nátt
46 versir um "nátt"
Versir
Síða 1 av 1Sálmarnir 8:3 Sálmarnir
Av munni smábarna og bróstabarna hevur Tú grundfest Tær vernd, fyri teirra skuld, sum eru óvinir Tínir, fyri at teppa fíggindan og hin hevnisama.
Jóhannes 12:36 Jóhannes
Trúgvið á ljósið, meðan tit hava ljósið, so tit kunnu verða børn ljósins!“ Hetta talaði Jesus, og so fór Hann avstað og fjaldi Seg fyri teimum.
Rómverjabrævið 13:12 Rómverjabrævið
Náttin líður, og dagurin er nær; latið okkum tí leggja av verk myrkursins og lata okkum í herklæði ljósins!
Fyrra Pætursbrævið 5:8 Fyrra Pætursbrævið
Verið edrú, vakið! Mótstøðumaður tykkara, Djevulin, gongur um sum brølandi leyva og leitar eftir, hvørjum hann fær gloypt.
Fyrsta Mósebók 1:1 Fyrsta Mósebók
Í upphavi skapti Gud himmal og jørð.
Fyrsta Mósebók 1:2 Fyrsta Mósebók
Jørðin var oyðin og tóm, myrkur var yvir djúpinum, og Andi Guds sveimaði yvir vøtnunum.
Fyrsta Mósebók 1:3 Fyrsta Mósebók
Gud segði: „Verði ljós!“ Og ljós varð.
Fyrsta Mósebók 1:4 Fyrsta Mósebók
Gud sá, at ljósið var gott; og Gud skilti ljósið frá myrkrinum.
Fyrsta Mósebók 1:5 Fyrsta Mósebók
Gud kallaði ljósið dag, og myrkrið kallaði Hann nátt. Og kvøld varð, og morgun varð, fyrsta dag.
Fyrsta Mósebók 1:6 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Eitt hvølv skal verða mitt í vøtnunum til at skilja vatn frá vatni.“
Fyrsta Mósebók 1:7 Fyrsta Mósebók
Gud gjørdi tá hvølvið og skilti vatnið undir hvølvinum frá vatninum yvir hvølvinum. Og so varð.
Fyrsta Mósebók 1:8 Fyrsta Mósebók
Gud kallaði hvølvið himmal. Og kvøld varð, og morgun varð, annan dag.
Fyrsta Mósebók 1:9 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Vatnið undir himli skal savna seg saman á einum staði, so at turrlendið kemur undan.“ Og so varð.
Fyrsta Mósebók 1:10 Fyrsta Mósebók
Gud kallaði turrlendið jørð, og vatnið, sum hevði savnað seg saman, kallaði Hann sjógv. Og Gud sá, at tað var gott.
Fyrsta Mósebók 1:11 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Jørðin skal bera gras, urtir, sum geva fræ, og frukttrø, sum bera frukt við frænum í, hvørt eftir sínum slagi, á jørðini.“ Og so varð;
Fyrsta Mósebók 1:12 Fyrsta Mósebók
jørðin bar gras, urtir, sum góvu fræ, hvør eftir sínum slagi, og trø, sum bóru frukt við frænum í, hvørt eftir sínum slagi. Og Gud sá, at tað var gott.
Fyrsta Mósebók 1:13 Fyrsta Mósebók
Og kvøld varð, og morgun varð, triðja dag.
Fyrsta Mósebók 1:14 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Ljós skulu verða á himmalhvølvinum til at skilja dag frá nátt; tey skulu vera til tekin og til at áseta tíðir, dagar og ár;
Fyrsta Mósebók 1:15 Fyrsta Mósebók
og tey skulu vera til ljós á himmalhvølvinum, at lýsa á jørðini.“ Og so varð;
Fyrsta Mósebók 1:16 Fyrsta Mósebók
Gud gjørdi tey bæði stóru ljósini, hitt størra til at ráða um dagin, hitt minna til at ráða um náttina, og stjørnurnar.
Fyrsta Mósebók 1:17 Fyrsta Mósebók
Gud setti tey á himmalhvølvið at lýsa á jørðini,
Fyrsta Mósebók 1:18 Fyrsta Mósebók
at ráða yvir deginum og náttini og skilja ljósið frá myrkrinum. Og Gud sá, at tað var gott.
Fyrsta Mósebók 1:19 Fyrsta Mósebók
Og kvøld varð, og morgun varð, fjórða dag.
Fyrsta Mósebók 1:20 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Vatnið skal verða fult av livandi skapningum, og fuglar skulu flúgva yvir jørðini, undir himmalhvølvinum.“ Og so varð;
Fyrsta Mósebók 1:21 Fyrsta Mósebók
Gud skapti tey stóru sjódýrini og alla ta nøgd av livandi skapningum, sum sjógvurin er fullur av, hvørt eftir tess slagi, eisini allar fuglar við veingjum, hvønn eftir hansara slagi. Og Gud sá, at tað var gott.
Fyrsta Mósebók 1:22 Fyrsta Mósebók
Gud signaði tey og segði: „Nørist og vaksið í tali, fyllið vatnið í sjónum, og fuglurin nørist á jørðini!“
Fyrsta Mósebók 1:23 Fyrsta Mósebók
Og kvøld varð, og morgun varð, fimta dag.
Fyrsta Mósebók 1:24 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Jørðin skal lata koma fram livandi skapningar, hvønn eftir hansara slagi, fæ, skriðdýr og vill dýr – hvørt eftir tess slagi.“ Og so varð;
Fyrsta Mósebók 1:25 Fyrsta Mósebók
Gud gjørdi tey villu dýrini, hvørt eftir tess slagi, fæið eftir tess slagi, og øll skriðdýrini á jørðini, hvørt eftir tess slagi. Og Gud sá, at tað var gott.
Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“
Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók
So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.
Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók
Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“
Fyrsta Mósebók 1:29 Fyrsta Mósebók
Framvegis segði Gud: „Eg gevi tykkum allar urtir á allari jørðini, sum bera fræ, og øll trø, sum bera frukt við frænum í; hetta skulu tit hava til føði.
Fyrsta Mósebók 1:30 Fyrsta Mósebók
Og øllum dýrunum á jørðini, øllum fuglunum undir himli og øllum, ið á jørðini skríður, øllum tí, ið hevur livandi sál í sær – teimum gevi Eg allar grønar urtir til føði.“ Og so varð.
Fyrsta Mósebók 1:31 Fyrsta Mósebók
Og Gud sá alt tað, ið Hann hevði gjørt – og tað var sera gott. Og kvøld varð, og morgun varð, sætta dag.
Amos 5:8 Amos
Hann, sum hevur skapt Sjeystjørnuna og Orion, ger deyðaskuggan til morgun og ger dagin myrkan sum náttina – Hann, sum rópar vatnið í sjónum og stoytir tað út yvir jørðina – HARRIN er navn Hansara!
Sálmarnir 19:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.
Jóhannes 9:4 Jóhannes
Eg má gera verk Hansara, sum hevur sent Meg, so leingi sum dagur er; náttin kemur – táið eingin kann arbeiða.
Fyrra Tessalonikabrævið 5:5 Fyrra Tessalonikabrævið
Tit eru jú allir børn ljósins og børn dagsins; vit hoyra ikki náttini ella myrkrinum til.
Judasarbrævið 1:7 Judasarbrævið
Somuleiðis eru Sodoma og Gomorra og býirnir har rundanum – sum á sama hátt sum hesi drivu hor og gingu eftir fremmandum holdi – settir til fyridømi, við tað at teir líða ævigs elds straff.
Orðtøkini 20:1 Orðtøkini
Vín er spottari, sterkur drykkur heldur gang; tann, ið sløðrar av tí, verður ikki vísur.
Esaias 47:13 Esaias
Tú hevur lúgvað teg út við hinum mongu ráðum tínum – lat teir stíga fram og frelsa teg, teir, sum mála upp himmalin og kika eftir stjørnunum, teir, ið mánað eftir mánað kunngera tær tað, ið yvir teg skal koma!
Lukas 20:36 Lukas
Tey kunnu jú heldur ikki doyggja meir; tí tey eru einglunum lík og eru børn Guds, við tað at tey eru børn uppreisnarinnar.
Jóhannes 3:2 Jóhannes
Hann kom til Hansara á nátt og segði við Hann: „Rabbi! Vit vita, at Tú ert lærari, komin frá Gudi; tí eingin kann gera hesi tekin, sum Tú gert, uttan Gud er við honum.“
Jóhannes 11:10 Jóhannes
Men tann, sum gongur á nátt, snávar; tí ljósið er ikki í honum.“
Efesusbrævið 5:18 Efesusbrævið
Drekkið tykkum ikki drukkin av víni – í tí er spilling! Nei, latið tykkum fylla av Andanum,