negativ fólk

Fyrra Korintbrævið 15:33 Fyrra Korintbrævið

Villist ikki! Ringur felagsskapur spillir góðar siðir!

15

Orðtøkini 22:24 Orðtøkini

Ver ikki vinur við tann, sum skjótt kemur ilt í, og hav ikki felagsskap við snarsintan mann,

8

Matteus 7:1 Matteus

„Dømið ikki, fyri at tit skulu ikki verða dømd! Tí við dóminum, ið tit døma við, skulu tit verða dømd,

7

Matteus 7:2 Matteus

og við málinum, ið tit mála við, skal tykkum verða mált.

7

Markus 7:20 Markus

Men Hann segði: „Tað, sum út fer úr menniskjanum, tað ger menniskjað óreint.

7

Markus 7:21 Markus

Tí innanfrá, úr hjarta menniskjanna, koma hinar illu hugsanir: Siðloysi, stuldur, manndráp,

7

Markus 7:22 Markus

hor, havisjúka, óndskapur, svik, skammloysi, øvund, spottan, hugmóð, fávitska.

7

Markus 7:23 Markus

Alt hetta illa kemur innanfrá og ger menniskjað óreint.“

7

Matteus 11:28 Matteus

Komið higar til Mín, øll tit, ið strevast og hava tungt at bera – Eg skal geva tykkum hvílu!

4

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

4

Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

4

Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

4

Fimta Mósebók 7:26 Fimta Mósebók

og tú mást onga andstygd lata koma inn í hús títt, so tú verður sligin við banni sum hon; hon skal bjóða tær ímóti, og tú skalt rokna hana fyri andstygd, tí hon er sligin við banni.“

3

Sálmarnir 103:2 Sálmarnir

Lova HARRANUM, sál mín, og gloym ikki allar vælgerðir Hansara!

3

Sálmarnir 103:3 Sálmarnir

Hann er jú tann, ið fyrigevur allar misgerðir tínar og grøðir allar sjúkur tínar,

3

Sálmarnir 103:4 Sálmarnir

sum loysir lív títt frá grøvini og krýnir teg við náði og miskunn,

3

Orðtøkini 1:1 Orðtøkini

Orðtøk Sálomos, sonar Dávids, kongs Ísraels.

2

Orðtøkini 1:2 Orðtøkini

Av teimum kann ein læra vísdóm og tykt og skilja vitiga talu;

2

Orðtøkini 1:3 Orðtøkini

av teimum kann ein fáa revsing, ið ger hann klókan, og læra rættvísi, rætt og rættsinni;

2

Orðtøkini 1:4 Orðtøkini

tey geva hinum óroyndu klókskap, hinum ungu kunnskap og skil.

2

Orðtøkini 1:5 Orðtøkini

Við at lurta eftir teimum eykar hin vísi um lærdóm sín, og hin vitigi lærir at liva rætt.

2

Orðtøkini 1:6 Orðtøkini

Av teimum kann ein læra at skilja orðtøk og líkingamál, orð vísmanna og gátur teirra.

2

Orðtøkini 1:7 Orðtøkini

At óttast HARRAN er upphav kunnskapar; dárar vanvirða vísdóm og tykt.

2

Orðtøkini 1:8 Orðtøkini

Lurta eftir, sonur mín, táið faðir tín áminnir teg, og vraka ikki tað, ið móðir tín lærir teg!

2

Orðtøkini 1:9 Orðtøkini

Tí tað er yndisligur kransur um høvd títt og ketur um háls tín.

2

Orðtøkini 1:10 Orðtøkini

Sonur mín! Táið syndarar lokka teg, sig tá nei!

2

Orðtøkini 1:11 Orðtøkini

Táið teir siga: „Kom við okkum! Vit skulu lúra eftir blóði, uttan grund seta fellur fyri hini sakleysu;

2

Orðtøkini 1:12 Orðtøkini

sum deyðaríkið skulu vit gloypa teimum livandi, við húð og hári, sum tað gloypir teimum, ið fara niður í grøvina;

2

Orðtøkini 1:13 Orðtøkini

vit skulu vinna okkum góðs og gull, fylla hús okkara við ráni;

2

Orðtøkini 1:14 Orðtøkini

tú skalt sleppa at kasta lut um tað saman við okkum, vit skulu allir hava ein pung“

2

Orðtøkini 1:15 Orðtøkini

– sonur mín, far tá ikki við teimum, halt fóti tínum frá leið teirra!

2

Orðtøkini 1:16 Orðtøkini

Tí føtur teirra eru skjótir til hitt illa, teir eru kvikir at úthella blóð;

2

Orðtøkini 1:17 Orðtøkini

til onga nyttu verður netið breitt út, so allir fuglarnir síggja;

2

Orðtøkini 1:18 Orðtøkini

teir lúra eftir sínum egna blóði, teir seta fellur fyri seg sjálvar.

2

Orðtøkini 1:19 Orðtøkini

– Soleiðis gongst einum og hvørjum, ið er tráur eftir órøttum vinningi – hann tekur lívið av sínum egnu harrum!

2

Orðtøkini 1:20 Orðtøkini

Vísdómurin rópar á gøtuni, hann letur rødd sína ljóða á torgunum;

2

Orðtøkini 1:21 Orðtøkini

á gøtumótum kallar hann, mitt í ganginum; við býportrini og runt um í býnum talar hann og sigur:

2

Orðtøkini 1:22 Orðtøkini

„Hvussu leingi ætla tit fávitskutu at elska fávitsku, og hvussu leingi ætla spottararnir at hava gleði sína í spotti, og dárarnir at hata kunnskap?

2

Orðtøkini 1:23 Orðtøkini

Vendið við og aktið eftir revsing míni! So skal eg lata anda mín streyma út yvir tykkum, eg skal kunngera tykkum orð míni.

2

Orðtøkini 1:24 Orðtøkini

– Við tað at tit vildu ikki hoyra, táið eg rópti, við tað at eingin gav tí gætur, táið eg rætti út hond mína,

2

Orðtøkini 1:25 Orðtøkini

við tað at tit vanvirdu øll ráð míni og vildu ikki vita av revsing míni,

2

Orðtøkini 1:26 Orðtøkini

so skal eisini eg læa, táið vanlukkan rámar tykkum, eg skal spotta, táið tað kemur, sum tit óttast fyri,

2

Orðtøkini 1:27 Orðtøkini

táið tað, ið tit óttast fyri, kemur sum ódnarveður, og vanlukkan nærkast tykkum sum stormur, táið trongd og neyð koma á tykkum.

2

Orðtøkini 1:28 Orðtøkini

Tá skulu tey kalla á meg, men eg svari ikki; tey leita eftir mær, men finna meg ikki.

2

Orðtøkini 1:29 Orðtøkini

Aftur fyri at tey hataðu kunnskap og vrakaðu at óttast HARRAN,

2

Orðtøkini 1:30 Orðtøkini

vildu ikki vita av ráði mínum, men vanvirdu alla revsing mína,

2

Orðtøkini 1:31 Orðtøkini

so skulu tey eta ávøkstin av atburði sínum og verða mettað av sínum egnu ráðum.

2

Orðtøkini 1:32 Orðtøkini

Tí at hini fávitskutu venda sær burt – tað drepur tey, og sorgloysi dáranna verður undirgangur teirra.

2

Orðtøkini 1:33 Orðtøkini

Men tann, ið lurtar eftir mær, býr tryggur og livir í friði uttan ótta fyri vanlukku.“

2

Fyrra Korintbrævið 2:13 Fyrra Korintbrævið

Tað tala vit eisini um, ikki við orðum, ið menniskjaligur vísdómur lærir, men við orðum, ið Andin lærir, táið vit týða hitt andaliga við andaligum orðum.

2

Versir