Móses
51 versir um "Móses"
Versir
Síða 1 av 2Onnur Mósebók 3:10 Onnur Mósebók
Far tú nú tí avstað, Eg ætli at senda teg til Farao, og tú skalt leiða fólk Mítt, Ísraelsmenn, út av Egyptalandi.“
Onnur Mósebók 3:11 Onnur Mósebók
Men Móses segði við Gud: „Hvør eri eg, at eg skuldi farið til Farao, og at eg skuldi leitt Ísraelsmenn út av Egyptalandi!“
Onnur Mósebók 3:12 Onnur Mósebók
Hann svaraði: „Jú, Eg skal vera við tær! Og hetta skal vera tær tekinið fyri, at tað eri Eg, sum havi sent teg: Táið tú hevur ført fólkið út av Egyptalandi, skulu tit halda gudstænastu á hesum fjalli.“
Onnur Mósebók 3:13 Onnur Mósebók
Tá segði Móses við Gud: „Men táið eg nú komi til Ísraelsmenn og sigi teimum, at Gud fedra teirra hevur sent meg til teirra, og tey so spyrja meg um navn Hansara – hvat skal eg tá svara teimum?“
Onnur Mósebók 3:14 Onnur Mósebók
Gud segði við Móses: „Eg eri Tann, Eg Eri!“ Og Hann segði: „So skalt tú siga við Ísraelsmenn: „„Eg Eri“ hevur sent meg til tykkara!““
Onnur Mósebók 3:15 Onnur Mósebók
Framvegis segði Gud við Móses: „So skalt tú siga við Ísraelsmenn: „HARRIN Gud fedra tykkara, Gud Ábrahams, Gud Ísaks og Gud Jákups, hevur sent meg til tykkara!“ – Hetta er navn Mítt til ævigar tíðir, og soleiðis skulu tey mann eftir mann kalla Meg.
Onnur Mósebók 3:16 Onnur Mósebók
Far nú og kalla saman teir elstu í Ísrael og sig við teir: „HARRIN Gud fedra tykkara, Gud Ábrahams, Ísaks og Jákups, hevur opinberað Seg fyri mær og sagt: „Eg havi givið tykkum gætur, og Eg veit, hvussu teir bera seg at við tykkum í Egyptalandi.
Onnur Mósebók 3:17 Onnur Mósebók
Tí er nú hetta orð Mítt: Eg skal leiða tykkum burtur úr øllum tí illa, ið tit líða í Egyptalandi, til land Kána’anita, Hetita, Amorita, Perizita, Hevita og Jebusita, til land, ið flýtur í mjólk og hunangi.““
Onnur Mósebók 3:18 Onnur Mósebók
Tey fara at lurta eftir tær; og tú skalt saman við teimum elstu í Ísrael fara til kongin í Egyptalandi, og tit skulu siga við hann: „HARRIN, Gud Hebreara, hevur víst Seg fyri okkum; lat okkum nú fara tríggjar dagsferðir út í oyðimørkina og ofra til HARRAN Gud okkara!“
Onnur Mósebók 3:19 Onnur Mósebók
Men eg veit, at kongurin í Egyptalandi lovar tykkum ikki at fara avstað, nei, ikki, um hann so fær sterku hond Mína at kenna!
Onnur Mósebók 3:20 Onnur Mósebók
Tí skal Eg rætta út hond Mína og sláa Egyptaland við øllum undrum Mínum, sum Eg skal gera har; so skal hann lata tykkum fara!
Onnur Mósebók 3:21 Onnur Mósebók
Og eg skal gera, at hetta fólk verður væl lýtt av Egyptum, so tit, táið tit fara, skulu ikki fara tómhent avstað.
Onnur Mósebók 3:22 Onnur Mósebók
Nei, hvør kvinna skal biðja grannkonu sína og tær, sum búgva í húsi saman við henni, um stás av silvuri og gulli og um klæði, og tí skulu tit lata synir og døtur tykkara vera í. – Soleiðis skulu tit taka fong frá Egyptum.“
Ápostlasøgan 3:22 Ápostlasøgan
Móses hevur jú sagt: „Profet eins og meg skal Harrin Gud tykkara reisa tykkum upp av brøðrum tykkara; Hann skulu tit hoyra í øllum, sum Hann talar til tykkara.
Hebrearabrævið 11:23 Hebrearabrævið
Við trúgv varð Móses, táið hann var føddur, í tríggjar mánaðir fjaldur av foreldrum sínum; tí tey sóu, at barnið var vakurt, og tey ræddust ikki boð kongsins.
Hebrearabrævið 11:24 Hebrearabrævið
Við trúgv noktaði Móses, táið hann var tilkomin, at kallast dóttursonur Farao.
Hebrearabrævið 11:25 Hebrearabrævið
Hann valdi fyrr at líða ilt við fólki Guds enn at hava stutta njóting av synd.
Hebrearabrævið 11:26 Hebrearabrævið
Hann roknaði vanæru Kristusar at vera størri ríkidømi enn skattir Egyptalands – tí hann hugdi fram móti lønini.
Hebrearabrævið 11:27 Hebrearabrævið
Við trúgv fór hann úr Egyptalandi og ræddist ikki vreiði kongsins; tí hann helt á, sum hann hevði sæð hin ósjónliga.
Hebrearabrævið 11:28 Hebrearabrævið
Við trúgv helt hann páskir og smurdi blóðið á, fyri at oyðari hinna frumbornu skuldi ikki nema teir.
Fjórða Mósebók 11:10 Fjórða Mósebók
Táið Móses hoyrdi, hvussu allar ættir fólksins grótu, hvør fyri tjalddurum sínum, og sá, at vreiði HARRANS tendraðist svárliga, tykti honum tað illa.
Fjórða Mósebók 11:11 Fjórða Mósebók
Og Móses segði við HARRAN: „Hví hevur Tú gjørt so illa við tænara Tín, og hví havi eg ikki funnið náði fyri eygum Tínum – síðani Tú hevur lagt alt hetta fólk sum byrði á meg?
Fjórða Mósebók 11:12 Fjórða Mósebók
Eri eg tá móðir ella faðir at øllum hesum fólki, síðani Tú krevur, at eg skal bera tey í favninum til landið, ið Tú við eiði hevur lovað fedrum teirra – eins og fosturmamman ber bróstabarnið!
Fjórða Mósebók 11:13 Fjórða Mósebók
Hvaðani skal eg taka kjøt til alt hetta fólk! – Tey koma jú grátandi til mín og siga: „Lat okkum fáa kjøt at eta!“
Fjórða Mósebók 11:14 Fjórða Mósebók
Eg eri ikki mentur at bera hetta fólk einsamallur, tað er mær ov tungt!
Fjórða Mósebók 11:15 Fjórða Mósebók
Ætlar Tú at fara so við mær, so drep meg fyrr – so satt sum eg havi funnið náði fyri eygum Tínum – so eg sleppi frá at síggja henda syndarliga stand!“
Onnur Mósebók 2:3 Onnur Mósebók
Men táið hon ikki fekk krógvað hann longur, tók hon kistu av røri, tætti hana við jørðbiki og tjøru, legði so drongin í hana og setti hana í sevið við áarbakkan.
Onnur Mósebók 2:11 Onnur Mósebók
Um hesa tíðina fór Móses, sum nú var vaksin, út til brøður sínar og hugdi at, hvussu teir trælaðu og sleipaðu. Og tá fekk hann at síggja ein Egypta sláa ein Hebreara, ein av brøðrum sínum.
Onnur Mósebók 2:12 Onnur Mósebók
Tá hugdi hann rundan um seg í allar ættir, og táið hann sá, at eingin var har um vegir, so drap hann Egyptan og gróv hann niður í sandin.
Onnur Mósebók 2:13 Onnur Mósebók
Men táið hann so dagin eftir aftur fór út, fekk hann at síggja tveir Hebrearar berjast. Tá segði hann við hann, ið órættin hevði: „Skalt tú sláa landsmann tín!“
Onnur Mósebók 2:14 Onnur Mósebók
Hann svaraði: „Hvør hevur sett teg til høvdinga og dómara yvir okkum! Tú ætlar kanska at drepa meg, sum tú drapst Egyptan!“ – Tá varð Móses ræddur og hugsaði: „So sanniliga er tað komið út!“
Onnur Mósebók 2:15 Onnur Mósebók
Eisini Farao fekk tað at vita og royndi at fáa Móses dripnan; men Móses flýddi undan Farao og slapp sær til Midjansland, og har setti hann seg við ein brunn.
Onnur Mósebók 2:16 Onnur Mósebók
Presturin í Midjan hevði sjey døtur; tær komu nú hagar og oystu vatn upp og fyltu trogini fyri at brynna smáfænum hjá faðir sínum.
Onnur Mósebók 2:17 Onnur Mósebók
Tá komu hirðarnir og ætlaðu at reka tær burtur; men Móses reisti seg og hjálpti teimum og brynti smáfæi teirra.
Onnur Mósebók 2:18 Onnur Mósebók
Táið tær so komu heimaftur til Re’uel, faðir sín, segði hann: „Hvussu ber tað til, at tit koma so tíðliga til hús í dag?“
Onnur Mósebók 2:19 Onnur Mósebók
Tær svaraðu: „Har var ein Egypti, sum hjálpti okkum móti hirðunum, ja, hann oysti eisini vatn fyri okkum og brynti smáfænum.“
Onnur Mósebók 2:20 Onnur Mósebók
Tá segði hann við døtur sínar: „Hvar er hann tá? Hví lótu tit mannin verða verandi harúti? Bjóðið honum inn, so hann kann fáa at eta!“
Onnur Mósebók 2:21 Onnur Mósebók
Og Móses samtykti í at verða verandi hjá manninum, og hann gav Mósesi dóttur sína Zipporu til konu.
Onnur Mósebók 2:22 Onnur Mósebók
Hon fekk son, og hann gav honum navnið Gersom; „tí,“ segði hann, „eg eri vorðin gestur í fremmandum landi.“
Onnur Mósebók 5:22 Onnur Mósebók
Tá vendi Móses sær aftur til HARRAN og segði: „HARRI, hví hevur Tú gjørt so illa við hetta fólk? Hví hevur Tú sent meg?
Onnur Mósebók 33:11 Onnur Mósebók
HARRIN talaði við Móses andlit til andlit, sum táið maður tosar við mann. So fór Móses aftur í tilhaldið; men tænari hansara Josva, sonur Nun, ungur maður, veik ikki frá tjaldinum.
Fjórða Mósebók 27:22 Fjórða Mósebók
Móses gjørdi, sum HARRIN hevði álagt honum; hann tók Josva og leiddi hann fram fyri Eleazar prest og fyri alla samkomuna;
Markus 9:2 Markus
Seks dagar eftir hetta tók Jesus Pætur, Jákup og Jóhannes við Sær og fór við teimum einsamøllum niðan á høgt fjall fyri seg sjálvar. Hann fekk tá aðra útsjónd fyri teimum;
Markus 9:3 Markus
og klæði Hansara vórðu skínandi, ógvuliga hvít, hvítari, enn nakar bleikjari á jørðini kann gera klæði.
Markus 9:4 Markus
Og Elias vísti seg fyri teimum saman við Mósesi, og teir samtalaðu við Jesus.
Markus 9:5 Markus
Tá tók Pætur til orða og segði við Jesus: „Rabbi, her er okkum gott at vera; lat okkum gera tríggjar bústaðir, Tær ein, Mósesi ein og Eliasi ein!“
Markus 9:6 Markus
– Hann visti ikki, hvat hann skuldi siga, tí stórur ótti var fallin á teir.
Markus 9:7 Markus
Tá kom skýggj og skuggaði yvir teir, og rødd kom úr skýnum: „Hesin er Sonur Mín, hin elskaði – hoyrið Hann!“
Markus 9:8 Markus
Og alt í einum, táið teir hugdu rundan um seg, sóu teir ongan hjá sær longur uttan Jesus eina.
Ápostlasøgan 7:22 Ápostlasøgan
Móses varð so lærdur upp í øllum vísdómi Egypta, og megi var í orðum og verkum hansara.