metnaður

Lukas 9:25 Lukas

Tí hvat batar tað menniskjanum, um tað hevur vunnið allan heimin, men mist seg sjálvt ella latið seg sjálvt afturfyri!

7

Matteus 23:12 Matteus

Tann, ið setur seg sjálvan høgt, skal verða settur lágt, og tann, ið setur seg sjálvan lágt, skal verða settur høgt.

6

Matteus 6:33 Matteus

Nei, søkið fyrst ríki Guds og rættvísi Hansara! So skal alt hetta verða givið tykkum umframt!

5

Fyrra Timoteusarbrævið 6:9 Fyrra Timoteusarbrævið

Tey, sum rík vilja verða, falla í freisting og snerru og mangar tápuligar og skaðiligar girndir, sum søkkja menniskjuni niður í oyðing og undirgang.

5

Filippibrævið 2:4 Filippibrævið

og ikki hava hvørt sítt egna fyri eyga, men eitt og hvørt eisini tað, sum øðrum hoyrir til!

4

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:16 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tí alt, sum í heiminum er – lystur holdsins, lystur eygnanna og stoltleiki lívsins – er ikki av Faðirinum, men av heiminum.

4

Jóhannes 5:44 Jóhannes

Hvussu kunnu tit trúgva, tit, sum taka við heiðuri hvør frá øðrum – og heiðurin, ið er frá hinum eina Gudi, søkja tit ikki!

3

Filippibrævið 2:3 Filippibrævið

einki gera av stríðshugi ella tráan eftir tómari æru, men í eyðmjúkleika rokna hvørt annað hægri enn tykkum sjálv,

3

Jákupsbrævið 4:1 Jákupsbrævið

Hvaðani kemur allur ófriðurin, og hvaðani kemur alt stríðið tykkara millum? Koma tey ikki av girndum tykkara, sum berjast í limum tykkara!

3

Jákupsbrævið 4:2 Jákupsbrævið

Tit tráa – og hava ikki; tit drepa og bera øvund – og kunnu ikki fáa; tit liggja í stríði og ófriði. Tit hava ikki, tí tit biðja ikki;

3

Matteus 4:8 Matteus

Aftur tók Djevulin Hann við sær – niðan á ógvuliga høgt fjall, vísti Honum øll ríki heimsins og dýrd teirra og segði við Hann:

2

Matteus 4:9 Matteus

„Alt hetta skal eg geva Tær, um Tú vilt falla niður og tilbiðja meg.“

2

Matteus 4:10 Matteus

Tá segði Jesus við hann: „Far burt, Satan! Tí skrivað er: „Harran Gud tín skalt tú tilbiðja, og Honum eina skalt tú tæna.““

2

Matteus 16:26 Matteus

Tí hvat batar tað menniskjanum, um tað vinnur allan heimin, men má lata sál sína afturfyri! Ella hvat kann menniskja geva aftur fyri sál sína!

2

Matteus 23:5 Matteus

Alt, ið teir gera, gera teir, fyri at menniskju skulu síggja tað; teir gera bønareimar sínar breiðar og duskar sínar stórar.

2

Matteus 23:6 Matteus

Teir vilja fegnir sita ovastir til borðs í veitslunum og á hinum fremstu sessunum í sýnagogunum

2

Matteus 23:7 Matteus

og verða heilsaðir á torgunum og kallaðir rabbi av menniskjum.

2

Rómverjabrævið 2:8 Rómverjabrævið

Men yvir tey, sum hava hug til stríð og akta ikki sannleikan, men akta órættvísina, skal koma vreiði og bræði;

2

Rómverjabrævið 12:16 Rómverjabrævið

Semjist tykkara millum! Tráið ikki eftir hinum høga, nei, haldið tykkum til hitt lága! Gerist ikki klók í tykkara egnu hugsanum!

2

Rómverjabrævið 15:20 Rómverjabrævið

Eg havi tó sett æru mína í at kunngera evangeliið, ikki har sum Kristus var nevndur frammanundan – fyri at eg skuldi ikki byggja á grundarlagnum hjá øðrum.

2

Versir