paranormalt

46 versir um "paranormalt"

Versir

Síða 1 av 1
Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

3
Lukas 24:39 Lukas

Hyggið hendur Mínar og føtur Mínir, at tað eri Eg sjálvur! Nemið við Meg og síggið! Andi hevur jú ikki hold og bein, sum tit síggja, Eg havi!“

3
Seinna Korintbrævið 11:14 Seinna Korintbrævið

Og ikki er undur í tí; Satan sjálvur skapir seg jú um til eingil ljósins;

3
Seinna Korintbrævið 11:15 Seinna Korintbrævið

tað er tí ikki mikið, um eisini tænarar hansara skapa seg um til rættvísitænarar; men endi teirra skal verða eftir verkum teirra.

3
Hebrearabrævið 9:27 Hebrearabrævið

Og eins og menniskjunum er lagað at doyggja eina ferð – og hareftir er dómur –

3
Fyrra Sámuelsbók 28:1 Fyrra Sámuelsbók

Um hesa tíðina savnaðu Filistarar herar sínar til at fara í hernað móti Ísrael. Tá segði Akis við Dávid: „Tað veitst tú av, at tú kemur við mær í bardagan, bæði tú og menn tínir!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:2 Fyrra Sámuelsbók

Dávid svaraði Akis: „Gott, so skalt tú eisini fáa at síggja, hvat tænari tín dugir til!“ Tá segði Akis við Dávid: „Nú, so seti eg teg til lívvakt mína allar dagar!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:3 Fyrra Sámuelsbók

Sámuel var deyður, og alt Ísrael hevði syrgt hann; teir høvdu jarðað hann í Rama, har sum hann búði. Saul hevði rikið av landinum tey, sum manaðu deyð, og sum spáaðu.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:4 Fyrra Sámuelsbók

Táið nú Filistarar høvdu savnað seg, komu teir og tóku støðu við Sunem. Tá savnaði eisini Saul alt Ísrael, og teir tóku støðu á Gilboa.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:5 Fyrra Sámuelsbók

Táið Saul sá Filistaraherin, ræddist hann so, at hjarta hansara pipraði.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:6 Fyrra Sámuelsbók

Og Saul spurdi HARRAN; men HARRIN svaraði honum ikki, hvørki í dreymum, við urim ella við profetum.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:7 Fyrra Sámuelsbók

Tá segði Saul við tænarar sínar: „Finnið mær eina kvinnu, sum dugir at mana upp deyð, so skal eg fara til hennara og spyrja hana!“ Tænarar hansara svaraðu: „Í En-Dor er ein kvinna, sum dugir at mana.“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:8 Fyrra Sámuelsbók

Saul gjørdi seg nú ókenniligan, læt seg í onnur klæði og fór so avstað við tveimum fylgissveinum. Teir komu á náttartíð til kvinnuna, og Saul segði: „Spáa mær við at mana upp ein deyðan, og fá mær tann upp, sum eg sigi tær!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:9 Fyrra Sámuelsbók

Kvinnan svaraði honum: „Tú veitst jú sjálvur, hvat Saul hevur gjørt, hvussu hann hevur beint av landinum tey, sum mana upp deyð, og sum spáa – hví setur tú tá snerru fyri lív mítt til at volda mær deyðan?“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:10 Fyrra Sámuelsbók

Tá svór Saul henni eið um HARRAN og segði: „So satt sum HARRIN livir, skal eingin skyld koma oman yvir teg í hesum!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:11 Fyrra Sámuelsbók

So segði kvinnan: „Hvønn skal eg tá mana tær upp?“ Hann svaraði: „Mana mær Sámuel upp!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:12 Fyrra Sámuelsbók

Men táið kvinnan sá Sámuel, skar hon í hart róp, og hon segði við Saul: „Hví hevur tú svikið meg? Tú ert jú Saul!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:13 Fyrra Sámuelsbók

Tá segði kongurin við hana: „Ræðst ikki! Men hvat sært tú?“ Kvinnan svaraði Saul: „Eg síggi ein gud koma upp úr jørðini.“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:14 Fyrra Sámuelsbók

Hann segði aftur við hana: „Hvussu sær hann út?“ Hon svaraði: „Gamal maður kemur upp, sveipaður í kappa.“ Tá skilti Saul, at tað var Sámuel, og hann kastaði seg niður við andlitinum til jarðar.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:15 Fyrra Sámuelsbók

Men Sámuel segði við Saul: „Hví hevur tú órógvað meg og fingið meg upp?“ Saul svaraði: „Eg eri í stórari neyð; Filistarar eru komnir í hernað móti mær, og Gud er vikin frá mær og svarar mær ikki longur, hvørki við profetum ella í dreymum. Tí havi eg kallað teg upp, fyri at tú skalt siga mær, hvat eg skal gera.“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:16 Fyrra Sámuelsbók

Tá segði Sámuel: „Hví spyrt tú meg, táið HARRIN er vikin frá tær og er vorðin fíggindi tín?

2
Fyrra Sámuelsbók 28:17 Fyrra Sámuelsbók

HARRIN hevur nú gjørt við teg, sum Hann segði við mær – HARRIN hevur rivið kongadømið úr hond tíni og givið einum øðrum tað, Dávidi.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:18 Fyrra Sámuelsbók

Aftur fyri at tú aktaði ikki orð HARRANS og lætst ikki Amalek kenna brennandi vreiði Hansara, so hevur HARRIN nú gjørt hetta við teg!

2
Fyrra Sámuelsbók 28:19 Fyrra Sámuelsbók

HARRIN skal geva bæði teg og Ísrael í hendur Filistara, og í morgin skulu tú og synir tínir vera hjá mær; eisini her Ísraels skal HARRIN geva í hendur Filistara!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:20 Fyrra Sámuelsbók

Tá fall Saul við tað sama endilangur til jarðar, slík ræðsla kom á hann av orðum Sámuels; hann hevði eisini fingið maktarloysi, tí hann hevði einki leskað allan dagin og alla náttina.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:21 Fyrra Sámuelsbók

Kvinnan kom nú yvir til Saul, og táið hon sá, at hann var frá sær sjálvum av ræðslu, segði hon við hann: „Tænastukvinna tín aktaði orð tíni; eg vágaði lívið og gjørdi, sum tú segði við meg.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:22 Fyrra Sámuelsbók

So akta nú eisini tú tænastukvinnu tína – lat meg seta ein breyðbita fyri teg, og et, so tú kanst hava megi, táið tú fert avstað!“

2
Fyrra Sámuelsbók 28:23 Fyrra Sámuelsbók

Men hann bar seg undan og segði: „Eg vil ongan mat hava!“ Men táið bæði menn hansara og kvinnan noyddu hann, gav hann eftir fyri teimum, reistist upp av jørðini og setti seg á songina.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:24 Fyrra Sámuelsbók

Kvinnan hevði gøðingarkálv í húsinum; hann skundaði hon sær at drepa, og so tók hon mjøl, knoðaði tað og bakaði ósúrgað breyð.

2
Fyrra Sámuelsbók 28:25 Fyrra Sámuelsbók

Síðani setti hon tað fyri Saul og tænarar hansara, og táið teir høvdu etið, reistust teir og fóru avstað somu nátt.

2
Job 7:9 Job

Sum skýggið svinnur og rekur avstað, so er við honum, ið fer niður í deyðaríkið – hann kemur ikki upp aftur haðani;

2
Job 7:10 Job

hann kemur ikki heimaftur til sín sjálvs, stað hansara fær hann aldri aftur at síggja.

2
Sálmarnir 146:4 Sálmarnir

Andi hansara fer út, og hann verður mold aftur; sama dag er úti við hugsanum hansara.

2
Prædikarin 9:5 Prædikarin

Tí víst vita tey, sum liva, at tey mugu doyggja, men hini deyðu vita einki; tey hava onga løn meir at vænta sær, tí minnið um tey verður strikað út.

2
Prædikarin 9:6 Prædikarin

Bæði kærleika teirra og hatri teirra og øvund teirra er langt síðani úti við, og tey hava í allar ævir ongan part aftur í øllum, sum undir sólini hendir.

2
Prædikarin 12:7 Prædikarin

– og dustið fer aftur í moldina og verður, sum tað var áður, og andin fer aftur til Gud, sum gav hann!

2
Esaias 8:19 Esaias

Og táið tey siga við tykkum: „Spyrjið andamanarar og spámenn, teir, ið teska og mutla!“ skulu tit svara: „Skal fólk ikki spyrja Gud sín! Skal ein spyrja hini deyðu fyri hini livandi!“

2
Matteus 14:26 Matteus

Táið lærisveinarnir sóu Hann ganga á vatninum, kom ræðsla á teir, og teir søgdu: „Hatta er spøkilsi!“ og róptu av ræðslu.

2
Matteus 25:46 Matteus

Og hesi skulu fara burtur til æviga revsing, men hini rættvísu til ævigt lív.“

2
Matteus 27:52 Matteus

gravirnar opnaðust, og likamini av mongum av hinum heilagu, ið sovnað vóru burtur, risu upp;

2
Matteus 27:53 Matteus

tey gingu út úr grøvunum eftir uppreisn Hansara og komu inn í hin heilaga stað og vístu seg fyri mongum.

2
Jóhannes 10:10 Jóhannes

Tjóvurin kemur bert at stjala og drepa og forkoma; Eg eri komin, fyri at tey skulu hava lív og hava yvirflóð.

2
Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

2
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:4 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit, børn míni, eru av Gudi og hava sigrað teir; tí Hann, sum í tykkum er, er størri enn hann, sum í heiminum er.

2
Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2
Opinberingin 12:9 Opinberingin

Hin stóri dreki varð kastaður niður, hin gamli ormur, sum kallast Djevulin og Satan, hann, ið villleiðir allan heimin; hann varð kastaður niður á jørðina, og einglar hansara vórðu kastaðir niður við honum.

2