móðir móti dóttur

Lukas 12:47 Lukas

Men tann tænari, ið hevur vitað vilja Harra síns, og hevur ikki gjørt í stand ella sett í verk tað, sum Hann vildi, hann skal fáa nógv sløg.

2

Men tann, ið ikki hevur vitað hann, og hevur gjørt tað, ið er sløg vert, skal fáa færri. Hvør tann, ið nógv er givið, av honum skal nógv verða kravt, og tann, sum nógv er litið upp í hendur, verður kravdur eftir tess meiri.

2

Lukas 12:49 Lukas

Eld eri Eg komin at kasta á jørðina, og hvør gjarna vildi Eg ikki, at hann longu var farin at loga!

2

Lukas 12:50 Lukas

Men dóp havi Eg at verða doyptur við, og hvussu fullur av angist eri Eg ikki, inntil hann er fullførdur!

2

Lukas 12:54 Lukas

Hann segði eisini við fólkið: „Táið tit síggja skýggj koma upp í vestri, siga tit við tað sama: „Nú kemur regn!“ – Og so verður.

2

Lukas 12:55 Lukas

Og táið tit síggja, at sunnanvindur er, siga tit: „Nú verður hiti!“ – Og tað verður.

2

Lukas 12:56 Lukas

Hyklarar tykkara! Tit duga á at skyna, hvussu jørð og himmal síggja út, men hví duga tit tá ikki á at skyna tíðini, ið nú er?

2

Lukas 12:57 Lukas

Hví døma tit ikki eisini frá tykkum sjálvum, hvat rætt er?

2

Lukas 12:58 Lukas

Tí meðan tú fert til yvirvøldina við mótparti tínum, ger tær tá ómak at verða samdur við hann á vegnum, fyri at hann skal ikki fara fyri dómaran við tær, og dómarin lata teg fangavaktaranum í hendur, og fangavaktarin koyra teg í fangahús!

2

Lukas 12:59 Lukas

Eg sigi tær: Tú skalt als ikki sleppa út haðani, fyrrenn tú hevur goldið síðsta oyrað.“

2