mongudardómur

25 versir um "mongudardómur"

Versir

Síða 1 av 1
Onnur Mósebók 20:3 Onnur Mósebók

Tú mást ikki hava aðrar gudar enn Meg.

5
Onnur Mósebók 20:4 Onnur Mósebók

Tú mást onga skurðmynd gera tær, ei heldur nakra mynd, av tí, sum er uppi í himli, av tí, sum er niðri á jørðini, ella av tí, sum er í vatninum undir jørðini;

3
Onnur Mósebók 20:5 Onnur Mósebók

tú mást ikki tilbiðja og ikki dýrka tað; tí Eg, HARRIN Gud tín, eri álvarsamur Gud, sum líka í triðja og fjórða lið straffar børnini fyri misgerðir fedranna, tey, ið hata Meg,

3
Esaias 44:6 Esaias

So sigur HARRIN, kongur og frelsari Ísraels, HARRIN Gud herskaranna: Eg eri hin fyrsti, og Eg eri hin síðsti, og eingin annar Gud er enn Eg!

3
Jóhannes 1:1 Jóhannes

Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.

3
Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“

2
Fyrsta Mósebók 3:22 Fyrsta Mósebók

Gud HARRIN segði: „Hygg, menniskjan er vorðin sum ein av Okkum, so at hon kennir gott og ilt! Bert hon nú ikki rættir út hondina og tekur av træi lívsins við og etur – og livir í allar ævir!“

2
Fyrsta Mósebók 31:19 Fyrsta Mósebók

Men Laban var farin at royta seyð sín. Og Rakul stjól húsgudarnar hjá faðir sínum.

2
Fyrsta Mósebók 35:2 Fyrsta Mósebók

Tá segði Jákup við húsfólk sítt og øll tey, ið hjá honum vóru: „Fáið burtur teir fremmandu gudarnar, ið tit hava millum tykkara, og reinsið tykkum og skiftið klæði!

2
Fimta Mósebók 6:4 Fimta Mósebók

Hoyr, Ísrael! HARRIN Gud okkara, HARRIN er ein.

2
Fimta Mósebók 32:8 Fimta Mósebók

Táið hin Hægsti skifti ogn millum fólkini, táið Hann setti mark millum menniskjabørnini, setti Hann landamark tjóðanna eftir tali Ísraels sona.

2
Fimta Mósebók 32:9 Fimta Mósebók

Tí lutur HARRANS er fólk Hansara, Jákup er arvalutur Hansara.

2
Sálmarnir 82:1 Sálmarnir

Sálmur. Eftir Asaf. Gud stígur fram í samkomu Guds, mitt ímillum gudar heldur Hann dóm:

2
Sálmarnir 82:2 Sálmarnir

„Hvussu leingi ætla tit at døma órættiliga og halda við hinum gudleysu?“ – Sela.

2
Sálmarnir 82:3 Sálmarnir

„Latið hin arma og faðirleysa fáa rætt, dømið hin neyðstadda og fátæka frían!

2
Sálmarnir 82:4 Sálmarnir

Bjargið hinum arma og fátæka, frelsið hann úr hond hinna gudleysu!

2
Sálmarnir 82:5 Sálmarnir

– Men teir skilja einki og sansa einki, teir ganga í myrkri; allir grundvøllir jarðarinnar riða.

2
Sálmarnir 82:6 Sálmarnir

Eg havi sagt: „Tit eru gudar, tit eru allir synir hins Hægsta.“

2
Sálmarnir 82:7 Sálmarnir

Men sanniliga, sum menniskju skulu tit doyggja, og sum ein av høvdingunum skulu tit falla!“

2
Sálmarnir 82:8 Sálmarnir

Reis Teg, Gud, døm jørðina, tí við arvarætti ræður Tú yvir øllum fólkunum!

2
Sálmarnir 95:3 Sálmarnir

Tí HARRIN er veldigur Gud, kongur, stórur yvir øllum gudum;

2
Esaias 43:10 Esaias

Tit eru vitni Míni, sigur HARRIN, og tænari Mín, sum Eg havi útvalt, so tit kunnu sanna tað og trúgva Mær og skilja, at Eg eri Hann – undan Mær er eingin Gud vorðin til, og eftir Meg skal eingin koma.

2
Jeremias 11:13 Jeremias

Tí so mangir sum býir tínir eru, so mangir eru gudar tínir, Juda, og so mangar sum gøturnar eru í Jerusalem, so mong altar hava tit reist skemdini* – altar at brenna Ba’al roykilsi á.

2
Dániel 4:8 Dániel

Men at endanum kom eisini Dániel inn fyri meg, hann, ið kallaður er Beltsazar eftir navni guds míns, og sum Andi hinna heilagu Guda er í, og eg segði honum dreymin:

2
Fyrra Korintbrævið 8:5 Fyrra Korintbrævið

Tí um nú sokallaðir gudar eru – tað veri í himli ella á jørð – sum jú nógvir gudar eru, og nógvir harrar –

2