nekrofili

Triðja Mósebók 21:11 Triðja Mósebók

Hann má einki lík fara til; nei, enntá ikki við faðir sínum ella móður síni má hann gera seg óreinan.

5

Matteus 22:30 Matteus

Tí í uppreisnini taka tey ikki til ekta, verða ei heldur givin til ekta; nei, tey eru sum einglar Guds í Himli.

4

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

3

Triðja Mósebók 20:13 Triðja Mósebók

Liggur maður hjá øðrum manni, sum ligið verður hjá kvinnu, so hava teir báðir gjørt viðurstyggiliga gerð; teir skulu lata lív, blóðskyld hvílir á teimum!

2

Seinna Krønikubók 7:14 Seinna Krønikubók

– um tá fólk Mítt, sum er uppkallað eftir navni Mínum, eyðmýkir seg, biður, søkir ásjón Mína og vendir um av óndu leiðum sínum, so skal Eg hoyra í Himli, fyrigeva synd teirra og grøða land teirra.

2

Sálmarnir 10:1 Sálmarnir

Hví stendur Tú so langt burtur, HARRI, hví fjalir Tú Teg á neyðartíðum?

2

Sálmarnir 10:2 Sálmarnir

Av hugmóði hins gudleysa eru hini ørmu í angist, tey verða fangað í teimum óndu ráðum, hann upphugsar.

2

Sálmarnir 10:3 Sálmarnir

Tí hin gudleysi reypar av tí, ið sál hansara hevur hug til; tann, ið elskar rán, sigur HARRANUM farvæl, háðar Hann.

2

Sálmarnir 10:4 Sálmarnir

Hin gudleysi sigur í hugmóði sínum: „Hann heimsøkir ikki!“ „Eingin Gud er!“ – so eru allar hugsanir hansara.

2

Sálmarnir 10:5 Sálmarnir

Fyritøkur hansara eydnast altíð; langt burtur frá honum – høgt uppi – eru dómar Tínir; hann blæsur eftir øllum fíggindum sínum.

2

Sálmarnir 10:6 Sálmarnir

Hann sigur í hjartanum: „Eg skal ikki vikast; mann eftir mann skal eg onga neyð koma í!“

2

Sálmarnir 10:7 Sálmarnir

Muður hansara er fullur av illbønum, sviki og yvirgangi; vanlukka og órættur er undir tungu hansara.

2

Sálmarnir 10:8 Sálmarnir

Hann liggur og lúrir við bygdirnar; á loyniligum støðum drepur hann hin sakleysa; eygu hansara eru eftir hinum verjuleysa.

2

Sálmarnir 10:9 Sálmarnir

Hann lúrir á loyniligum staði, sum leyvan, har hon krógvar seg; eftir at grípa hin arma lúrir hann; hann grípur hin arma, dregur hann inn í garn sítt.

2

Sálmarnir 10:10 Sálmarnir

Hann kreppir seg, liggur og lúrir, og hini verjuleysu falla í kløur hansara.

2

Sálmarnir 10:11 Sálmarnir

Hann sigur í hjartanum: „Gud hevur gloymt tað; Hann fjalir ásjón Sína, Hann sær tað aldri!“

2

Sálmarnir 10:12 Sálmarnir

Reis Teg, HARRI! Gud, lyft hondini, gloym ikki hini ørmu!

2

Sálmarnir 10:13 Sálmarnir

Hví skal hin gudleysi vanvirða Gud og siga í hjartanum, at Tú heimsøkir ikki!

2

Sálmarnir 10:14 Sálmarnir

Tú hevur jú sæð tað; tí Tú skoðar neyð og hjartasorg og tekur tað í hond Tína; Tær upp í hendur gevur hin verjuleysi mál sítt, Tú ert hinum faðirleysa ein hjálpari!

2

Sálmarnir 10:15 Sálmarnir

Brót sundur arm hins gudleysa, hins ónda, heimsøk gudloysi hansara, so tað er ikki til longur!

2

Sálmarnir 10:16 Sálmarnir

HARRIN er kongur í aldur og allar ævir; heidningarnir verða oyddir av landi Hansara.

2

Sálmarnir 10:17 Sálmarnir

Tú hoyrir tað, sum hini eyðmjúku ynskja sær, HARRI, Tú styrkir hjarta teirra, vendir oyrað til

2

Sálmarnir 10:18 Sálmarnir

– fyri at døma í søk hins faðirleysa og kúgaða. Ikki skal menniskjað, sum er av mold, longur volda ræðslu.

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Jóhannes 10:10 Jóhannes

Tjóvurin kemur bert at stjala og drepa og forkoma; Eg eri komin, fyri at tey skulu hava lív og hava yvirflóð.

2

Ápostlasøgan 2:38 Ápostlasøgan

Pætur svaraði teimum: „Vendið við, og ein og hvør tykkara lati seg doypa í navni Jesu Krists til fyrigeving syndanna! So skulu tit fáa gávu Heilaga Andans.

2

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

2

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2

Opinberingin 21:8 Opinberingin

Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“

2

Versir