Moriafjall

28 versir um "Moriafjall"

Versir

Síða 1 av 1
Fyrsta Mósebók 22:1 Fyrsta Mósebók

Nakað eftir hetta royndi Gud Ábraham. Hann segði við hann: „Ábraham!“ Hann svaraði: „Ja, her eri eg!“

7
Fyrsta Mósebók 22:2 Fyrsta Mósebók

Tá segði Hann: „Tak son tín, Ísak, tín einasta, hann, ið tú elskar, far til Morialand og ofra hann har sum brennioffur á einum av fjøllunum, sum Eg skal vísa tær!“

7
Fyrsta Mósebók 22:3 Fyrsta Mósebók

Tíðliga morgunin eftir saðlaði tá Ábraham esil sítt, tók tveir av dreingjum sínum og son sín Ísak við sær, høgdi við til brenniofrið og fór so avstað, hagar sum Gud hevði sagt við hann.

7
Fyrsta Mósebók 22:4 Fyrsta Mósebók

Táið Ábraham triðja dagin hugdi rundan um seg, sá hann staðið langt burtur.

7
Fyrsta Mósebók 22:5 Fyrsta Mósebók

Tá segði Ábraham við dreingir sínar: „Steðgið tit her við eslinum! Eg og drongurin fara hagar yvir at tilbiðja og koma so aftur til tykkara.“

7
Fyrsta Mósebók 22:6 Fyrsta Mósebók

Ábraham tók so viðin til brenniofrið og læt son sín Ísak bera hann; sjálvur tók hann eldin og offurknívin, og so fylgdust teir báðir.

7
Fyrsta Mósebók 22:7 Fyrsta Mósebók

Tá segði Ísakur við Ábraham, faðir sín: „Pápi!“ Hann svaraði: „Ja, sonur mín!“ Hann segði: „Her er eldurin og brennið, men hvar er lambið til brenniofrið?“

7
Fyrsta Mósebók 22:8 Fyrsta Mósebók

Ábraham svaraði: „Gud skal sjálvur síggja til at fáa Sær lambið til brenniofrið, sonur mín!“ So fylgdust teir báðir.

7
Fyrsta Mósebók 22:9 Fyrsta Mósebók

Táið teir nú komu til staðið, sum Gud hevði sagt við hann, reisti Ábraham har altar og legði viðin á tað; síðani bant hann Ísak, son sín, og legði hann á altarið, oman á viðin.

7
Fyrsta Mósebók 22:10 Fyrsta Mósebók

Og Ábraham rætti út hondina, og tók knívin – at drepa son sín.

7
Fyrsta Mósebók 22:11 Fyrsta Mósebók

Tá rópti eingil HARRANS av himli á hann: „Ábraham, Ábraham!“ Hann svaraði: „Ja, her eri eg!“

7
Fyrsta Mósebók 22:12 Fyrsta Mósebók

Eingilin segði: „Legg ikki hond á drongin, ger honum einki! Nú veit Eg, at tú óttast Gud – tú hevur ikki spart einasta son tín fyri Meg!“

7
Fyrsta Mósebók 22:13 Fyrsta Mósebók

Táið Ábraham nú hugdi upp, sá hann aftan fyri seg veðr, sum var komin fastur við hornunum í nakrar tættar greinar, og Ábraham fór og tók veðrin og ofraði hann sum brennioffur í staðin fyri son sín.

7
Fyrsta Mósebók 22:14 Fyrsta Mósebók

Ábraham gav hesum staðnum navnið „HARRIN sær“; nú á døgum eitur tað „Fjallið, har sum HARRIN letur Seg síggja“.

7
Fyrsta Mósebók 22:15 Fyrsta Mósebók

Eingil HARRANS rópti nú uppaftur av himli á Ábraham:

7
Fyrsta Mósebók 22:16 Fyrsta Mósebók

„Eg svørji um Meg sjálvan, sigur HARRIN, at aftur fyri at tú gjørdi hetta og spardi ikki einasta son tín,

7
Fyrsta Mósebók 22:17 Fyrsta Mósebók

so skal Eg stórliga signa teg og gera avkom títt sum stjørnurnar á himli í tali og sum sandin á sjóvarstrond; avkom títt skal koma at eiga portrini hjá fíggindum sínum;

7
Fyrsta Mósebók 22:18 Fyrsta Mósebók

og í avkomi tínum skulu allar slektir á jørðini verða signaðar – aftur fyri at tú lurtaði eftir Mær!“

7
Fyrsta Mósebók 22:19 Fyrsta Mósebók

So fór Ábraham aftur til dreingir sínar, og teir fóru avstað haðani og fylgdust aftur til Be’erseba. Og Ábraham varð búgvandi í Be’erseba.

7
Fyrsta Mósebók 22:20 Fyrsta Mósebók

Nakað eftir hetta vórðu hesi tíðindi borin Ábrahami: „Nakor, bróðir tín, og Milka hava eisini fingið synir:

7
Fyrsta Mósebók 22:21 Fyrsta Mósebók

Uz – sum er hin frumborni hansara – og Buz, bróðir hansara, Kemuel, faðir Áram,

7
Fyrsta Mósebók 22:22 Fyrsta Mósebók

Kesed, Hazo, Pildas, Jidlaf og Betuel.“

7
Fyrsta Mósebók 22:23 Fyrsta Mósebók

– Betuel var faðir Rebekku. – Hesar 8 fekk Nakor, bróðir Ábraham, við Milku.

7
Fyrsta Mósebók 22:24 Fyrsta Mósebók

Eisini hjákona hansara, sum æt Re’uma, fekk børn: Teba, Gaham, Tahas og Ma’aku.

7
Seinna Krønikubók 3:1 Seinna Krønikubók

Nú fór Sálomo undir at byggja hús HARRANS í Jerusalem, á Moriafjalli, har sum Hann hevði opinberað Seg fyri Dávidi, faðir hansara, á staðnum, sum Dávid hevði gjørt til, á treskiplássi Ornans Jebusits.

7
Fyrsta Mósebók 1:1 Fyrsta Mósebók

Í upphavi skapti Gud himmal og jørð.

2
Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“

2
Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2
Aftur til evni