ónt hjarta

Jeremias 17:9 Jeremias

Svikafullari er hjartað enn alt annað, og ónt er tað – hvør kennir tað!

8

Markus 7:21 Markus

Tí innanfrá, úr hjarta menniskjanna, koma hinar illu hugsanir: Siðloysi, stuldur, manndráp,

6

Sálmarnir 118:8 Sálmarnir

Betri er at søkja sær skjól hjá HARRANUM enn at líta á menniskju;

3

Rómverjabrævið 1:21 Rómverjabrævið

Tí hóast tey kendu Gud, ærdu tey Hann ikki sum Gud og takkaðu Honum ikki, men vórðu fáfongd í hugsanum sínum, og í dárahjarta teirra gjørdist myrkt.

3

Rómverjabrævið 3:10 Rómverjabrævið

sum skrivað er: „Eingin rættvísur er, ikki ein;

3

Rómverjabrævið 3:11 Rómverjabrævið

skilafólk eru ikki til; eingin er, sum søkir Gud;

3

Rómverjabrævið 3:12 Rómverjabrævið

øll eru farin av leið; øll somul eru spilt; eingin er, sum ger gott, ikki so mikið sum ein;

3

Rómverjabrævið 3:13 Rómverjabrævið

opin grøv er barki teirra; við tungum sínum gjørdu tey svik; ormaeitur er undir vørrum teirra;

3

Rómverjabrævið 3:14 Rómverjabrævið

muður teirra er fullur av banni og beiskleika;

3

Rómverjabrævið 3:15 Rómverjabrævið

føtur teirra eru kvikir at úthella blóð;

3

Rómverjabrævið 3:16 Rómverjabrævið

oyðing og ósæla er á vegum teirra,

3

Rómverjabrævið 3:17 Rómverjabrævið

veg friðarins kenna tey ikki;

3

Rómverjabrævið 3:18 Rómverjabrævið

gudsótti er ikki fyri eygum teirra.“

3

Fyrsta Mósebók 6:5 Fyrsta Mósebók

Men HARRIN sá, at óndskapurin í menniskjunum var stórur á jørðini, og at hjartans hugsan og tráan teirra var ikki annað enn ilt allan dagin.

2

Sálmarnir 51:5 Sálmarnir

Tí eg kenni misbrot míni, og synd mín er mær altíð fyri eyga.

2

Orðtøkini 4:23 Orðtøkini

Varðveit hjarta títt, fram um alt, ið varðveitt verður, tí úr tí gongur lívið út!

2

Ezekiel 36:26 Ezekiel

Eg skal geva tykkum nýtt hjarta, og nýggjan Anda skal Eg geva tykkum í bróstið; Eg skal taka burt steinhjartað úr likami tykkara og geva tykkum kjøthjarta.

2

Matteus 12:35 Matteus

Gott menniskja ber fram gott av hinum góða, ið tað hevur til, og ringt menniskja ber fram ónt av hinum ónda, ið tað hevur til.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:27 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tit – salvingin, ið tit fingu frá Honum, verður verandi í tykkum; og tykkum nýtist ikki, at nakar lærir tykkum; tí sum salving Hansara lærir tykkum alt, so er tað – satt og ikki lygn. Og verðið verandi í Honum, so sum hon hevur lært tykkum!

2

Versir