náðin hjá Gudi

Efesusbrævið 2:8 Efesusbrævið

Tí av náði eru tit frelst, við trúgv – og tað ikki av tykkum sjálvum, tað er gáva Guds,

3

Efesusbrævið 2:9 Efesusbrævið

ikki av verkum – fyri at eingin skal rósa sær.

3

Hebrearabrævið 4:16 Hebrearabrævið

Latið okkum tí við dirvi stíga fram fyri hásæti náðinnar, so vit kunnu fáa miskunn og finna náði til hjálp á rættari tíð!

3

Jóhannes 1:14 Jóhannes

Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.

2

Rómverjabrævið 6:14 Rómverjabrævið

Tí synd skal ikki ráða yvir tykkum – tit eru jú ikki undir lóg, men undir náði.

2

Rómverjabrævið 11:6 Rómverjabrævið

Men er tað av náði, so er tað ikki longur av verkum – annars verður náðin ikki náði longur.

2

Seinna Korintbrævið 12:9 Seinna Korintbrævið

Men Hann segði við meg: „Náði Mín er tær nóg mikið; tí kraft Mín verður fullkomin í veikleika.“ – Tí rósi eg mær helst av veikleika mínum, fyri at kraft Kristusar kann hvíla á mær.

2

Titusarbrævið 2:11 Titusarbrævið

Tí náði Guds er opinberað, øllum menniskjum til frelsu,

2

Jákupsbrævið 4:6 Jákupsbrævið

Tí sigur skriftin: „Gud stendur hinum stoltu ímóti, men gevur hinum eyðmjúku náði.“

2

Fyrra Pætursbrævið 5:10 Fyrra Pætursbrævið

Men Gud alrar náði, sum kallaði tykkum til ævigu dýrd Sína í Kristi Jesusi eftir líðing stutta tíð, Hann skal fullkoma, staðfesta, styrkja, grundfesta tykkum

2