modell‑arbeiði
39 versir um "modell‑arbeiði"
Versir
Síða 1 av 1Fyrra Pætursbrævið 3:3 Fyrra Pætursbrævið
Prýði tykkara veri ikki hitt útvortis, flættur og áhongt gullstás ella klæði,
Fyrra Pætursbrævið 3:4 Fyrra Pætursbrævið
men dulda menniskja hjartans við hinum spakføra og stilla anda – óforgeingiligum prýði, sum er Gudi ógvuliga dýrabart.
Matteus 5:28 Matteus
Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið hyggur á kvinnu og hevur hug á henni, hevur longu drivið hor við henni í hjarta sínum.
Orðtøkini 31:30 Orðtøkini
Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.
Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið
somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,
Fyrra Timoteusarbrævið 2:10 Fyrra Timoteusarbrævið
men við góðum verkum – sum kvinnum sømir, ið játta seg undir gudsótta.
Jákupsbrævið 3:16 Jákupsbrævið
Tí har øvund er, og hugur til stríð, er óskil og alt, sum ilt er.
Orðtøkini 6:25 Orðtøkini
– Tráa ikki í hjarta tínum eftir vakurleika hennara, lat hana ikki fanga teg við eygnakøstum sínum!
Orðtøkini 6:26 Orðtøkini
Tí skøkjan armar mann út líka til síðstu breyðflís, og kona annars mans fangar dýrabara sál.
Orðtøkini 6:27 Orðtøkini
Man nakar fáa borið eld í barminum, uttan at klæði hansara brennast!
Orðtøkini 6:28 Orðtøkini
Man nakar fáa gingið á glóðum og brenna ikki føturnar!
Orðtøkini 6:29 Orðtøkini
– Og so verður við honum, ið fer inn til konu næsta síns; eingin, ið nemur hana, sleppur undan revsing.
Orðtøkini 6:30 Orðtøkini
Verður tjóvurin ikki vanvirdur, táið hann stjelur, um tað so er fyri at stilla svongd sína!
Orðtøkini 6:31 Orðtøkini
Og verður hann tikin, má hann bøta sjeyfalt; alt hann eigur í húsinum, noyðist hann at lata.
Orðtøkini 6:32 Orðtøkini
Tann, ið drívur hor við konu, er vitleysur; eingin ger slíkt uttan tann, ið vil forkoma sær sjálvum.
Orðtøkini 6:33 Orðtøkini
Høgg og skomm, tað er tað, ið hann vinnur, og vanæra hansara verður aldri útstrikað.
Orðtøkini 6:34 Orðtøkini
Tí illur verður maðurin um, at tú hevur gingið honum ov nær, og hann sparir ikki hevndardagin;
Orðtøkini 6:35 Orðtøkini
líka leggur hann í bøtur, og hann blíðkast ikki, um tú so býður honum stórar gávur.
Orðtøkini 7:1 Orðtøkini
Sonur mín! Varða orð míni og goym boð míni hjá tær!
Orðtøkini 7:2 Orðtøkini
Halt boð míni, so skalt tú liva, varða sum eygnasteinin tað, ið eg læri teg!
Orðtøkini 7:3 Orðtøkini
Bind tað á fingrar tínar, skriva tað á talvu hjarta tíns!
Orðtøkini 7:4 Orðtøkini
Sig við vísdómin: „Tú ert systir mín!“ Og kalla vitið vinkonu tína
Orðtøkini 7:5 Orðtøkini
– so tey varða teg fyri konu annars mans, frá fremmandari kvinnu við sleiskum orðum!
Orðtøkini 7:6 Orðtøkini
Tí eg hugdi út um vindeygað á húsi mínum, út millum rimarnar,
Orðtøkini 7:7 Orðtøkini
og millum hinar óroyndu sá eg unglinga, eg legði til merkis millum hinar ungu ein við ongum skili,
Orðtøkini 7:8 Orðtøkini
hann gekk eftir gøtuni við hornið, har sum hon búði, tók leiðina at húsi hennara
Orðtøkini 7:9 Orðtøkini
í skýmingini, móti kvøldi, táið nátt og myrkur komu.
Orðtøkini 7:10 Orðtøkini
Tá kom ímóti honum kvinna í skøkjubúna og við svikafullum hjarta.
Orðtøkini 7:11 Orðtøkini
Vill er hon og kát; heima hava føtur hennara ikki frið á sær;
Orðtøkini 7:12 Orðtøkini
nú er hon á gøtum, nú á torgum, og á hvørjum horni lúrir hon.
Orðtøkini 7:13 Orðtøkini
Hon treiv í hann og kysti hann, og við frekum andliti segði hon við hann:
Orðtøkini 7:14 Orðtøkini
„Eg hevði takkoffur at bera fram, og í dag havi eg uppfylt lyfti míni;
Orðtøkini 7:15 Orðtøkini
tí fór eg út ímóti tær, at leita eftir tær, og nú havi eg funnið teg.
Jóhannes 7:24 Jóhannes
Dømið ikki eftir útsjónd, men dømið rættvísan dóm!“
Seinna Timoteusarbrævið 3:5 Seinna Timoteusarbrævið
tey skulu eitast at óttast Gud, men avnokta kraft gudsóttans. Frá slíkum skalt tú venda tær burtur.
Jeremias 2:5 Jeremias
So sigur HARRIN: Hvat rangvørgt hava fedrar tykkara funnið hjá Mær, síðani teir rýmdu langt burtur frá Mær og hildu seg til tómar gudar – og gjørdust tómir sjálvir!
Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið
Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!
Titusarbrævið 2:7 Titusarbrævið
og vís í øllum teg sjálvan sum fyrimynd í góðum verkum! Ber fram óspilta, siðprúða læru,
Titusarbrævið 2:8 Titusarbrævið
heilnæma, ólastandi talu, so mótstøðumaðurin verður til skammar, við tað at hann einki ilt hevur at siga um okkum!