ongin góð gerð er uttan avleiðingar

72 versir um "ongin góð gerð er uttan avleiðingar"

Versir

Síða 1 av 2
Fyrra Pætursbrævið 2:20 Fyrra Pætursbrævið

– Hvat rós er í tí, um tit eru tolin, táið tit verða sligin fyri syndir tykkara! Men eru tit tolin, táið tit gera hitt góða og tó líða ilt – tað finnur náði hjá Gudi.

10
Fyrra Pætursbrævið 2:21 Fyrra Pætursbrævið

Tí tað vórðu tit kallað til, og Kristus leið jú eisini fyri tykkum og læt tykkum fyridømi eftir, so tit skulu fylgja eftir í fótasporum Hansara,

10
Jóhannes 10:32 Jóhannes

Jesus segði við teir: „Mong góð verk havi Eg víst tykkum frá Faðir Mínum; hvørt av hesum verkum er tað, tit steina Meg fyri?“

7
Hebrearabrævið 6:10 Hebrearabrævið

Gud er ikki órættvísur, so Hann skuldi gloymt verk tykkara og kærleikan, ið tit hava víst navni Hansara, við tað at tit hava tænt og tæna hinum heilagu.

5
Matteus 5:45 Matteus

– fyri at tit kunnu verða børn Faðirs tykkara, sum í Himli er! Tí Hann letur sól Sína renna upp yvir ónd og góð og letur regna yvir rættvís og órættvís.

4
Orðtøkini 11:21 Orðtøkini

Vissuliga verður hin óndi ikki óstraffaður; men avkom rættvísra sleppur undan.

3
Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

3
Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

3
Rómverjabrævið 5:3 Rómverjabrævið

Og ikki bert tað; vit rósa okkum av trongdunum við; tí vit vita, at trongdin virkar tol,

3
Seinna Sámuelsbók 10:1 Seinna Sámuelsbók

Nakað eftir hetta doyði ammonitakongur, og sonur hansara Hanun tók ríkið eftir hann.

2
Seinna Sámuelsbók 10:2 Seinna Sámuelsbók

Tá segði Dávid: „Eg skal vísa Hanun, syni Nahas, vinskap, eins og faðir hansara vísti mær vinskap!“ Dávid sendi so nakrar av tænarum sínum at ugga hann í sorgini eftir faðir hansara. Tænarar Dávids komu nú til Ammonitaland.

2
Seinna Sámuelsbók 10:3 Seinna Sámuelsbók

Tá søgdu ammonitahøvdingarnir við Hanun, harra sín: „Heldur tú tað vera til at æra faðir tín, ið Dávid hevur sent menn at ugga teg? Nei, til at njósna í býnum og kanna hann og síðani leggja hann í oyði – til hetta er tað, ið Dávid hevur sent tær tænarar sínar!“

2
Seinna Sámuelsbók 10:4 Seinna Sámuelsbók

Tá tók Hanun tænarar Dávids, læt raka hálvt skeggið av teimum, læt klæði teirra skera av um helvt, áraka klovið, og læt teir síðani fara.

2
Seinna Sámuelsbók 10:5 Seinna Sámuelsbók

Táið Dávid fekk hesi tíðindi, læt hann sendiboð fara ímóti teimum – menninir vóru jú stórliga vanærdir – og kongurin læt siga: „Verðið í Jeriko, inntil skegg tykkara er afturvaksið, og komið so heimaftur!“

2
Seinna Sámuelsbók 10:6 Seinna Sámuelsbók

Táið nú Ammonitar sóu, at teir høvdu gjørt seg illa kendar hjá Dávidi, sendu teir boð og leigaðu Áramearar úr Bet-Rehob og Zoba, 20000 mans av fótfólki, kongin úr Ma’aka við 1000 monnum og 12000 mans úr Tob.

2
Seinna Sámuelsbók 10:7 Seinna Sámuelsbók

Táið Dávid frætti hetta, sendi hann Jóab avstað við øllum herinum, teimum krígsvandu monnunum.

2
Seinna Sámuelsbók 10:8 Seinna Sámuelsbók

Ammonitar fóru so út og fylktu her sín uttan fyri býportrið; men Áramearar úr Zoba og Rehob og menninir úr Tob og Ma’aka stóðu fyri seg sjálvar á markini.

2
Seinna Sámuelsbók 10:9 Seinna Sámuelsbók

Men táið Jóab sá, at hann hevði fíggindar ímóti sær bæði frammanfyri og aftanfyri, valdi hann út nakrar úr øllum útvalda liði Ísraels og fylkti teir móti Áramearum.

2
Seinna Sámuelsbók 10:10 Seinna Sámuelsbók

Yvir hin partin av fólkinum setti hann bróður sín, Abisai, sum við teimum fylkti seg móti Ammonitum.

2
Seinna Sámuelsbók 10:11 Seinna Sámuelsbók

Og hann segði: „Verða Áramearar mær ov sterkir, skalt tú koma mær til hjálpar, og verða Ammonitar tær ov sterkir, skal eg koma tær til hjálpar.

2
Seinna Sámuelsbók 10:12 Seinna Sámuelsbók

Hav nú gott mót, og lat okkum vísa okkum djarvar í bardaganum fyri fólk okkara og fyri býir Guds okkara – síðani má HARRIN gera tað, ið Honum tykir best!“

2
Seinna Sámuelsbók 10:13 Seinna Sámuelsbók

Jóab herjaði nú á við fólki sínum til bardaga við Áramearar, og teir flýddu fyri honum.

2
Seinna Sámuelsbók 10:14 Seinna Sámuelsbók

Táið Ammonitar sóu, at Áramearar flýddu, tá flýddu eisini teir fyri Abisai og sluppu sær inn í býin. Jóab fór síðani heimaftur úr bardaganum móti Ammonitum og kom til Jerusalem.

2
Seinna Sámuelsbók 10:15 Seinna Sámuelsbók

Táið Áramearar sóu, at teir høvdu tapt fyri Ísrael, savnaðu teir seg allir.

2
Seinna Sámuelsbók 10:16 Seinna Sámuelsbók

Hadadezer sendi boð, at Áramearar, ið búðu hinumegin Ánna,* skuldu koma; teir komu tá til Helam, og Sobak, herhøvdingi Hadadezers, var yvir teimum.

2
Seinna Sámuelsbók 10:17 Seinna Sámuelsbók

Táið Dávid fekk hetta at vita, savnaði hann alt Ísrael, fór um Jordan og kom til Helam. Áramearar fylktu her sín móti Dávidi, og tað kom til bardaga.

2
Seinna Sámuelsbók 10:18 Seinna Sámuelsbók

Men Áramearar flýddu fyri Ísrael, og Dávid drap millum Áramearar manningina á 700 vagnum og 40000 hestmenn; og Sobak, herhøvdinga teirra, særdi hann, so hann doyði har.

2
Seinna Sámuelsbók 10:19 Seinna Sámuelsbók

Táið nú allir kongarnir, ið stóðu undir Hadadezer, sóu, at teir høvdu tapt fyri Ísrael, gjørdu teir frið við Ísraelsmenn og góvu seg undir teir; og Áramearar vágaðu sær ikki uppaftur at hjálpa Ammonitum.

2
Sálmarnir 37:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. Ilskast ikki um hini óndu, øvunda ikki tey, sum gera órætt!

2
Sálmarnir 37:2 Sálmarnir

Tí brádliga verða tey skorin av, sum grasið; og sum grønar urtir følna tey.

2
Sálmarnir 37:3 Sálmarnir

Lít á HARRAN og ger tað, ið gott er, verð verandi í landinum og legg teg eftir trúskapi!

2
Sálmarnir 37:4 Sálmarnir

Og gleð teg í HARRANUM – so gevur Hann tær tað, ið hjarta títt tráar eftir!

2
Sálmarnir 37:5 Sálmarnir

Gev HARRANUM veg tín í hond, lít á Hann! Hann skal gera tað!

2
Sálmarnir 37:6 Sálmarnir

Hann skal lata rættvísi tína koma fram sum ljósið, rætt tín sum middagsljósið.

2
Sálmarnir 37:7 Sálmarnir

Ver stillur fyri HARRANUM og bíða eftir Honum! Ilskast ikki um tann, ið hevur eydnu á vegi sínum, um tann mann, ið upphugsar svikaráð!

2
Sálmarnir 37:8 Sálmarnir

Halt teg frá vreiði, lat illsinni fara, ver ikki ov bráður – av tí stendst einki uttan ilt!

2
Sálmarnir 37:9 Sálmarnir

Tí hini óndu verða týnd, men tey, ið bíða eftir HARRANUM, skulu arva landið.

2
Sálmarnir 37:10 Sálmarnir

Um lítla stund – so er hin gudleysi ikki til; hyggur tú, hagar hann var, so er hann burtur.

2
Sálmarnir 37:11 Sálmarnir

Men hini eyðmjúku skulu arva landið og gleðast í nógvum friði.

2
Sálmarnir 37:12 Sálmarnir

Hin gudleysi upphugsar ilt móti hinum rættvísa og bítur á kampi móti honum.

2
Sálmarnir 37:13 Sálmarnir

Men HARRIN, Hann lær at honum; tí Hann sær, at dagur hansara kemur.

2
Sálmarnir 37:14 Sálmarnir

Hinir gudleysu draga svørðið og spenna bogan at fella hin arma og fátæka, og gera av við tey, ið sannhjartað ferðast;

2
Sálmarnir 37:15 Sálmarnir

men svørðið kemur í teirra egna hjarta, og bogar teirra verða brotnir sundur.

2
Sálmarnir 37:16 Sálmarnir

Betri er tað sindrið, ið hin rættvísi hevur, enn ríkidømið hjá nógvum gudleysum;

2
Sálmarnir 37:17 Sálmarnir

tí armar hinna gudleysu verða brotnir, men HARRIN styðjar hini rættvísu.

2
Sálmarnir 37:18 Sálmarnir

HARRIN kennir dagar hinna ólastandi, og arvur teirra skal verða til ævigar tíðir;

2
Sálmarnir 37:19 Sálmarnir

tey verða ikki til skammar í óndum tíðum, tey verða mettað á hungursdøgum.

2
Sálmarnir 37:20 Sálmarnir

Tí hini gudleysu ganga til grundar; fíggindar HARRANS eru sum blómurnar, ið klæða vøllin so fagurt – tey hvørva, hvørva sum roykur.

2
Sálmarnir 37:21 Sálmarnir

Hin gudleysi lænir, og ber ikki aftur; men hin rættvísi ger miskunn og gevur;

2
Sálmarnir 37:22 Sálmarnir

tí tey, ið Hann signar, skulu arva landið, men tey, ið Hann bannar, verða avskorin.

2