óreinir andar

Markus 5:35 Markus

Meðan Hann enn talaði, komu nøkur frá sýnagogustjóranum og søgdu: „Dóttir tín er deyð; hví ómakar tú Meistaran longur!“

2

Markus 5:36 Markus

Men Jesus hoyrdi orðið, ið sagt varð, og segði við sýnagogustjóran: „Óttast ikki, trúgv bert!“

2

Markus 5:37 Markus

Hann læt ongan fáa loyvi at koma við Sær uttan Pætur og Jákup, og Jóhannes, bróður Jákup.

2

Markus 5:38 Markus

So komu teir til hús sýnagogustjórans, og har sá Hann mongd av fólki, sum helt gang og græt og venaði seg illa.

2

Markus 5:39 Markus

Hann fór tá inn og segði við tey: „Hví gera tit óljóð og gráta? Barnið er ikki deytt, tað svevur!“

2

Markus 5:40 Markus

Tey læðu at Honum. Men Hann koyrdi tey øll út; so tók Hann faðir og móður barnsins við Sær, og teir, ið við Honum vóru, og fór inn, hagar sum barnið var.

2

Markus 5:41 Markus

Og Hann tók í hondina á barninum og segði við hana: „Talita kumi!“ Tað er útlagt: „Genta, Eg sigi tær: Reis teg upp!“

2

Markus 5:42 Markus

Við tað sama reisti gentan seg upp og gekk umkring; tí hon var tólv ára gomul. Og tey vórðu heilt frá sær sjálvum, so ovfarin vóru tey.

2

Markus 5:43 Markus

Men Hann forbeyð teimum strangliga at lata nakran fáa hetta at vita; og Hann segði, at tey skuldu geva henni at eta.

2

Markus 6:7 Markus

Hann kallaði nú hinar tólv til Sín og fór at senda teir út, tveir og tveir, og gav teimum vald yvir hinum óreinu andum.

2

Lukas 6:18 Lukas

sum vóru komin at hoyra Hann og verða grødd fyri sjúkur sínar. Tey, sum vóru plágað av óreinum andum, vórðu grødd;

2

Tí Hann beyð hinum óreina andanum at fara út úr manninum. Mangan hevði hann gripið hann; og hann varð bundin við leinkjum og fótjørnum, og vakt varð hildin yvir honum; men hann sleit sundur tað, sum hann varð bundin við, og varð av hinum illa andanum rikin út í oyðimarkirnar.

2

Lukas 9:42 Lukas

Eisini meðan hann var á veg til Hansara, reiv og sleit hin illi andin í hann. Tá hótti Jesus at hinum óreina andanum og grøddi drongin og gav faðir hansara hann aftur.

2

Lukas 11:24 Lukas

Táið hin óreini andin er farin út úr menniskjanum, gongur hann um á vatnleysum støðum og leitar eftir hvílu. Táið hann nú onga hvílu finnur, sigur hann: „Eg skal fara aftur í hús mítt, sum eg fór úr.“

2

Lukas 11:25 Lukas

Táið hann so kemur hagar, sær hann, at tað er sópað og prýtt.

2

Lukas 11:26 Lukas

Tá fer hann avstað og tekur við sær sjey aðrar andar, sum verri eru enn hann sjálvur; og táið teir so eru farnir inn, verða teir búgvandi har; og hitt seinna hjá tí menniskja verður verri enn hitt fyrra.“

2

Ápostlasøgan 16:16 Ápostlasøgan

Nú hendi tað, einaferð vit fóru út til bønastaðið, at vit møttu gentu, ið hevði spádómsanda, og sum vann harrum sínum nógva inntøku við at spáa.

2

Ápostlasøgan 16:17 Ápostlasøgan

Hon gekk aftan á Paulusi og okkum, rópti og segði: „Hesir menn eru tænarar hins hægsta Guds, og teir kunngera tykkum frelsuvegin!“

2

Ápostlasøgan 16:18 Ápostlasøgan

Hetta gjørdi hon í nógvar dagar. Tá harmaðist Paulus um tað, og hann vendi sær og segði við andan: „Í navni Jesu Krists sigi eg við teg, at tú skalt fara út úr henni!“ Og hann fór út í somu stund.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Men Andin sigur beint fram, at á komandi tíðum skulu nøkur falla frá trúnni og halda seg til villleiðandi andar og lærdómar ilra anda

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:2 Fyrra Timoteusarbrævið

við hykli lygilærara, sum eru brennimerktir í síni egnu samvitsku,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:3 Fyrra Timoteusarbrævið

sum forbjóða at giftast og geva boð um at halda seg frá føði, ið Gud hevur skapt, fyri at tey, sum trúgva og hava lært sannleikan at kenna, skulu njóta hana við tøkk.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí allur skapningur Guds er góður, og einki at vraka, táið tikið verður ímóti tí við tøkk;

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:5 Fyrra Timoteusarbrævið

tí tað verður halgað við orði Guds og bøn.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:6 Fyrra Timoteusarbrævið

Táið tú lærir brøðurnar hetta, ert tú góður tænari Krists Jesu, sum verður fostraður upp við orðum trúarinnar og hinnar góðu læru, ið tú hevur fylgt.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:7 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hinum vanheilagu kellingaævintýrum skalt tú sigast undan; ven teg heldur til gudsótta!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí hin likamliga venjingin er nyttulig til lítið; men gudsóttin er nyttuligur til alt og hevur lyfti, bæði fyri lívið, ið nú er, og fyri hitt, ið kemur.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:9 Fyrra Timoteusarbrævið

– Tað er trúvert orð og til fulnar vert at verða fagnað.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:10 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí er tað, vit arbeiða og verða háðaðir – tí vit hava sett vón okkara á hin livandi Gud, sum er Frelsari alra menniskja, mest teirra, sum trúgva.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:11 Fyrra Timoteusarbrævið

Hetta skalt tú áleggja og læra.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:12 Fyrra Timoteusarbrævið

Lat ongan vanvirða teg, fyri tað at tú ert ungur! Nei, ver teimum, sum trúgva, fyridømi: Í talu, í atburði, í kærleika, í trúgv, í reinleika!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:13 Fyrra Timoteusarbrævið

Ver íðin í upplestrinum, áminningini, læruni, inntil eg komi!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:14 Fyrra Timoteusarbrævið

Vanrøk ikki náðigávuna, sum í tær er – sum varð givin tær við profetorðum, við handaálegging hinna elstu!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:15 Fyrra Timoteusarbrævið

Hugsa um hetta, liv í hesum, so framgongd tín kann verða øllum opinber!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:16 Fyrra Timoteusarbrævið

Akta eftir tær sjálvum og eftir læruni, ger støðugt tað! Tí táið tú tað gert, skalt tú frelsa bæði teg sjálvan og tey, sum hoyra teg.

2

Versir