nationalisma

38 versir um "nationalisma"

Versir

Síða 1 av 1
Galatiabrævið 3:28 Galatiabrævið

Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki trælur ella frælsur, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi.

6
Fyrsta Mósebók 11:1 Fyrsta Mósebók

Øll jørðin hevði sama tungumál og tosaði líka.

4
Fyrsta Mósebók 11:2 Fyrsta Mósebók

Sum teir nú ferðaðust eystureftir, komu teir til dal í Sinearslandi og búsettust har.

4
Fyrsta Mósebók 11:3 Fyrsta Mósebók

Tá søgdu teir hvør við annan: „Komið, latið okkum gera tigulstein og brenna hann væl!“ – Teir brúktu tigulstein í staðin fyri grót og jarðbik í staðin fyri kálk.

4
Fyrsta Mósebók 11:4 Fyrsta Mósebók

So søgdu teir: „Komið, latið okkum byggja okkum bý, og torn, sum røkkur heilt upp til himmals – latið okkum soleiðis gera okkum navn, so vit skulu ikki verða spjaddir um alla jørðina!“

4
Fyrsta Mósebók 11:5 Fyrsta Mósebók

Men HARRIN kom niður at síggja býin og tornið, ið menniskjabørnini vóru farin at byggja;

4
Fyrsta Mósebók 11:6 Fyrsta Mósebók

og HARRIN segði: „Teir eru jú eitt og sama fólk, og eitt og sama tungumál hava teir allir; hetta er tað fyrsta, ið teir eru farnir undir at gera, og nú verður einki teimum óført, hvat teir so seta sær fyri!

4
Fyrsta Mósebók 11:7 Fyrsta Mósebók

Latið Okkum tí fara niður og blanda tungumál teirra, so teir skilja ikki málið hvør hjá øðrum!“

4
Fyrsta Mósebók 11:8 Fyrsta Mósebók

Soleiðis spjaddi HARRIN teir haðani út um alla jørðina, og teir góvu uppat at byggja býin.

4
Fyrsta Mósebók 11:9 Fyrsta Mósebók

Tí fekk hann navnið Bábel; tí har blandaði HARRIN tungumálini á allari jørðini; og haðani spjaddi HARRIN teir út um alla jørðina.

4
Ápostlasøgan 17:26 Ápostlasøgan

Hann hevur gjørt øll fólkasløg av einum blóði – til at búgva um alt jarðarríki; og Hann hevur givið teimum ásettar tíðir og markini fyri bústøðum teirra,

4
Ápostlasøgan 17:27 Ápostlasøgan

fyri at tey skuldu søkja Gud, um tey tó kundu kenna og finna Hann – tóat Hann er ikki langt frá nøkrum av okkum.

4
Triðja Mósebók 19:33 Triðja Mósebók

Táið fremmandur býr hjá tykkum í landi tykkara, so mást tú ikki vera harður við hann;

3
Triðja Mósebók 19:34 Triðja Mósebók

sum ein av tykkara egnu skulu tit rokna hin fremmanda, ið hjá tykkum býr, og tú skalt elska hann sum teg sjálvan; tí tit hava sjálv verið fremmand í Egyptalandi. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

3
Fimta Mósebók 32:8 Fimta Mósebók

Táið hin Hægsti skifti ogn millum fólkini, táið Hann setti mark millum menniskjabørnini, setti Hann landamark tjóðanna eftir tali Ísraels sona.

3
Sálmarnir 33:12 Sálmarnir

Sælt er tað fólk, ið hevur HARRAN til Gud, tað fólk, ið Hann hevur valt Sær til arv.

3
Matteus 28:19 Matteus

Farið tí út og gerið øll fólkasløg til lærisveinar, doypið teir til navn Faðirsins, Sonarins og Heilaga Andans,

3
Rómverjabrævið 13:1 Rómverjabrævið

Hvørt menniskja veri teimum yvirvøldum lýðið, sum yvir tí eru! Tí eingin yvirvøld er, sum ikki er frá Gudi; tær, ið eru, eru settar av Gudi –

3
Rómverjabrævið 13:2 Rómverjabrævið

so at tann, sum setur seg upp ímóti yvirvøldini, stendur tí ímóti, sum Gud hevur fyriskipað; men tey, sum standa ímóti, skulu fáa dóm sín.

3
Rómverjabrævið 13:3 Rómverjabrævið

Tí teir, ið stýra, eru ikki góðum verkum ein ótti, men óndum. Vilt tú sleppa frá at óttast yvirvøldina – ger tað, sum gott er, so skalt tú fáa rós frá henni!

3
Rómverjabrævið 13:4 Rómverjabrævið

Tí hon er tænari Guds, tær til góða. Men gert tú tað, sum ónt er, so óttast! Tí hon ber ikki svørðið til einkis; hon er tænari Guds, hevnari, honum til revsing, sum ger tað, ið ilt er.

3
Rómverjabrævið 13:5 Rómverjabrævið

Tí er neyðugt at vera lýðin, ikki bert tí revsing er, men eisini fyri samvitskunnar skuld.

3
Rómverjabrævið 13:6 Rómverjabrævið

Tí lata tit jú eisini skattir; tí teir eru tænarar Guds, sum júst hava hetta starv.

3
Rómverjabrævið 13:7 Rómverjabrævið

Gjaldið øllum tað, ið tit skylda – honum skatt, sum skatt skal hava, honum toll, sum toll skal hava, honum ótta, sum ótta skal hava, honum heiður, sum heiður skal hava!

3
Onnur Mósebók 19:5 Onnur Mósebók

Akta tit nú rødd Mína, og halda tit sáttmála Mín, so skulu tit fram um øll fólk vera ogn Mín – tí øll jørðin er Mín –

2
Onnur Mósebók 19:6 Onnur Mósebók

og tit skulu vera Mær kongaríki av prestum og heilagt fólk.“ – Hetta eru orðini, ið tú skalt tala við børn Ísraels.“

2
Jeremias 29:7 Jeremias

Latið liggja tykkum á hjarta, at tí býi gongst væl, sum Eg havi herleitt tykkum til – biðið til HARRAN fyri honum! Tí táið honum gongst væl, gongst tykkum væl.

2
Rómverjabrævið 16:17 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum, brøður, at hava eyguni eftir teimum, ið volda tvídráttin og ástoytini, tvørtur ímóti læruni, sum tit hava lært – haldið tykkum burtur frá teimum!

2
Efesusbrævið 2:14 Efesusbrævið

Tí Hann er friður okkara, Hann, sum gjørdi eitt av báðum og breyt niður millumgarðin, ið skilti sundur, fíggindskapin,

2
Efesusbrævið 2:15 Efesusbrævið

táið Hann í holdi Sínum tók burtur boðlógina og fyriskipanir hennara, fyri at Hann í Sær kundi skapa av báðum eitt nýtt menniskja og soleiðis gera frið,

2
Efesusbrævið 2:16 Efesusbrævið

og fyri at Hann við krossinum kundi í einum likami fáa báðar partar sáttar við Gud, við tað at Hann við honum drap fíggindskapin.

2
Efesusbrævið 2:17 Efesusbrævið

Hann kom og kunngjørdi tykkum frið, sum langt burtur vóru, og teimum frið, sum nær vóru.

2
Efesusbrævið 2:18 Efesusbrævið

Tí við Honum hava vit – báðir partar – í einum Anda atgongd til Faðirin.

2
Efesusbrævið 2:19 Efesusbrævið

Tit eru tí ikki longur fremmand og útlendingar; nei, tit eru samborgarar hinna heilagra og húsfólk Guds,

2
Filippibrævið 3:20 Filippibrævið

Men borgaraskapur okkara er í Himlunum; haðani vænta vit eisini sum Frelsara Harran Jesus Kristus,

2
Fyrra Pætursbrævið 2:9 Fyrra Pætursbrævið

Men tit eru útvald ætt, kongligur prestaskapur, heilag tjóð, ognarfólk, fyri at tit skulu kunngera dygdir Hansara, sum kallaði tykkum úr myrkrinum inn í undurfulla ljós Sítt,

2
Opinberingin 7:9 Opinberingin

Síðani fekk eg at síggja stóran skara, sum eingin kundi telja, av øllum tjóðum, ættum, fólkum og tungumálum; tey stóðu fyri hásætinum og lambinum, klædd í síðar, hvítar kyrtlar og við pálmagreinum í hondunum.

2
Opinberingin 7:10 Opinberingin

Tey róptu við harðari rødd og søgdu: „Frelsan hoyrir Gudi okkara til, sum í hásætinum situr, og lambinum!“

2