyp niður! Tí skrivað er: „Hann skal geva einglum Sínum boð um teg, og teir skulu bera teg á hondum, so tú ongan stein skalt sláa fótin í.““

2

Matteus 4:7 Matteus

Jesus segði við hann: „Uppaftur er skrivað: „Tú mást ikki freista Harran Gud tín.““

2

Matteus 4:8 Matteus

Aftur tók Djevulin Hann við sær – niðan á ógvuliga høgt fjall, vísti Honum øll ríki heimsins og dýrd teirra og segði við Hann:

2

Matteus 4:9 Matteus

„Alt hetta skal eg geva Tær, um Tú vilt falla niður og tilbiðja meg.“

2

Matteus 4:10 Matteus

Tá segði Jesus við hann: „Far burt, Satan! Tí skrivað er: „Harran Gud tín skalt tú tilbiðja, og Honum eina skalt tú tæna.““

2

Matteus 4:11 Matteus

Tá fór Djevulin frá Honum, og einglar komu til Hansara og tæntu Honum.

2

Matteus 4:12 Matteus

Táið Jesus frætti, at Jóhannes var settur fastur, fór Hann til Galilea.

2

Matteus 4:13 Matteus

Og Hann fór úr Nazaret og kom og búsettist í Kapernaum við vatnið, í landslutum Zebulons og Naftali

2

Matteus 4:14 Matteus

– fyri at tað skuldi ganga út, sum talað er við Esaiasi profeti, ið sigur:

2

Matteus 4:15 Matteus

„Zebulonsland og Naftaliland fram við vatninum, hinumegin Jordan, Galilea heidninganna –

2

Matteus 4:16 Matteus

fólkið, sum sat í myrkri, sá stórt ljós, og fyri teimum, sum sótu í landi og skugga deyðans, rann upp ljós.“

2

Matteus 4:17 Matteus

Frá teirri tíð fór Jesus at prædika og siga: „Vendið við, tí ríki Himmiríkis er komið nær!“

2

Matteus 4:18 Matteus

Sum Hann nú gekk við vatnið í Galilea, sá Hann tveir brøður, Símun, ið kallast Pætur, og Andrias, bróður hansara, seta garn í vatnið; tí teir vóru fiskimenn.

2

Versir