miðeystur‑stríðið
71 versir um "miðeystur‑stríðið"
Versir
Síða 1 av 2Lukas 21:20 Lukas
Men táið tit síggja Jerusalem kringsett av herliðum, skulu tit vita, at oyðing tess er nær.
Matteus 24:6 Matteus
Og tit skulu hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi. Síggið til, at tit lata tykkum ikki ræða! Tí so má verða; men endin er ikki enn.
Matteus 24:7 Matteus
Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og hungur og jarðskjálvti skal vera víða hvar.
Matteus 24:8 Matteus
Men alt hetta eru hinir fyrstu verkirnir.
Matteus 24:9 Matteus
Tá skulu tey geva tykkum upp at verða illa viðfarnar og drepa tykkum, og tit skulu verða hataðir av øllum fólkasløgum fyri navns Míns skuld.
Matteus 24:10 Matteus
Tað skal verða mongum til fall, og tey skulu svíkja hvørt annað og hata hvørt annað.
Matteus 24:11 Matteus
Og mangir lygiprofetar skulu stíga fram og villleiða mong.
Sálmarnir 83:4 Sálmarnir
Móti fólki Tínum leggja teir loynilig svikaráð; teir ganga saman í ráð móti teimum, ið Tú verjir;
Markus 13:1 Markus
Táið Hann nú fór út úr templinum, segði ein av lærisveinum Hansara við Hann: „Meistari! Hygg, hetta eru steinar, og hetta eru bygningar!“
Markus 13:2 Markus
Jesus svaraði honum: „Sært tú hesar stóru bygningar! Ikki skal steinur verða eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“
Markus 13:3 Markus
Táið Hann so sat á Oljufjallinum, beint yvir av templinum, spurdu Pætur, Jákup, Jóhannes og Andrias Hann einsæri:
Markus 13:4 Markus
„Sig okkum: Nær fer hetta at henda, og hvat er tekinið, táið alt hetta fer at ganga út?“
Markus 13:5 Markus
Tá tók Jesus til orða og segði við teir: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!
Markus 13:6 Markus
Mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Tað eri eg!“ Og teir skulu villleiða mong.
Markus 13:7 Markus
Men táið tit hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi, tá latið tykkum ikki ræða! Tí so má verða, men endin er ikki enn.
Markus 13:8 Markus
Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og jarðskjálvti skal vera víða hvar; hungur skal vera, og ófriður. Hetta eru hinir fyrstu verkirnir.
Markus 13:9 Markus
Men ansið eftir tykkum sjálvum! Tey skulu geva tykkum upp til dómstólarnar, og tit skulu verða húðflongdir í sýnagogunum og førdir fyri landshøvdingar og kongar fyri Mína skuld, teimum til vitnisburð.
Markus 13:10 Markus
Og evangeliið má fyrst verða prædikað fyri øllum fólkasløgum.
Markus 13:11 Markus
Táið tey nú leiða tykkum fram og geva tykkum upp, stúrið tá ikki frammanundan fyri, hvat tit skulu tala! Tað, sum tykkum verður givið í somu stund, skulu tit tala; tað eru jú ikki tit, ið tala, men Heilagi Andin.
Markus 13:12 Markus
Bróðir skal geva upp bróður til deyða, og faðir barn sítt; og børn skulu reisa seg móti foreldrum og volda deyða teirra.
Markus 13:13 Markus
Tit skulu verða hataðir av øllum fyri navns Míns skuld; men tann, ið heldur út líka til endan, skal verða frelstur.
Markus 13:14 Markus
Men táið tit síggja viðurstygd oyðingarinnar standa, har hon ikki átti at staðið – tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! – skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini;
Markus 13:15 Markus
tann, ið á takinum er, má ikki fara niður aftur ella fara inn eftir nøkrum úr húsi sínum;
Markus 13:16 Markus
og tann, ið úti á markini er, má ikki venda aftur eftir klæðum sínum.
Markus 13:17 Markus
Men vei teimum, sum eru við barn og geva bróst á teimum døgum!
Markus 13:18 Markus
Biðið eftir, at tað skal ikki vera um veturin!
Markus 13:19 Markus
Tí á teimum døgum skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið higartil, frá tí skapningurin varð til, sum Gud skapti, og sum heldur ikki skal koma.
Markus 13:20 Markus
Stytti Harrin ikki teir dagar, varð einki hold frelst; men fyri hinna útvaldu skuld, sum Hann hevur útvalt, hevur Hann stytt teir dagar.
Markus 13:21 Markus
Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Hyggið, har!“ tá trúgvið tí ikki!
Markus 13:22 Markus
Tí lygikristar og lygiprofetar skulu standa fram og gera tekin og undur fyri at villleiða hini útvaldu – um tað var møguligt.
Markus 13:23 Markus
Men tit – varðið tykkum! Eg havi sagt tykkum alt frammanundan.
Markus 13:24 Markus
Á teimum døgum, eftir hesa trongd, skal sólin myrkna, og mánin ikki geva skin sítt;
Markus 13:25 Markus
stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast.
Markus 13:26 Markus
Tá skulu tey síggja Menniskjasonin koma í skýggjunum við miklum mátti og dýrd.
Markus 13:27 Markus
Hann skal senda út einglar Sínar og savna hini útvaldu Síni úr hinum fýra ættunum, úr enda jarðarinnar í enda himmalsins.
Markus 13:28 Markus
Lærið líknilsi av fikutrænum! Táið greinar tess longu eru blotnaðar, og bløðini spretta, vita tit, at summarið er nær.
Markus 13:29 Markus
Soleiðis skulu tit eisini, táið tit síggja hetta henda, vita, at Hann er nær fyri durunum.
Markus 13:30 Markus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda ætt skal als ikki forganga, fyrrenn alt hetta hevur hent.
Markus 13:31 Markus
Himmal og jørð skulu forganga, men orð Míni skulu als ikki forganga.
Markus 13:32 Markus
Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin – eingin uttan Faðirin.
Markus 13:33 Markus
Síggið til, vakið og biðið! Tí tit vita ikki, nær tíðin er.
Markus 13:34 Markus
Eins og maður, ið fór burt í annað land, fór frá húsi sínum og setti tænarar sínar at standa fyri tí, hvønn til sítt, og segði við duravaktaran, at hann skuldi vakja
Markus 13:35 Markus
– so skulu tit vakja; tí tit vita ikki, nær Harri húsins kemur, um tað nú verður um kvøldið, á midnátt, um hanagal ella um morgunin –
Markus 13:36 Markus
so Hann ikki, táið Hann kemur óvart, skal finna tykkum sovandi.
Markus 13:37 Markus
Men tað, sum Eg sigi við tykkum, sigi Eg við øll: Vakið!“
Opinberingin 9:1 Opinberingin
Fimti eingilin blásti í lúður; tá sá eg stjørnu, ið fallin var av himli niður á jørðina; henni varð givin lykilin til brunn avgrundarinnar.
Opinberingin 9:2 Opinberingin
Hon læt upp brunn avgrundarinnar. Tá kom upp úr brunninum roykur, líkur roykinum úr stórum ovni, og sólin og luftin vórðu myrk av roykinum úr brunninum.
Opinberingin 9:3 Opinberingin
Úr roykinum komu grashoppur – út um jørðina; og teimum varð givið vald, líkt valdinum, ið skorpiónir jarðarinnar hava.
Opinberingin 9:4 Opinberingin
Sagt varð við tær, at tær skuldu ikki skaða grasið á jørðini, ei heldur nakað grønt, ei heldur nakað træ, bert menniskjuni, ið ikki høvdu innsigli Guds á pannunum.
Opinberingin 9:5 Opinberingin
Og teimum varð givið – ikki at drepa tey, men at pína tey í fimm mánaðir; pínan, ið tær voldu, var sum pínan av skorpión, táið hon stingur mann.