Ódnir

Sálmarnir 107:29 Sálmarnir

Hann læt stormin vendast í stilli, bylgjurnar rundan um teir tagnaðu;

5

Fimta Mósebók 31:6 Fimta Mósebók

Verið hugreystir og sterkir, óttist ikki og ræðist tey ikki! Tí HARRIN Gud tín kemur sjálvur við tær, Hann skal ikki sleppa tær og ikki fara frá tær.“

4

Matteus 8:23 Matteus

Hann fór nú í bátin, og lærisveinar Hansara fylgdu Honum.

4

Matteus 8:24 Matteus

Og harður stormur varð á vatninum, so báturin fjaldist av aldunum; men Hann svav.

4

Matteus 8:25 Matteus

Tá fóru teir til Hansara, vaktu Hann og søgdu: „Harri, bjarga okkum! Vit ganga burtur.“

4

Matteus 8:26 Matteus

Hann segði við teir: „Hví eru tit ræddir, tit trúarveiku!“ So reistist Hann og hótti vind og aldur, og blikalogn varð.

4

Matteus 8:27 Matteus

Tá undraðust menninir og søgdu: „Hvør er tó hesin, síðani bæði vindar og vatn akta Hann?“

4

Sálmarnir 34:17 Sálmarnir

Men ásjón HARRANS er ímóti teimum, sum gera ilt, til at strika út minnið um tey á jørðini.

3

Sálmarnir 34:18 Sálmarnir

Táið hini rættvísu rópa, hoyrir HARRIN og bjargar teimum úr allari neyð teirra.

3

Sálmarnir 34:19 Sálmarnir

HARRIN er teimum nær, sum hava sundurbrotið hjarta, Hann frelsir tey, sum hava sundursoraðan anda.

3

Sálmarnir 34:20 Sálmarnir

Mangar eru vanlukkur hins rættvísa, men HARRIN bjargar honum úr teimum øllum;

3

Nahum 1:7 Nahum

HARRIN er góður, vernd neyðardagin; Hann kennir tey, sum líta á Hann.

3

Sálmarnir 46:10 Sálmarnir

Hann ger enda á kríggi um alla jørðina; bogan brýtur Hann sundur, støkkir spjótið av, vagnarnar brennir Hann upp.

2

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

2

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

2

Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

2

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

2

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

2

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

2

Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

2

Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

2

Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

2

Sálmarnir 91:10 Sálmarnir

teg skal einki ilt henda, og eingin plága skal koma tjaldi tínum nær.

2

Sálmarnir 91:11 Sálmarnir

Tí Hann gevur einglum Sínum boð um at varðveita teg á øllum vegum tínum;

2

Sálmarnir 91:12 Sálmarnir

teir skulu bera teg á hondum, so tú skalt ongum steini sláa fótin ímóti;

2

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

2

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

2

Sálmarnir 91:15 Sálmarnir

hann ákallar Meg, og Eg skal svara honum; Eg eri við honum í neyðini, Eg skal fría hann út og lata hann koma til heiður;

2

Sálmarnir 91:16 Sálmarnir

við longum lívi skal Eg metta hann og lata hann skoða frelsu Mína.“

2

Esaias 4:6 Esaias

Skýli skal vera, til skugga um dagin móti hita og til lívd og skjól móti áarføri og regni.

2

Esaias 25:4 Esaias

Tí Tú hevur verið honum vernd, sum lítið hevur at týða, hinum fátæka vernd í neyðini, skjól í áarføri, skuggi í hita; tí øði yvirgangskroppanna er sum skúrur móti veggi.

2

Nahum 1:3 Nahum

HARRIN er langmóðigur, men stórur í kraft; órevsaðan letur HARRIN aldri hin seka vera. Í ódnarveðri og stormi er vegur Hansara, og skýggj eru dustið undir fótum Hansara.

2

Markus 4:35 Markus

Sama dagin, táið kvøldið var komið, segði Hann við teir: „Latið okkum fara yvirum!“

2

Markus 4:36 Markus

So lótu teir fólkið fara og tóku Hann við, sum Hann sat í bátinum; eisini aðrir bátar fylgdust við Honum.

2

Markus 4:37 Markus

Tá kom harður stormur, og sjógvarnir brutu inn í bátin, so hann var um at fyllast.

2

Markus 4:38 Markus

Men sjálvur lá Hann og svav í bakskutinum á kodda. Teir vaktu Hann tá og søgdu við Hann: „Meistari, leggur Tú einki í, at vit ganga burtur?“

2

Markus 4:39 Markus

Tá reistist Hann og hótti at vindinum og segði við vatnið: „Tig, ver stilt!“ Og vindurin datt burtur, og blikalogn varð.

2

Markus 4:40 Markus

So segði Hann við teir: „Hví eru tit so ræddir? Hví hava tit ikki trúgv?“

2

Markus 4:41 Markus

Teir óttaðust stórliga og søgdu hvør við annan: „Hvør er tó hesin, at bæði vindur og vatn eru Honum lýðin?“

2

Lukas 8:24 Lukas

Tá fóru teir til Hansara, vaktu Hann og søgdu: „Meistari, meistari, vit ganga burtur!“ Hann reistist og hótti vind og sjógvar, og teir løgdust, og blikalogn varð.

2

Seinna Korintbrævið 12:9 Seinna Korintbrævið

Men Hann segði við meg: „Náði Mín er tær nóg mikið; tí kraft Mín verður fullkomin í veikleika.“ – Tí rósi eg mær helst av veikleika mínum, fyri at kraft Kristusar kann hvíla á mær.

2

Filippibrævið 4:19 Filippibrævið

Og Gud mín skal eftir ríkidømi Sínum fylla alla trongd tykkara í dýrd í Kristi Jesusi.

2

Versir