náttúra menniskjans

Rómverjabrævið 7:18 Rómverjabrævið

Tí eg veit, at í mær – í holdi mínum – býr einki gott; viljan havi eg, men at gera hitt góða eri eg ikki mentur.

16

Rómverjabrævið 3:10 Rómverjabrævið

sum skrivað er: „Eingin rættvísur er, ikki ein;

11

Rómverjabrævið 3:11 Rómverjabrævið

skilafólk eru ikki til; eingin er, sum søkir Gud;

11

Rómverjabrævið 3:12 Rómverjabrævið

øll eru farin av leið; øll somul eru spilt; eingin er, sum ger gott, ikki so mikið sum ein;

11

Rómverjabrævið 3:13 Rómverjabrævið

opin grøv er barki teirra; við tungum sínum gjørdu tey svik; ormaeitur er undir vørrum teirra;

11

Rómverjabrævið 3:14 Rómverjabrævið

muður teirra er fullur av banni og beiskleika;

11

Rómverjabrævið 3:15 Rómverjabrævið

føtur teirra eru kvikir at úthella blóð;

11

Rómverjabrævið 3:16 Rómverjabrævið

oyðing og ósæla er á vegum teirra,

11

Rómverjabrævið 3:17 Rómverjabrævið

veg friðarins kenna tey ikki;

11

Rómverjabrævið 3:18 Rómverjabrævið

gudsótti er ikki fyri eygum teirra.“

11

Kolossibrævið 3:5 Kolossibrævið

Deyðið tí hinar jørðisku limirnar: Siðloysi, óreinsku, girndarbruna, ónda tráan – og havisjúkuna, sum jú er avgudadýrkan!

8

Jeremias 17:9 Jeremias

Svikafullari er hjartað enn alt annað, og ónt er tað – hvør kennir tað!

7

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

7

Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

7

Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

7

Fyrsta Mósebók 6:5 Fyrsta Mósebók

Men HARRIN sá, at óndskapurin í menniskjunum var stórur á jørðini, og at hjartans hugsan og tráan teirra var ikki annað enn ilt allan dagin.

6

Rómverjabrævið 6:6 Rómverjabrævið

Vit vita jú hetta, at gamla menniskja okkara varð krossfest við Honum, fyri at syndalikamið skuldi verða til einkis, so vit skuldu ikki longur tæna syndini.

5

Galatiabrævið 5:16 Galatiabrævið

Eg sigi: Livið í Andanum, so fullføra tit ikki girnd holdsins!

5

Jákupsbrævið 4:1 Jákupsbrævið

Hvaðani kemur allur ófriðurin, og hvaðani kemur alt stríðið tykkara millum? Koma tey ikki av girndum tykkara, sum berjast í limum tykkara!

5

Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók

So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.

4

Rómverjabrævið 7:24 Rómverjabrævið

Arma menniskja mítt! Hvør skal fría meg frá hesum likami deyðans!

4

Fyrra Korintbrævið 2:14 Fyrra Korintbrævið

Men hitt náttúrliga menniskjað tekur ikki við tí, sum Anda Guds hoyrir til; tað er honum dárskapur, og hann kann ikki kenna tað, tí tað verður dømt andaliga.

4

Jóhannes 4:24 Jóhannes

Gud er Andi, og tey, sum tilbiðja Hann, mugu tilbiðja í anda og sannleika.“

3

Rómverjabrævið 9:1 Rómverjabrævið

Eg sigi sannleika í Kristusi, eg lúgvi ikki – samvitska mín vitnar við mær í Heilaga Andanum –

3

Seinna Korintbrævið 4:16 Seinna Korintbrævið

Vit missa tí ikki mótið; nei, um so útvortis menniskja okkara gongur til grundar, endurnýggjast tó innvortis menniskja okkara dag frá degi.

3