Merki um endatíðirnar

Dániel 12:4 Dániel

Og tú Dániel! Goym hesi orð og innsigla bókina inntil tíð endans! Mong skulu granska í henni, og kunnskapurin skal verða stórur.“

2

Matteus 24:1 Matteus

Jesus fór nú út úr templinum og burtur haðani, og lærisveinar Hansara komu til Hansara at vísa Honum tempulbygningarnar.

2

Matteus 24:2 Matteus

Men Hann tók til orða og segði við teir: „Síggja tit ikki alt hetta? Sanniliga, sigi Eg tykkum: Her skal ikki verða latin steinur eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“

2

Matteus 24:3 Matteus

Táið Hann sat á Oljufjallinum, komu lærisveinar Hansara til Hansara einsæri og søgdu: „Sig okkum, nær hetta fer at henda! Og hvat er tekinið fyri, at Tú kemur, og endi er á tíðini?“

2

Matteus 24:4 Matteus

Jesus svaraði teimum: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!

2

Matteus 24:5 Matteus

Tí mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Eg eri Kristus!“ Og teir skulu villleiða mong.

2

Matteus 24:6 Matteus

Og tit skulu hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi. Síggið til, at tit lata tykkum ikki ræða! Tí so má verða; men endin er ikki enn.

2

Matteus 24:7 Matteus

Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og hungur og jarðskjálvti skal vera víða hvar.

2

Matteus 24:8 Matteus

Men alt hetta eru hinir fyrstu verkirnir.

2

Matteus 24:9 Matteus

Tá skulu tey geva tykkum upp at verða illa viðfarnar og drepa tykkum, og tit skulu verða hataðir av øllum fólkasløgum fyri navns Míns skuld.

2

Matteus 24:10 Matteus

Tað skal verða mongum til fall, og tey skulu svíkja hvørt annað og hata hvørt annað.

2

Matteus 24:11 Matteus

Og mangir lygiprofetar skulu stíga fram og villleiða mong.

2

Matteus 24:12 Matteus

Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.

2

Matteus 24:13 Matteus

Men tann, ið heldur út líka til endan, skal verða frelstur.

2

Matteus 24:14 Matteus

Hetta evangelium ríkisins skal verða prædikað um alt jarðarríki, øllum fólkasløgum til vitnisburð; og tá skal endin koma.

2

Matteus 24:15 Matteus

Táið tit tá síggja viðurstygd oyðingarinnar, sum talað er um av Dániel profeti, standa á heilagari grund – tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! –

2

Matteus 24:16 Matteus

skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini;

2

Matteus 24:17 Matteus

tann, ið á takinum er, má ikki fara niður eftir nøkrum, sum er í húsi hansara,

2

Matteus 24:18 Matteus

og tann, ið úti á markini er, má ikki venda aftur eftir klæðum sínum.

2

Matteus 24:19 Matteus

Men vei teimum, sum eru við barn og geva bróst á teimum døgum!

2

Matteus 24:20 Matteus

Biðið eftir, at tit skulu ikki koma at flýggja um veturin, ei heldur sabbat!

2

Matteus 24:21 Matteus

Tí tá skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið, frá tí heimurin varð til inntil nú, og sum heldur ikki skal verða.

2

Matteus 24:22 Matteus

Og vórðu hesir dagar ikki styttir, varð einki hold frelst, men fyri teirra skuld, sum útvald eru, skulu hesir dagar verða styttir.

2

Matteus 24:23 Matteus

Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Har er Hann!“ skulu tit ikki trúgva tí.

2

Matteus 24:24 Matteus

Tí lygikristar og lygiprofetar skulu stíga fram og gera stór tekin og undur, so eisini hini útvaldu skuldu verið villleidd – hevði tað verið møguligt.

2

Matteus 24:25 Matteus

Nú havi Eg sagt tykkum tað frammanundan.

2

Matteus 24:26 Matteus

Um tá verður sagt við tykkum: „Hann er í oyðimørkini!“ so farið ikki út hagar! – „Hann er í kømurunum!“ so trúgvið tí ikki!

2

Matteus 24:27 Matteus

Tí eins og snarljósið skyggir í eystri og lýsir líka í vestur, so skal vera, táið Menniskjasonurin kemur.

2

Matteus 24:28 Matteus

Har sum ræið er, flykkjast ørnirnar.

2

Matteus 24:29 Matteus

Men alt fyri eitt eftir trongdina á teimum døgum skal sólin myrkna, og mánin ikki geva skin sítt; stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast.

2

Matteus 24:30 Matteus

Tá skulu tekin Menniskjasonarins síggjast á himli, og tá skulu allar ættir jarðarinnar vena seg; og tey skulu síggja Menniskjasonin koma á skýggjum himmalsins við mátti og miklari dýrd.

2

Matteus 24:31 Matteus

Hann skal senda út einglar Sínar við veldigum lúðraljóði; teir skulu savna hini útvaldu Hansara úr hinum fýra ættunum, úr øðrum enda himmalsins í annan.

2