nýggj heimsskipan
117 versir um "nýggj heimsskipan"
Versir
Síða 1 av 3Dániel 7:23 Dániel
So ljóðaðu orð hansara: „Hitt fjórða dýrið talar um, at fjórða ríkið skal koma á jørðini; tað skal vera ólíkt øllum hinum ríkjunum, og tað skal gloypa allari jørðini, traðka hana niður og knasa hana.
Opinberingin 13:16 Opinberingin
Tað fær øll, bæði smá og stór, bæði rík og fátæk, bæði fræls og trælir, at lata seta sær merki á høgru hond ella á pannuna,
Opinberingin 13:17 Opinberingin
so at eingin skal kunna keypa ella selja uttan tann, ið hevur merkið, navn dýrsins ella tal navns tess.
Opinberingin 13:18 Opinberingin
Her ræður um vísdóm! Tann, ið skil hevur, rokni út tal dýrsins! Tað er tal menniskja – tal tess er 666.
Opinberingin 20:4 Opinberingin
Eg sá hásæti, og teir settust í tey; og teimum varð givið vald at halda dóm. Eg sá sálir teirra, sum hálshøgd vóru fyri Jesu vitnisburðar og fyri orðs Guds skuld, og tey, sum ikki høvdu tilbiðið dýrið ella mynd tess og ikki høvdu tikið merkið á pannuna ella á hondina; tey vórðu livandi og gjørdust kongar við Kristusi 1000 ár.
Opinberingin 20:5 Opinberingin
– Hini av teimum deyðu vórðu ikki livandi, fyrrenn hini 1000 árini vóru á enda. – Hetta er fyrra uppreisnin.
Opinberingin 20:6 Opinberingin
Sælur og heilagur er tann, sum hevur lut í fyrru uppreisnini! Yvir teimum hevur hin annar deyðin einki vald; nei, tey skulu vera prestar Guds og Kristusar og vera kongar við Honum 1000 ár.
Sálmarnir 2:1 Sálmarnir
Hví froysa heidningarnir, hví hava fólkasløg fáfongt í huga?
Sálmarnir 2:2 Sálmarnir
Kongar jarðarinnar reisast, og høvdingar leggja saman ráð móti HARRANUM og móti salvaða Hansara:
Sálmarnir 2:3 Sálmarnir
„Latið okkum slíta bond Teirra og kasta tog Teirra av okkum!“
Sálmarnir 2:4 Sálmarnir
– Hann, sum í Himli situr, lær, Harrin spottar teir!
Sálmarnir 2:5 Sálmarnir
So talar Hann til teirra í vreiði Síni, loypir ræðslu á teir í bræði Síni:
Sálmarnir 2:6 Sálmarnir
„Eg havi tó sett kong Mín á Zion, heilaga fjall Mítt!“
Sálmarnir 2:7 Sálmarnir
– „Eg skal siga frá avgerð. HARRIN segði við Meg: „Tú ert sonur Mín, Eg havi føtt Teg í dag!
Sálmarnir 2:8 Sálmarnir
Bið Meg, so skal Eg geva Tær heidningarnar í arv, og jørðina, so víð sum hon er, at eiga;
Sálmarnir 2:9 Sálmarnir
við jarnstavi skalt Tú sora teir, smildra teir sum leirílat!““
Sálmarnir 2:10 Sálmarnir
Og nú, tit kongar, verið vísir, latið tykkum siga, tit dómarar á jørðini!
Sálmarnir 2:11 Sálmarnir
Tænið HARRANUM við ótta, fegnist við bivan!
Sálmarnir 2:12 Sálmarnir
Kyssið sonin, fyri at Hann skal ikki verða vreiður, og tit ganga til grundar á vegnum! Skjótt tendrast vreiði Hansara! Sæl eru øll tey, ið líta á Hann!
Dániel 2:43 Dániel
At jarnið, ið tú sást, var blandað við leir, talar um, at teir við giftum skulu blanda seg saman, men at kortini einki samanhald skal vera teirra millum – eins og jarn og leir ikki samtykkja.
Dániel 2:44 Dániel
Og á teimum døgum ið hesir kongar eru, skal Gud Himmalsins grunda ríki, sum í allar ævir ikki skal verða lagt í oyði, og hetta ríki skal ongari aðrari tjóð verða givið í hendur; tað skal sora øll hini ríkini og forkoma teimum, men sjálvt skal tað standa fast í allar ævir
Dániel 2:45 Dániel
– tú sást jú, at steinur varð rivin leysur úr fjallinum – tó ikki við hondum – og soraði jarnið, koparið, leirið, silvurið og gullið. – Hin stóri Gud hevur kunngjørt konginum tað, sum henda skal í framtíðini, og fastur stendur dreymurin, og álítandi er týðingin.“
Matteus 24:1 Matteus
Jesus fór nú út úr templinum og burtur haðani, og lærisveinar Hansara komu til Hansara at vísa Honum tempulbygningarnar.
Matteus 24:2 Matteus
Men Hann tók til orða og segði við teir: „Síggja tit ikki alt hetta? Sanniliga, sigi Eg tykkum: Her skal ikki verða latin steinur eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“
Matteus 24:3 Matteus
Táið Hann sat á Oljufjallinum, komu lærisveinar Hansara til Hansara einsæri og søgdu: „Sig okkum, nær hetta fer at henda! Og hvat er tekinið fyri, at Tú kemur, og endi er á tíðini?“
Matteus 24:4 Matteus
Jesus svaraði teimum: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!
Matteus 24:5 Matteus
Tí mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Eg eri Kristus!“ Og teir skulu villleiða mong.
Matteus 24:6 Matteus
Og tit skulu hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi. Síggið til, at tit lata tykkum ikki ræða! Tí so má verða; men endin er ikki enn.
Matteus 24:7 Matteus
Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og hungur og jarðskjálvti skal vera víða hvar.
Matteus 24:8 Matteus
Men alt hetta eru hinir fyrstu verkirnir.
Matteus 24:9 Matteus
Tá skulu tey geva tykkum upp at verða illa viðfarnar og drepa tykkum, og tit skulu verða hataðir av øllum fólkasløgum fyri navns Míns skuld.
Matteus 24:10 Matteus
Tað skal verða mongum til fall, og tey skulu svíkja hvørt annað og hata hvørt annað.
Matteus 24:11 Matteus
Og mangir lygiprofetar skulu stíga fram og villleiða mong.
Matteus 24:12 Matteus
Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.
Matteus 24:13 Matteus
Men tann, ið heldur út líka til endan, skal verða frelstur.
Matteus 24:14 Matteus
Hetta evangelium ríkisins skal verða prædikað um alt jarðarríki, øllum fólkasløgum til vitnisburð; og tá skal endin koma.
Matteus 24:15 Matteus
Táið tit tá síggja viðurstygd oyðingarinnar, sum talað er um av Dániel profeti, standa á heilagari grund – tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! –
Matteus 24:16 Matteus
skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini;
Matteus 24:17 Matteus
tann, ið á takinum er, má ikki fara niður eftir nøkrum, sum er í húsi hansara,
Matteus 24:18 Matteus
og tann, ið úti á markini er, má ikki venda aftur eftir klæðum sínum.
Matteus 24:19 Matteus
Men vei teimum, sum eru við barn og geva bróst á teimum døgum!
Matteus 24:20 Matteus
Biðið eftir, at tit skulu ikki koma at flýggja um veturin, ei heldur sabbat!
Matteus 24:21 Matteus
Tí tá skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið, frá tí heimurin varð til inntil nú, og sum heldur ikki skal verða.
Matteus 24:22 Matteus
Og vórðu hesir dagar ikki styttir, varð einki hold frelst, men fyri teirra skuld, sum útvald eru, skulu hesir dagar verða styttir.
Matteus 24:23 Matteus
Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Har er Hann!“ skulu tit ikki trúgva tí.
Matteus 24:24 Matteus
Tí lygikristar og lygiprofetar skulu stíga fram og gera stór tekin og undur, so eisini hini útvaldu skuldu verið villleidd – hevði tað verið møguligt.
Matteus 24:25 Matteus
Nú havi Eg sagt tykkum tað frammanundan.
Matteus 24:26 Matteus
Um tá verður sagt við tykkum: „Hann er í oyðimørkini!“ so farið ikki út hagar! – „Hann er í kømurunum!“ so trúgvið tí ikki!
Matteus 24:27 Matteus
Tí eins og snarljósið skyggir í eystri og lýsir líka í vestur, so skal vera, táið Menniskjasonurin kemur.
Matteus 24:28 Matteus
Har sum ræið er, flykkjast ørnirnar.