páskavikan / heilaga vikan

Jóhannes 14:21 Jóhannes

Tann, ið hevur boð Míni – og heldur tey – er tann, ið elskar Meg; og tann, ið elskar Meg, skal verða elskaður av Faðir Mínum, og Eg skal elska hann og opinbera Meg fyri honum.“

6

Jóhannes 14:22 Jóhannes

Judas – ikki Iskariot – segði við Hann: „Harri! Hvussu ber tað til, at Tú ætlar at opinbera Teg fyri okkum og ikki fyri heiminum?“

6

Jóhannes 14:23 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Um nakar elskar Meg, heldur hann orð Mítt, og Faðir Mín skal elska hann, og Vit skulu koma til hansara og taka bústað hjá honum.

6

Efesusbrævið 2:8 Efesusbrævið

Tí av náði eru tit frelst, við trúgv – og tað ikki av tykkum sjálvum, tað er gáva Guds,

6

Hebrearabrævið 11:6 Hebrearabrævið

Uttan trúgv er tað ómøguligt at toknast Honum. Tí tann, sum stígur fram fyri Gud, má trúgva, at Hann er, og at Hann lønir teimum, ið søkja Hann.

6

Fyrra Korintbrævið 5:7 Fyrra Korintbrævið

Reinsið tí burt hitt gamla súrdeiggið, so tit kunnu vera nýtt deiggj! Tit eru jú ósúrgaðir – tí eisini páskalamb okkara er dripið, Kristus.

5

Jóhannes 1:9 Jóhannes

Hitt sanna ljósið, tað, sum lýsir yvir øll menniskju, skuldi nú koma í heimin.

4

Fyri páskahøgtíðina hendi hetta. Jesus visti, at tími Hansara var komin, at Hann skuldi fara burtur úr hesum heimi til Faðirin; og sum Hann hevði elskað Síni egnu, sum í heiminum vóru, so elskaði Hann tey líka til endan.

4

Jóhannes 13:2 Jóhannes

Teir hildu kvøldmáltíð, og Djevulin hevði longu skotið Judasi Iskariot, syni Símun, inn í hjartað, at hann skuldi svíkja Hann.

4

Jóhannes 13:3 Jóhannes

Og Jesus visti, at Faðirin hevði givið Honum alt í hendur, og at Hann var gingin út frá Gudi og fór til Gud.

4

Jóhannes 13:4 Jóhannes

Tá reisti Hann seg frá máltíðini, legði klæði Síni av Sær og tók línklæði og bant upp fyri Seg.

4

Jóhannes 13:5 Jóhannes

So helti Hann vatn í fat og fór at vaska lærisveinunum um føturnar og turkaði teimum við línklæðinum, ið Hann hevði bundið upp fyri Seg.

4

Jóhannes 13:6 Jóhannes

Hann kom tá til Símun Pætur. Hann segði við Hann: „Harri, vaskar Tú mær um føturnar!“

4

Jóhannes 13:7 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Tað, sum Eg geri, skilir tú ikki nú; men tú fert at skilja tað seinni.“

4

Jóhannes 13:8 Jóhannes

Pætur segði við Hann: „Aldri í allar ævir skalt Tú vaska mær um føturnar!“ Jesus svaraði honum: „Vaski Eg tær ikki, hevur tú ikki lut saman við Mær.“

4

Jóhannes 13:9 Jóhannes

Tá segði Símun Pætur við Hann: „Harri, ikki bert um føturnar, men um hendurnar og høvdið við!“

4

Jóhannes 13:10 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Tann, ið baðaður er, honum nýtist bert at vaska sær um føturnar; tí hann er reinur, allur sum hann er. Og tit eru reinir – tó ikki allir.“

4

Jóhannes 13:11 Jóhannes

– Tí Hann visti, hvør hann var, sum svíkja Hann skuldi; tí segði Hann: „Tit eru ikki reinir allir.“

4

Jóhannes 13:12 Jóhannes

Táið Hann nú hevði vaskað teimum um føturnar, latið Seg í klæðini og sett Seg aftur til borðs, segði Hann við teir: „Skilja tit, hvat Eg havi gjørt við tykkum?

4

Jóhannes 13:13 Jóhannes

Tit kalla Meg Meistara og Harra, og tit siga satt, tí Eg eri tað.

4

Jóhannes 13:14 Jóhannes

Havi nú Eg, Harrin og Meistarin, vaskað tykkum um føturnar, eiga eisini tit at vaska hvør øðrum um føturnar.

4

Jóhannes 13:15 Jóhannes

Tí Eg havi givið tykkum fyridømi, so tit skulu gera, sum Eg havi gjørt við tykkum.

4

Jóhannes 14:1 Jóhannes

„Hjarta tykkara óttist ikki! Tit trúgva á Gud – trúgvið á Meg við!

4

Sálmarnir 33:6 Sálmarnir

Við orði HARRANS er himmalin skaptur, allur herur hansara við andanum úr munni Hansara.

3

Matteus 28:1 Matteus

Eftir sabbatin, táið lýsti av fyrsta degi í vikuni, komu Maria Magdalena og hin Maria út at hyggja at grøvini.

3

Matteus 28:2 Matteus

Tá varð stórur jarðskjálvti; tí eingil Harrans kom niður av Himli, steig til og velti burt steinin og setti seg á hann.

3

Matteus 28:3 Matteus

Hann var sum snarljós at síggja, og klæði hansara vóru hvít sum kavi.

3

Matteus 28:4 Matteus

Av ræðslu fyri honum skulvu teir, ið hildu vakt, og vórðu sum deyðir.

3

Matteus 28:5 Matteus

Men eingilin tók til orða og segði við kvinnurnar: „Ræðist ikki! Eg veit, at tit leita eftir Jesusi, hinum krossfesta.

3

Matteus 28:6 Matteus

Hann er ikki her; Hann er risin upp, sum Hann hevur sagt – komið og síggið staðið, har Harrin lá!

3

Matteus 28:7 Matteus

Og skundið tykkum avstað og sigið við lærisveinar Hansara, at Hann er risin upp frá hinum deyðu! Hann fer undan tykkum til Galilea; har skulu tit síggja Hann. Nú havi eg sagt tykkum tað.“

3

Matteus 28:8 Matteus

Tær skundaðu sær tá burtur frá grøvini við ótta og stórari gleði og lupu avstað at siga lærisveinum Hansara tað.

3

Matteus 28:9 Matteus

Men tá kom Jesus ímóti teimum og segði: „Heilar!“ Tá komu tær og tóku um føtur Hansara og tilbóðu Hann.

3

Matteus 28:10 Matteus

Jesus segði við tær: „Óttist ikki! Farið og sigið við brøður Mínar, at teir skulu fara til Galilea! Har skulu teir síggja Meg.“

3

Jóhannes 17:3 Jóhannes

Og hetta er hitt æviga lív, at tey kenna Teg, hin einasta sanna Gud, og tann, ið Tú sendi, Jesus Kristus.

3

Jóhannes 14:14 Jóhannes

Biðja tit um nakað í navni Mínum, skal Eg gera tað.

2

Fyrra Korintbrævið 10:13 Fyrra Korintbrævið

Eingin freisting er komin á tykkum uttan menniskjalig; og Gud er trúfastur, Hann skal ikki lata tykkum verða freistað út um tað, ið tit eru ment; nei, Hann skal saman við freistingini gera eisini útgongdina úr henni, so tit fáa tolt hana.

2

Hebrearabrævið 5:6 Hebrearabrævið

– sum Hann jú eisini sigur á øðrum staði: „Tú ert prestur í allar ævir á hátti Melkizedeks.“

2