ovurnáttúrligt

147 versir um "ovurnáttúrligt"

Versir

Síða 1 av 3
Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

3
Fyrsta Mósebók 1:1 Fyrsta Mósebók

Í upphavi skapti Gud himmal og jørð.

2
Fyrsta Mósebók 1:2 Fyrsta Mósebók

Jørðin var oyðin og tóm, myrkur var yvir djúpinum, og Andi Guds sveimaði yvir vøtnunum.

2
Fyrsta Mósebók 1:3 Fyrsta Mósebók

Gud segði: „Verði ljós!“ Og ljós varð.

2
Fyrsta Mósebók 1:4 Fyrsta Mósebók

Gud sá, at ljósið var gott; og Gud skilti ljósið frá myrkrinum.

2
Fyrsta Mósebók 1:5 Fyrsta Mósebók

Gud kallaði ljósið dag, og myrkrið kallaði Hann nátt. Og kvøld varð, og morgun varð, fyrsta dag.

2
Fyrsta Mósebók 1:6 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Eitt hvølv skal verða mitt í vøtnunum til at skilja vatn frá vatni.“

2
Fyrsta Mósebók 1:7 Fyrsta Mósebók

Gud gjørdi tá hvølvið og skilti vatnið undir hvølvinum frá vatninum yvir hvølvinum. Og so varð.

2
Fyrsta Mósebók 1:8 Fyrsta Mósebók

Gud kallaði hvølvið himmal. Og kvøld varð, og morgun varð, annan dag.

2
Fyrsta Mósebók 1:9 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Vatnið undir himli skal savna seg saman á einum staði, so at turrlendið kemur undan.“ Og so varð.

2
Fyrsta Mósebók 1:10 Fyrsta Mósebók

Gud kallaði turrlendið jørð, og vatnið, sum hevði savnað seg saman, kallaði Hann sjógv. Og Gud sá, at tað var gott.

2
Fyrsta Mósebók 1:11 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Jørðin skal bera gras, urtir, sum geva fræ, og frukttrø, sum bera frukt við frænum í, hvørt eftir sínum slagi, á jørðini.“ Og so varð;

2
Fyrsta Mósebók 1:12 Fyrsta Mósebók

jørðin bar gras, urtir, sum góvu fræ, hvør eftir sínum slagi, og trø, sum bóru frukt við frænum í, hvørt eftir sínum slagi. Og Gud sá, at tað var gott.

2
Fyrsta Mósebók 1:13 Fyrsta Mósebók

Og kvøld varð, og morgun varð, triðja dag.

2
Fyrsta Mósebók 1:14 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Ljós skulu verða á himmalhvølvinum til at skilja dag frá nátt; tey skulu vera til tekin og til at áseta tíðir, dagar og ár;

2
Fyrsta Mósebók 1:15 Fyrsta Mósebók

og tey skulu vera til ljós á himmalhvølvinum, at lýsa á jørðini.“ Og so varð;

2
Fyrsta Mósebók 1:16 Fyrsta Mósebók

Gud gjørdi tey bæði stóru ljósini, hitt størra til at ráða um dagin, hitt minna til at ráða um náttina, og stjørnurnar.

2
Fyrsta Mósebók 1:17 Fyrsta Mósebók

Gud setti tey á himmalhvølvið at lýsa á jørðini,

2
Fyrsta Mósebók 1:18 Fyrsta Mósebók

at ráða yvir deginum og náttini og skilja ljósið frá myrkrinum. Og Gud sá, at tað var gott.

2
Fyrsta Mósebók 1:19 Fyrsta Mósebók

Og kvøld varð, og morgun varð, fjórða dag.

2
Fyrsta Mósebók 1:20 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Vatnið skal verða fult av livandi skapningum, og fuglar skulu flúgva yvir jørðini, undir himmalhvølvinum.“ Og so varð;

2
Fyrsta Mósebók 1:21 Fyrsta Mósebók

Gud skapti tey stóru sjódýrini og alla ta nøgd av livandi skapningum, sum sjógvurin er fullur av, hvørt eftir tess slagi, eisini allar fuglar við veingjum, hvønn eftir hansara slagi. Og Gud sá, at tað var gott.

2
Fyrsta Mósebók 1:22 Fyrsta Mósebók

Gud signaði tey og segði: „Nørist og vaksið í tali, fyllið vatnið í sjónum, og fuglurin nørist á jørðini!“

2
Fyrsta Mósebók 1:23 Fyrsta Mósebók

Og kvøld varð, og morgun varð, fimta dag.

2
Fyrsta Mósebók 1:24 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Jørðin skal lata koma fram livandi skapningar, hvønn eftir hansara slagi, fæ, skriðdýr og vill dýr – hvørt eftir tess slagi.“ Og so varð;

2
Fyrsta Mósebók 1:25 Fyrsta Mósebók

Gud gjørdi tey villu dýrini, hvørt eftir tess slagi, fæið eftir tess slagi, og øll skriðdýrini á jørðini, hvørt eftir tess slagi. Og Gud sá, at tað var gott.

2
Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“

2
Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók

So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.

2
Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók

Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“

2
Fyrsta Mósebók 1:29 Fyrsta Mósebók

Framvegis segði Gud: „Eg gevi tykkum allar urtir á allari jørðini, sum bera fræ, og øll trø, sum bera frukt við frænum í; hetta skulu tit hava til føði.

2
Fyrsta Mósebók 1:30 Fyrsta Mósebók

Og øllum dýrunum á jørðini, øllum fuglunum undir himli og øllum, ið á jørðini skríður, øllum tí, ið hevur livandi sál í sær – teimum gevi Eg allar grønar urtir til føði.“ Og so varð.

2
Fyrsta Mósebók 1:31 Fyrsta Mósebók

Og Gud sá alt tað, ið Hann hevði gjørt – og tað var sera gott. Og kvøld varð, og morgun varð, sætta dag.

2
Onnur Mósebók 22:18 Onnur Mósebók

Gandakelling skalt tú ikki lata liva.

2
Fjórða Mósebók 22:5 Fjórða Mósebók

Hann sendi nú boð til Bileam, son Beor, í Petor, sum liggur við Ánna* – til landið, har sum hann búði millum fólk sítt – at biðja hann koma til sín; hann læt siga: „Her er komið eitt fólk úr Egyptalandi; tað fyllir alt landið, og tað hevur tikið støðu beint yvir av mær.

2
Fjórða Mósebók 22:6 Fjórða Mósebók

Kom nú og banna mær hesum fólki, tí tað er mær ov sterkt! Kanska eg tá kundi vunnið tað og rikið tað av landinum. – Eg veit jú, at tann, ið tú signar, er signaður, og tann, ið tú bannar, er bannaður!“

2
Fjórða Mósebók 22:7 Fjórða Mósebók

Hinir elstu í Móab fóru so avstað saman við hinum elstu í Midjan, og teir høvdu spámansløn við; táið teir komu til Bileam, bóru teir fram orð Balaks.

2
Fjórða Mósebók 22:8 Fjórða Mósebók

Hann segði við teir: „Steðgið her í nátt, so skal eg geva tykkum svar, eftir sum HARRIN talar við meg!“ – Høvdingar Móabs steðgaðu so hjá Bileam.

2
Fjórða Mósebók 22:9 Fjórða Mósebók

Men Gud kom til Bileam og spurdi: „Hvørjir eru hesir menn, ið hjá tær eru?“

2
Fjórða Mósebók 22:10 Fjórða Mósebók

Bileam svaraði Gudi: „Balak, sonur Zippor, kongurin í Móab, hevur sent mær hesi boð:

2
Fjórða Mósebók 22:11 Fjórða Mósebók

„Her er komið eitt fólk úr Egyptalandi, sum fyllir alt landið; kom nú og banna mær tí! Kanska eg tá verði førur fyri at halda ímóti tí og reka tað út.““

2
Fjórða Mósebók 22:12 Fjórða Mósebók

Men Gud segði við Bileam: „Tú mást ikki fara við teimum, tú mást ikki banna hasum fólki, tí tað er signað!“

2
Fjórða Mósebók 22:13 Fjórða Mósebók

Morgunin eftir, táið Bileam var uppi, segði hann við høvdingar Balaks: „Farið heimaftur til land tykkara! HARRIN vil ikki lova mær við tykkum!“

2
Fjórða Mósebók 22:14 Fjórða Mósebók

Høvdingar Móabs fóru so avstað, og táið teir komu aftur til Balak, søgdu teir: „Bileam vildi ikki koma við okkum!“

2
Fjórða Mósebók 22:15 Fjórða Mósebók

Tá sendi Balak aðrar høvdingar, fleiri og mætari enn hinar fyrru.

2
Fjórða Mósebók 22:16 Fjórða Mósebók

Táið teir komu til Bileam, søgdu teir við hann: „So sigur Balak, sonur Zippor: „Lat einki forða tær at koma til mín!

2
Fjórða Mósebók 22:17 Fjórða Mósebók

Eg skal vísa tær miklan heiður, og alt, ið tú sigur við meg, skal eg gera; kom nú og banna mær hesum fólki!““

2
Fjórða Mósebók 22:18 Fjórða Mósebók

Men Bileam svaraði monnum Balaks: „Um so Balak gav mær so nógv silvur og gull, sum í hús hansara gongur, kundi eg ikki gjørt ímóti boði HARRANS Guds míns, hvørki í lítlum ella stórum!

2
Fjórða Mósebók 22:19 Fjórða Mósebók

Men steðgið tit nú her í nátt við, so fái eg at hoyra, hvat meir HARRIN hevur at siga við meg!“

2
Fjórða Mósebók 22:20 Fjórða Mósebók

Tá kom Gud um náttina til Bileam og segði við hann: „Eru hesir menn komnir at fáa teg við sær, so ger teg til og far við teimum! Men tú mást einki annað gera enn tað, ið Eg sigi við teg!“

2
Fjórða Mósebók 22:21 Fjórða Mósebók

Morgunin eftir, táið Bileam var uppi, saðlaði hann so esil sítt og fór við høvdingum Móabs.

2