pinkubarn

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

9

Fyrra Sámuelsbók 1:27 Fyrra Sámuelsbók

Henda drongin var tað, eg bað um, og HARRIN gav mær tað, ið eg bað Hann um.

5

Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

5

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

5

Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

5

Sálmarnir 139:16 Sálmarnir

Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.

5

Esaias 49:15 Esaias

– Man kvinna gloyma bróstabarn sítt, so hon miskunnar ikki lívsfrukt síni! Og um so var, at tær kundu gloymt, gloymi Eg ikki teg!

5

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

5

Lukas 18:15 Lukas

Tey bóru eisini hini smáu børnini til Hansara, fyri at Hann skuldi nema við tey; men táið lærisveinarnir sóu tað, høvdu teir at teimum.

5

Lukas 18:16 Lukas

Men Jesus kallaði tey til Sín og segði: „Latið hini smáu børnini koma til Mín, og forðið teimum ikki! Tí ríki Guds hoyrir slíkum til.

5

Lukas 18:17 Lukas

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, sum ikki tekur ímóti ríki Guds eins og barnið, skal als ikki koma inn í tað.“

5

Lukas 1:41 Lukas

Táið tá Elisabet hoyrdi heilsu Mariu, spældi fostrið í lívi hennara. Og Elisabet fyltist av Heilaga Andanum,

4

Lukas 1:42 Lukas

rópti hart og segði: „Signað ert tú millum kvinnur, og signað er lívsfrukt tín!

4

Lukas 1:43 Lukas

Hvussu hendir hetta meg, at móðir Harra míns kemur til mín?

4

Lukas 1:44 Lukas

Tí veitst tú – í tí eg hoyrdi ljóðið av heilsu tíni, spældi fostrið av frøi í lívi mínum!

4

Fyrsta Mósebók 21:8 Fyrsta Mósebók

Drongurin vaks nú upp og varð lagdur av brósti; og Ábraham gjørdi gestaboð, tann dagin ið Ísakur varð lagdur av brósti.

3

Matteus 19:13 Matteus

Tá vórðu smá børn førd til Hansara, fyri at Hann skuldi leggja hendurnar á tey og biðja; men lærisveinarnir høvdu at teimum.

3

Matteus 19:14 Matteus

Tá segði Jesus: „Latið hini smáu børn koma, forðið teimum ikki at koma til Mín! Tí ríki Himmiríkis hoyrir slíkum til.“

3

Matteus 19:15 Matteus

So legði Hann hendurnar á tey og fór haðani.

3

Markus 10:13 Markus

Tey bóru smá børn til Hansara, fyri at Hann skuldi nema við tey; men lærisveinarnir høvdu at teimum, ið bóru tey.

3

Markus 10:14 Markus

Táið Jesus sá tað, varð Hann vreiður og segði við teir: „Latið hini smáu børn koma til Mín, forðið teimum ikki! Tí ríki Guds hoyrir slíkum til.

3

Markus 10:15 Markus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið ikki tekur ímóti ríki Guds eins og lítið barn, skal als ikki koma inn í tað.“

3

Markus 10:16 Markus

So tók Hann tey í favnin, legði hendurnar á tey og signaði tey.

3

Lukas 2:7 Lukas

Og hon átti son sín, hin frumborna, og sveipaði Hann og legði Hann í krubbu; tí ikki var rúm fyri teimum í gistihúsinum.

3

Lukas 2:12 Lukas

Og hetta skulu tit hava til tekin: Tit skulu finna barn, sveipað, liggjandi í krubbu.“

3

Lukas 2:16 Lukas

So skundaðu teir sær og komu og funnu bæði Mariu og Jósef og barnið, sum lá í krubbuni.

3

Onnur Mósebók 2:2 Onnur Mósebók

Og kvinnan varð við barn og átti son. Táið hon sá, at barnið var vakurt, hevði hon hann krógvaðan í tríggjar mánaðir.

2

Onnur Mósebók 2:3 Onnur Mósebók

Men táið hon ikki fekk krógvað hann longur, tók hon kistu av røri, tætti hana við jørðbiki og tjøru, legði so drongin í hana og setti hana í sevið við áarbakkan.

2

Onnur Mósebók 2:4 Onnur Mósebók

Og systir hansara stóð nakað burtur frá fyri at vita, hvussu fór at gangast við honum.

2

Onnur Mósebók 2:5 Onnur Mósebók

Tá kom dóttir Farao at baða sær í ánni, og gentur hennara gingu har á áarbakkanum. Hon kom tá at síggja kistuna í sevinum og sendi gentu sína avstað at taka hana.

2

Onnur Mósebók 2:6 Onnur Mósebók

Táið hon nú læt hana upp, sá hon barnið – har lá ein drongur og græt. Tá tykti henni synd í honum, og hon segði: „Hetta er eitt av dreingjabørnum Hebrearanna!“

2

Onnur Mósebók 2:7 Onnur Mósebók

Nú segði systir hansara við dóttur Farao: „Skal eg fara og fáa tær eina daddu av teimum hebraisku kvinnunum at fostra tær barnið upp?“

2

Onnur Mósebók 2:8 Onnur Mósebók

Dóttir Farao svaraði henni: „Ja, far!“ – Og gentan fór eftir mammuni at barninum.

2

Onnur Mósebók 2:9 Onnur Mósebók

Dóttir Farao segði tá við hana: „Tak henda drongin og fostra mær hann upp, eg skal lata teg fáa løn fyri tað!“ So tók konan drongin og fostraði hann upp.

2

Onnur Mósebók 2:10 Onnur Mósebók

Men táið drongurin var tilkomin, fór hon við honum til dóttur Farao, og hon tók hann sum son sín og gav honum navnið Móses; „tí,“ segði hon, „eg havi drigið hann upp úr vatninum.“

2

Sálmarnir 127:4 Sálmarnir

Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.

2

Sálmarnir 127:5 Sálmarnir

Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.

2

Esaias 7:14 Esaias

Tí skal nú Harrin sjálvur geva tykkum tekin: Moyggj skal verða við barn og eiga son, og hon gevur Honum navnið Immanuel.*

2

Versir