óttakksamleiki

Rómverjabrævið 1:21 Rómverjabrævið

Tí hóast tey kendu Gud, ærdu tey Hann ikki sum Gud og takkaðu Honum ikki, men vórðu fáfongd í hugsanum sínum, og í dárahjarta teirra gjørdist myrkt.

17

Fyrra Tessalonikabrævið 5:18 Fyrra Tessalonikabrævið

Takkið í øllum førum – tað er vilji Guds við tykkum í Kristi Jesusi!

16

Kolossibrævið 3:17 Kolossibrævið

Alt, sum tit gera í orði ella verki – gerið tað alt í navni Harrans Jesusar, takkandi Gudi Faðir við Honum!

11

Lukas 17:11 Lukas

Á ferðini til Jerusalem lá leið Hansara mitt ímillum Samaria og Galilea.

3

Lukas 17:12 Lukas

Táið Hann nú fór inn í eina bygd, møttu Honum 10 spitalskir menn, sum stóðu langt burtur.

3

Lukas 17:13 Lukas

Teir róptu hart: „Jesus, meistari, miskunna okkum!“

3

Lukas 17:14 Lukas

Táið Hann sá teir, segði Hann við teir: „Farið og latið prestarnar sýna tykkum!“ Meðan teir nú vóru á veg, vórðu teir reinsaðir.

3

Lukas 17:15 Lukas

Og ein teirra kom aftur, táið hann sá, at hann var grøddur, og prísaði Gudi við harðari rødd;

3

Lukas 17:16 Lukas

hann fall á andlit sítt fyri fótum Hansara og takkaði Honum – og hesin var Samverji.

3

Lukas 17:17 Lukas

Tá svaraði Jesus: „Vórðu teir ikki tíggju reinsaðir! Hvar eru hinir níggju?

3

Lukas 17:18 Lukas

Fanst eingin, sum kom aftur at geva Gudi dýrd, uttan hesin fremmandi?“

3

Lukas 17:19 Lukas

Og Hann segði við hann: „Reis teg og far avstað – trúgv tín hevur frelst teg!“

3

Efesusbrævið 5:20 Efesusbrævið

og takkið altíð Gudi og Faðirinum fyri alt, í navni Harra okkara Jesu Krists!

3

Seinna Timoteusarbrævið 3:1 Seinna Timoteusarbrævið

Men hetta skalt tú vita, at á síðstu døgum skulu koma torførar tíðir.

3

Seinna Timoteusarbrævið 3:2 Seinna Timoteusarbrævið

Tá skulu menniskjuni vera góð við seg sjálv, peningakær, geiparar, hugmóðig, spottarar, foreldrum ólýðin, ótakksom, vanheilag,

3

Seinna Timoteusarbrævið 3:3 Seinna Timoteusarbrævið

kærleiksleys, óálítandi, baktalandi, ófráhaldandi, ómild, uttan kærleika til hitt góða,

3

Seinna Timoteusarbrævið 3:4 Seinna Timoteusarbrævið

svikafull, hugsanarleys, uppblást, slík, sum elska lystir sínar meir, enn tey elska Gud;

3

Seinna Timoteusarbrævið 3:5 Seinna Timoteusarbrævið

tey skulu eitast at óttast Gud, men avnokta kraft gudsóttans. Frá slíkum skalt tú venda tær burtur.

3

Fyrsta Mósebók 40:23 Fyrsta Mósebók

Men yvirskeinkjarin hugsaði ikki um Jósef – hann gloymdi hann.

2

Fjórða Mósebók 11:4 Fjórða Mósebók

Men hin blandaði fólkahópurin, ið við teimum var, tráaði eftir øðrum kosti, og so fóru Ísraelsmenn aftur at gráta og søgdu: „Høvdu vit bert havt kjøt at etið!

2

Fjórða Mósebók 11:5 Fjórða Mósebók

Vit minnast fiskin, ið vit fingu fyri einki í Egyptalandi, og agurkurnar, melónirnar, purrurnar, reyðleykin og hvítleykin!

2

Fjórða Mósebók 11:6 Fjórða Mósebók

Men nú ørmaktast sál okkara; tí her er hvørki eitt ella annað – vit síggja aldri nakað uttan hetta mannað!“

2

Sálmarnir 7:4 Sálmarnir

HARRI Gud mín, havi eg borið meg so at, er órættur í hondum mínum,

2

Sálmarnir 7:5 Sálmarnir

havi eg lønt honum við illum, sum livdi í friði við meg, ella gjørt teimum skaða, sum uttan grund vóru óvinir mínir

2

Sálmarnir 38:20 Sálmarnir

Og fíggindar mínir liva og eru mannsterkir; mangir eru teir, ið hata meg uttan grund,

2

Orðtøkini 17:13 Orðtøkini

Tann, ið lønir gott við illum, frá húsi hansara skal vanlukkan ikki víkja.

2

Lukas 6:35 Lukas

Nei, elskið fíggindar tykkara, gerið gott, og lænið uttan at vænta nakað aftur! So skal løn tykkara vera stór, og tit skulu vera børn hins Hægsta; tí Hann er góður móti hinum ótakksomu og óndu.

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Hebrearabrævið 13:5 Hebrearabrævið

Atferð tykkara veri uttan peningakærleika, verið nøgd við tað, sum tit hava! Hann hevur jú sjálvur sagt: „Eg skal als ikki sleppa tær og als ikki fara frá tær“ –

2

Hebrearabrævið 13:6 Hebrearabrævið

so vit kunnu siga við fríum móti: „Harrin er hjálpari mín, eg skal ikki óttast – hvat kann menniskja gera mær!“

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:16 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tí alt, sum í heiminum er – lystur holdsins, lystur eygnanna og stoltleiki lívsins – er ikki av Faðirinum, men av heiminum.

2

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2

Versir