morð

Fimta Mósebók 27:25 Fimta Mósebók

„Bannaður veri tann, ið letur seg keypa til at drepa ein sakleysan og úthella blóð hansara!“ Og alt fólkið skal svara: „Amen!“

7

Dómararnir 3:20 Dómararnir

Ehud kom tá inn til hansara, og hann sat einsamallur í hinum svala taksali sínum. Ehud segði: „Eg havi orð frá Gudi til tín!“ Tá reisti hann seg úr sessinum.

6

Dómararnir 3:21 Dómararnir

Men Ehud rætti út vinstru hond, dró svørðið undan høgru lið og rendi tað í búk hansara,

6

Dómararnir 3:22 Dómararnir

so at ikki bert blaðið fór inn, men handfangið við; og blaðið fjaldist av ístrinum, tí hann dró ikki svørðið út úr aftur búki hansara; tað kom út fyri aftan.

6

Dómararnir 3:23 Dómararnir

Ehud fór so út í súlugongina, og hann læt aftur dyr taksalsins eftir sær og læsti tær.

6

Dómararnir 3:24 Dómararnir

Táið hann var farin avstað, komu tænararnir; men táið teir sóu, at dyr taksalsins vóru læstar, søgdu teir: „Hann man hava síni egnu ørindi at gera inni í tí svala kamarinum!“

6

Onnur Mósebók 20:13 Onnur Mósebók

Tú mást ikki drepa.

4

Triðja Mósebók 24:17 Triðja Mósebók

Drepur onkur menniskja, skal hann lata lív.

3

Men táið Ísraelsmenn róptu til HARRAN, læt HARRIN hjálparmann stíga fram millum teirra, Ehud Benjaminit, son Gera, sum var lámur. Táið Ísraelsmenn einaferð sendu Ehud við skatti til Eglon, kongin í Móab,

3

Dómararnir 3:16 Dómararnir

gjørdi hann sær tvíeggjað svørð, gomed* langt, og bant sær tað við høgru lið undir klæðunum.

3

Dómararnir 3:17 Dómararnir

Síðani fekk hann Eglon, konginum í Móab, skattin. Eglon var ovurhonds feitur maður.

3

Dómararnir 3:18 Dómararnir

Táið hann nú hevði borið fram skattin, fylgdi hann teimum, ið borið hann høvdu, á leið;

3

Dómararnir 3:19 Dómararnir

men sjálvur vendi hann aftur við Pesilim* við Gilgal og læt siga: „Kongurin, eg havi loyndarboð at bera tær!“ Tá bað hann hann tiga, inntil øll, ið rundan um hann stóðu, vóru út farin.

3

Dómararnir 3:25 Dómararnir

Teir bíðaðu nú ógvuliga leingi, men hann læt ikki upp dyr taksalsins; tá fóru teir eftir lyklinum og lótu upp – og fingu tá at síggja, at harri teirra lá deyður á gólvinum.

3

Dómararnir 3:26 Dómararnir

Men Ehud slapp burtur, meðan teir drálaðu; hann var longu komin um Pesilim og náddi til Se’ira.

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 3:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hvør tann, ið hatar bróður sín, er manndrápari, og tit vita, at eingin manndrápari hevur ævigt lív verandi í sær.

3

Onnur Mósebók 21:12 Onnur Mósebók

Tann, ið slær onkun, so hann doyr, skal lata lív.

2

Fimta Mósebók 5:17 Fimta Mósebók

Tú mást ikki drepa.

2

Matteus 5:21 Matteus

Tit hava hoyrt, at sagt varð við hinar gomlu: „Tú mást ikki drepa; og tann, ið drepur, skal vera sekur fyri dóminum.“

2

Matteus 5:22 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, sum uttan grund er illur við bróður sín, skal vera sekur fyri dóminum. Tann, ið sigur við bróður sín: „Raka!“* skal vera sekur fyri ráðnum, og tann, ið sigur: „Dári tín!“ skal vera sekur til eld Helvitis.

2

Rómverjabrævið 12:19 Rómverjabrævið

Hevnið tykkum ikki sjálv, tit elskaðu, nei, gevið vreiðini rúm! Tí skrivað er: „Mær hoyrir hevndin til, Eg skal løna aftur! sigur Harrin.“

2

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2

Opinberingin 21:8 Opinberingin

Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“

2

Versir