p-pillan

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

9

Sálmarnir 127:4 Sálmarnir

Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.

9

Sálmarnir 127:5 Sálmarnir

Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.

9

Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók

Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“

3

Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

3

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

3

Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

3

Sálmarnir 139:16 Sálmarnir

Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.

3

Hoseas 9:11 Hoseas

Dýrd Efra’ims skal flúgva burt eins og fuglur – eingin skal har eiga barn ella ganga við barni ella verða við barn.

3

Seinna Timoteusarbrævið 4:3 Seinna Timoteusarbrævið

Tí tann tíð skal koma, táið tey ikki vilja vita av hini heilnæmu læru, men eftir sínum egnu lystum taka sær lærarar í hópatali, alt eftir sum tað kitlar tey í oyruni;

3

Fyrsta Mósebók 33:5 Fyrsta Mósebók

Táið hann nú hugdi upp og fekk at síggja kvinnurnar og børnini, segði hann: „Hvørji eru hesi, ið tú hevur her?“ Hann svaraði: „Hetta eru børnini, ið Gud hevur unt tænara tínum!“

2

Fyrsta Mósebók 38:1 Fyrsta Mósebók

Um hesa tíðina fór Juda frá brøðrum sínum og fór at halda saman við manni úr Adullam, sum æt Hira.

2

Fyrsta Mósebók 38:2 Fyrsta Mósebók

Har sá Juda dóttur kána’anitiskan mann, sum æt Sua, og hann tók hana til konu og fór inn til hennara.

2

Fyrsta Mósebók 38:3 Fyrsta Mósebók

Hon varð við barn og átti son, sum hon gav navnið Er.

2

Fyrsta Mósebók 38:4 Fyrsta Mósebók

So varð hon uppaftur við barn og átti son, sum hon gav navnið Onan.

2

Fyrsta Mósebók 38:5 Fyrsta Mósebók

Hon átti ein son enn, og honum gav hon navnið Sela; táið hon átti hann, var Juda í Kezib.

2

Fyrsta Mósebók 38:6 Fyrsta Mósebók

Juda tók nú Er, hinum frumborna sínum, konu; hon æt Tamar.

2

Fyrsta Mósebók 38:7 Fyrsta Mósebók

Men HARRANUM líkaði ikki Er, hin frumborna hjá Juda; tí læt HARRIN hann doyggja.

2

Fyrsta Mósebók 38:8 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda við Onan: „Far inn til bróðurkonu tína og tak hana til ekta í bróður tíns stað og reis bróður tínum avkom upp!“

2

Fyrsta Mósebók 38:9 Fyrsta Mósebók

Men við tað at Onan visti, at avkomið ikki skuldi hoyra honum til, læt hann, hvørja ferð hann gekk inn til bróðurkonu sína, sáðið spillast á jørðina – fyri ikki at fáa bróður sínum avkom.

2

Fyrsta Mósebók 38:10 Fyrsta Mósebók

Men hetta, ið hann gjørdi, var ónt í eygum HARRANS; tí læt Hann eisini hann doyggja.

2

Fyrsta Mósebók 38:11 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda við Tamar, sonarkonu sína: „Sit einkja heima hjá faðir tínum, inntil sonur mín Sela kemur til!“ – Tí hann óttaðist fyri, at eisini hann skuldi doyggja, eins og brøður hansara. So fór Tamar heim og varð verandi hjá faðir sínum.

2

Fyrsta Mósebók 38:12 Fyrsta Mósebók

Táið nú long tíð var gingin, doyði dóttir Sua, kona Juda. Táið syrgitíðin var úti, fór Juda til Timna, til teir, ið royttu seyð hansara; vinur hansara, Hira úr Adullam, fór við honum.

2

Fyrsta Mósebók 38:13 Fyrsta Mósebók

Men táið Tamar fekk at vita, at verfaðir hennara var á veg til Timna at royta seyð sín,

2

Fyrsta Mósebók 38:14 Fyrsta Mósebók

læt hon seg úr einkjuklæðunum, fór í eitt slør, ballaði tað um seg og setti seg so við portrið í Enajim, við vegin til Timna; tí hon sá, at hon varð ikki givin Sela til konu, tóat hann nú var tilkomin.

2

Fyrsta Mósebók 38:15 Fyrsta Mósebók

Táið Juda nú sá hana, helt hann hana vera skøkju – við tað at hon hevði fjalt andlit sítt.

2

Fyrsta Mósebók 38:16 Fyrsta Mósebók

Hann fór tá av vegnum og fór yvir til hennara og segði: „Kom, lat meg koma inn til tín!“ – Hann visti ikki, at tað var sonarkona hansara. Men hon svaraði: „Hvat gevur tú mær fyri at koma inn til mín?“

2

Fyrsta Mósebók 38:17 Fyrsta Mósebók

Hann segði: „Eg skal senda tær eitt geitarlamb úr fylginum.“ Tá svaraði hon: „Ja, men tú skalt geva mær pant, inntil tú sendir tað!“

2

Fyrsta Mósebók 38:18 Fyrsta Mósebók

Hann spurdi: „Hvat skal eg tá geva tær í pant?“ Hon svaraði: „Innsiglisring tín, band títt og stav tín, sum tú hevur í hondini.“ – Hetta gav hann henni so og fór síðani inn til hennara, og hon varð við barn við honum.

2

Fyrsta Mósebók 38:19 Fyrsta Mósebók

So reistist hon og fór haðani, fór úr slørinum og læt seg aftur í einkjuklæðini.

2

Fyrsta Mósebók 38:20 Fyrsta Mósebók

Juda sendi nú geitarlambið við vinmanni sínum, Adullamitinum, fyri at fáa pantin aftur frá kvinnuni; men hann fann hana ikki.

2

Fyrsta Mósebók 38:21 Fyrsta Mósebók

Hann spurdi tá fólkið har á staðnum: „Hvar er skøkjan, hon í Enajim, við vegin?“ Tey svaraðu: „Her hevur eingin skøkja verið!“

2

Fyrsta Mósebók 38:22 Fyrsta Mósebók

So fór hann aftur til Juda og segði: „Eg fann hana ikki, og so sigur fólkið har á staðnum eisini, at eingin skøkja hevur verið har.“

2

Fyrsta Mósebók 38:23 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda: „Lat hana meðni hava tað, heldur enn at vit skulu verða til spott! Eg havi sent lambið, og tú hevur ikki funnið hana!“

2

Fyrsta Mósebók 38:24 Fyrsta Mósebók

Einar tríggjar mánaðir eftir hetta fekk Juda hesi tíðindi: „Tamar, sonarkona tín, hevur drivið hor; hon er vorðin við barn í hori!“ Tá segði Juda: „Leiðið hana út, hon skal verða brend!“

2

Fyrsta Mósebók 38:25 Fyrsta Mósebók

Men táið teir leiddu hana út, sendi hon boð til verfaðir sín og læt siga: „Eg eri vorðin við barn við tí manni, ið hetta eigur!“ Og hon læt siga: „Kanna eftir, hvør ið eigur henda ring, hetta band og henda stav!“

2

Fyrsta Mósebók 38:26 Fyrsta Mósebók

Juda kendi tað aftur og segði: „Rætturin er hennara og ikki mín, við tað at eg havi ikki givið syni mínum Sela hana!“ – Men hann kom henni ikki nær aftur.

2

Fyrsta Mósebók 38:27 Fyrsta Mósebók

Táið so tíðin kom, at hon skuldi eiga, vóru tvíburar í lívi hennara.

2

Fyrsta Mósebók 38:28 Fyrsta Mósebók

Og í tí hon átti, stakk annar hondina út, og jarðarmóðirin tók reyðan tráð og bant hann um hana og segði: „Hesin var tann, ið fyrr kom!“

2

Fyrsta Mósebók 38:29 Fyrsta Mósebók

Men so togaði hann hondina til sín aftur, og tá kom bróðir hansara undan; tá segði hon: „Sum tú hevur trokað teg fram!“ – Tí fekk hann navnið Perez.

2

Fyrsta Mósebók 38:30 Fyrsta Mósebók

Síðani kom hin bróðirin, hann, ið hevði tann reyða tráðin um hondina; hann fekk navnið Zera.

2

Esaias 13:12 Esaias

Eg skal gera fólk sjáldsamari enn fínt gull og menniskju sjáldsamari enn gull úr Ofir.

2

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

2

Jeremias 29:5 Jeremias

Byggið hús og búgvið í teimum, plantið urtagarðar og etið ávøkst teirra!

2

Jeremias 29:6 Jeremias

Takið tykkum konur og fáið synir og døtur, takið sonum tykkara konur og giftið døtur tykkara burtur, so tær kunnu fáa synir og døtur. Nørist har, fækkist ikki!

2

Malakias 2:15 Malakias

„Men hevur ikki ein* gjørt so og ikki doyð kortini!“ – Men hvat gjørdi hesin eini! Hann vildi fáa ættina, ið Gud hevði lovað honum;** men tit skulu varða lív tykkara, og konu ungdóms tíns mást tú ikki vera trúleysur.

2

Lukas 23:29 Lukas

Tí dagar koma, táið sagt fer at verða: „Sælar eru hinar ófruktbøru, lívini, ið ikki føddu, og bróstini, ið ikki góvu at súgva.“

2

Fyrra Korintbrævið 7:1 Fyrra Korintbrævið

Nú, viðvíkjandi tí, sum tit skrivaðu um, so er tað manni gott, ikki at nema kvinnu.

2

Fyrra Korintbrævið 7:2 Fyrra Korintbrævið

Men fyri siðloysis skuld havi hvør maður sína egnu konu, og hvør kvinna sín egna mann!

2

Fyrra Korintbrævið 7:3 Fyrra Korintbrævið

Maðurin geri konuni skyldu sína, somuleiðis eisini konan manninum!

2

Versir