paradís
57 versir um "paradís"
Versir
Síða 1 av 2Lukas 23:43 Lukas
Hann svaraði honum: „Sanniliga, sigi Eg tær: Í dag skalt tú vera við Mær í Paradísi!“
Opinberingin 2:7 Opinberingin
Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva at eta av træi lívsins, sum er í Paradísi Guds.“
Lukas 16:19 Lukas
Ríkur maður var, sum klæddi seg í purpur og dýrt lín og livdi hvønn dag í gleði og góðgæti.
Lukas 16:20 Lukas
Men fátækur maður, ið æt Lazarus, var lagdur fyri portur hansara, fullur í sárum.
Lukas 16:21 Lukas
Hann tráaði eftir at mettast av tí, sum fall av borði hins ríka; men eisini komu hundarnir og sleiktu sár hansara.
Lukas 16:22 Lukas
Nú doyði hin fátæki; og hann varð av einglum borin í fang Ábrahams. Eisini hin ríki doyði og varð jarðaður.
Lukas 16:23 Lukas
Táið hann læt upp eyguni í deyðaríkinum – har hann var í pínu – sá hann Ábraham langt burtur og Lazarus í fangi hansara.
Lukas 16:24 Lukas
Tá rópti hann: „Ábraham faðir! Miskunna mær og send Lazarus, so hann kann drepa hitt ytsta av fingri sínum í vatn og leska tungu mína! Tí eg pínist svárliga í hesum loga.“
Lukas 16:25 Lukas
Men Ábraham svaraði: „Sonur, minst, at tú fekst góða títt, meðan tú livdi, og Lazarus á sama hátt hitt ringa! Men nú verður hann uggaður her, og tú pínist.
Lukas 16:26 Lukas
Og umframt alt hetta er millum okkum og tykkum stórt djúp fest, so tey, sum vilja fara hiðani yvir til tykkara, skulu ikki kunna, og ei heldur nakar haðani skal kunna koma yvir til okkara.“
Lukas 16:27 Lukas
Tá segði hann: „So biði eg teg, faðir, at tú sendir hann í hús faðirs;
Lukas 16:28 Lukas
tí eg havi fimm brøður – fyri at hann kann vitna fyri teimum, so ikki teir við skulu koma í hetta pínustað.“
Lukas 16:29 Lukas
Men Ábraham segði við hann: „Teir hava Móses og profetarnar – lurti teir eftir teimum!“
Lukas 16:30 Lukas
Hann svaraði: „Nei, Ábraham faðir! Men hevði onkur frá hinum deyðu komið til teirra, so høvdu teir vent við!“
Lukas 16:31 Lukas
Men hann segði við hann: „Hoyra teir ikki Móses og profetarnar, lata teir seg heldur ikki yvirtala, um onkur rísur upp frá hinum deyðu.““
Fyrsta Mósebók 2:8 Fyrsta Mósebók
Síðani plantaði Gud HARRIN urtagarð í Eden, úti eysturi, og har setti Hann menniskjað, sum Hann hevði myndað.
Fyrsta Mósebók 2:9 Fyrsta Mósebók
Gud HARRIN læt upp av jørðini vaksa alskyns trø, sum vóru eygunum ein lystur og góð at eta av, eisini træ lívsins, sum stóð mitt í urtagarðinum, og træið til kunnskap um gott og ilt.
Fyrsta Mósebók 2:10 Fyrsta Mósebók
Ein á rann út úr Eden; hon vatnaði urtagarðin, og síðani skilti hon seg sundur í fýra høvuðsgreinar.
Esaias 51:3 Esaias
Tí HARRIN troystar Zion, troystar allar toftirnar har; Hann ger oyðimørkina har Eden líka og heiðina har sum urtagarð HARRANS; frøi og gleði skulu vera har, tøkk og lovsongur.
Ezekiel 28:13 Ezekiel
Í Eden, urtagarði Guds, búði tú; alskyns dýrir steinar vóru klædningur tín – karneol, topas, jaspis, krýsolit, sjóam, onyks, safir, karfunkul og smaragd, haraftrat gull; trummur og floytur tínar vóru í fullum arbeiði hjá tær; tann dag tú vart skaptur, stóðu tær til reiðar.
Fyrra Korintbrævið 2:9 Fyrra Korintbrævið
Vit tala – sum skrivað er – „tað, sum einki eyga hevur sæð, og einki oyra hoyrt, og sum ikki er komið upp í hjarta nakars menniskja – tað, sum Gud hevur gjørt teimum til reiðar, sum elska Hann.“
Seinna Korintbrævið 12:2 Seinna Korintbrævið
Eg veit mann í Kristusi – um hann var í likaminum, veit eg ikki, ella uttan fyri likamið, veit eg ikki – Gud veit tað – sum fyri fjúrtan árum síðani varð ryktur burtur, líka inn í triðja Himmal.
Seinna Korintbrævið 12:3 Seinna Korintbrævið
Og eg veit, at hesin maður – um hann var í likaminum ella uttan fyri likamið, veit eg ikki – Gud veit tað –
Seinna Korintbrævið 12:4 Seinna Korintbrævið
at hann varð ryktur burtur, inn í Paradís, og hoyrdi ósigilig orð, sum ikki er menniskja loyvt at tala.
Opinberingin 21:1 Opinberingin
Nú sá eg nýggjan himmal og nýggja jørð, tí hin fyrri himmalin og hin fyrra jørðin vóru farin burt; og havið var ikki longur.
Opinberingin 21:2 Opinberingin
Eg sá hin heilaga stað, hitt nýggja Jerusalem, koma niður av Himli, frá Gudi, tilgjørdan sum brúður, ið er prýdd fyri brúðgómi sínum.
Opinberingin 21:3 Opinberingin
Og eg hoyrdi rødd frá hásætinum; hon segði: „Hygg, bústaður Guds er hjá menniskjunum! Hann skal búgva hjá teimum; tey skulu vera fólk Hansara, og Gud sjálvur skal vera hjá teimum og vera Gud teirra.
Opinberingin 21:4 Opinberingin
Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.“
Opinberingin 21:5 Opinberingin
Hann, sum í hásætinum sat, segði: „Hygg, Eg geri alt nýtt!“ Og Hann segði við meg: „Skriva! Tí hesi orð eru trúverd og sonn.“
Opinberingin 21:6 Opinberingin
Hann segði við meg: „Tað er gjørt! Eg eri alfa og omega, upphavið og endin. Eg skal geva hinum tysta at drekka fyri einki av keldu lívsvatnsins.
Opinberingin 21:7 Opinberingin
Tann, ið sigrar, skal arva hetta; Eg skal vera Gud hansara, og hann skal vera sonur Mín.
Opinberingin 21:8 Opinberingin
Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“
Opinberingin 21:9 Opinberingin
Ein av hinum sjey einglunum, sum høvdu hinar sjey skálirnar, ið vóru fullar av hinum sjey síðstu plágunum, kom nú til mín, talaði við meg og segði: „Kom, eg skal vísa tær brúðrina, konu lambsins!“
Opinberingin 21:10 Opinberingin
Hann fór so – í andanum – við mær niðan á stórt, høgt fjall og vísti mær hin heilaga stað, Jerusalem, ið kom niður av Himli, frá Gudi.
Opinberingin 21:11 Opinberingin
Hann hevði dýrd Guds, og hann skein sum dýrabarasti steinur, sum krystalklárur jaspissteinur.
Opinberingin 21:12 Opinberingin
Hann hevði stóran og høgan múr við tólv portrum; við portrini stóðu tólv einglar, og á portrunum vóru nøvn skrivað, nøvn hinna tólv ætta Ísraelssona.
Opinberingin 21:13 Opinberingin
Móti eystri vóru trý portur, móti norðri trý portur, móti suðri trý portur og móti vestri trý portur.
Opinberingin 21:14 Opinberingin
Múrur staðarins hevði tólv grundarsteinar, og á teimum stóðu nøvn hinna tólv ápostla lambsins.
Opinberingin 21:15 Opinberingin
Hann, ið tosaði við meg, hevði mál – gullrør – fyri at hann skuldi mála staðin, portur hansara og múr hansara.
Opinberingin 21:16 Opinberingin
Staðurin liggur í fýrhyrningi; longd og breidd hansara eru líka. – Hann máldi staðin við rørinum: 12000 stadiur – longd, breidd og hædd hansara eru líka.
Opinberingin 21:17 Opinberingin
Hann máldi múr hansara: 144 alin eftir menniskjamáli – sum eisini er einglamál.
Opinberingin 21:18 Opinberingin
Múrur staðarins var laðaður av jaspis, og staðurin var reint gull, líkur reinum glasi.
Opinberingin 21:19 Opinberingin
Grundarsteinar staðarmúrsins vóru prýddir við alskyns dýrum steinum. Fyrsti grundarsteinurin var jaspis, annar safir, triði kalsedon, fjórði smaragd,
Opinberingin 21:20 Opinberingin
fimti sardonyks, sætti sardis, sjeyndi krýsolit, áttandi beryl, níggjundi topas, tíggjundi krýsopras, ellivti hýasint, tólvti ametyst.
Opinberingin 21:21 Opinberingin
Hini tólv portrini vóru tólv perlur; hvørt portrið fyri seg var úr eini perlu. Gøta staðarins var reint gull, sum klárt glas.
Opinberingin 21:22 Opinberingin
Eg sá einki tempul í honum; tí tempul hansara er Harrin Gud hin Alvaldi og lambið.
Opinberingin 21:23 Opinberingin
Staðnum tørvar ikki sól ella mána at lýsa sær, tí dýrd Guds lýsir hann upp, og lambið er ljós hansara.
Opinberingin 21:24 Opinberingin
Fólkasløgini skulu ganga í ljósi hansara, og kongar jarðarinnar skulu bera dýrd sína inn í hann.
Opinberingin 21:25 Opinberingin
Portur hansara skulu aldri verða stongd um dagin – tí nátt skal ikki vera har.
Opinberingin 21:26 Opinberingin
Dýrd og æra tjóðanna skal verða borin inn í hann.